Chapter 23 Brothers Warning

26 0 0
                                        

<Sabrina Grace>

Nagising ako ako na madaling araw at nilalamig. Nakayakap ulit ako kay Kioz at napansin ko na nakadamit na ako. Binihisan ba niya ako?

Why am I always hugging him everytime na nagigising ako? Para ko na din sinasabi na gusto ko siyang niyayakap. Ipinikit ko ang mga mata ko at mas niyakap ko siya.

Muli akong nagising at umaga na. This time ay si Kioz na ang nakayakap sa akin. His face is facing my chest. He look like a baby.

Bakit ba ako bumigay sa kanya kagabi?

Hiyang-hiya ako dahil sa nangyari. Why I acted that way kagabi?

Iniisip talaga niya na galit ako.

Gusto ko kurutin ang sarili ko dahil wala akong karapatan magselos, magalit at mag-inarte.

"What are you thinking?" Paos na tingin ni Kioz.

Napatingin ako sa kanya at nakapikit pa rin siya.

Itinago ko ang mukha sa dibdib niya dahil sa hiya. Mas niyakap naman niya ako.

"Good morning, my wife," malambing na bati niya at hinalikan niya ako sa ulo.

Hindi pa rin ako sanay sa sweet gesture at eaderment niya.

"Let's sleep more," inaantok na sabi niya.

Gusto ko pa din matulog pero hindi na ako makatulog. Mataas na din ang sikat ng araw. Kapag ganito ay hindi na ako nakakatulog.

Anong oras na ba?

I tried my best na tumingin sa side clock para tignan ang oras. Hindi ako makagalaw dahil yakap na yakap ako ni Kioz at nakapatong din ang paa niya sa paa ko. Ayaw niya akong pakawalan.

Malapit na mag lunch.

"K-kioz..." tawag ko sa kanya and I tried to get out of his hug.

"Hmm," antok na response niya.

"Oras na. Late ka na," mahinahon na sabi ko.

Hindi siya sumagot. Parang wala siyang pakialam sa tawag.

"Kioz," muling tawag ko nang wala akong narinig mula sa kanya, at niyugyog ko siya.

"Let's sleep more, please?" Tamad at antok na pakiusap niya.

"Hindi pwede. Hindi ka na pumasok kahapon at palagi ka din late. Pumasok ka na," pilit ko sa kanya.

I don't have to bad image sa family niya. I don't want to think na napapabayaan na niya ang kumpanya ng dahil sa akin.

"The company can survive without me."

Hindi ako nakinig sa kanya.

"Bumangon na tayo."

Nanlalagkit na din ako.

"Let's have a shower together," casual na sabi niya.

Natahimik ako. Nahihiya ako magbihis sa harapan niya, shower together pa kaya? Wala na talaga akong mukha na maihaharap sa kanya.

He let go of me at sumandal sa kama.

"Do you want me to carry you?" Tanong niya ng hindi ako gumalaw sa pwesto ko.

"M-mauna ka na maligo," sabi ko na hindi makatingin sa kanya.

"It's okay if you're not yet comfortable. You go first."

I didn't reply.

"Or do you want me to carry you to the bathroom?" Tanong niya.

"No! No! I can manage!" Aligagang sabi ko. Nag panick ako.

Wedded by FateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon