Flower Crown Dare || Larry Stylinson (Dutch)

• 16 •

HARRY EDWARD STYLES

"Louis? Gaat alles goed?"

Louis had al een erg, erg lange tijd op het toilet gezeten, en dat was de reden dat ik maar had besloten om eventjes een kijkje te nemen in de badkamer.

Louis stond met zijn gezicht naar de spiegel, maar toen hij mij via de spiegel zag vloog hij geschrokken achteruit, tegen de muur aan. Even dacht ik dat ik iets zwarts op zijn armen zag, maar ongemakkelijk vouwde hij zijn armen achter zijn rug, waardoor ik niets meer kon zien. Pas nu viel het me op dat hij zijn mouwen opgestroopt had.

Probeerde hij iets voor mij te verbergen?

"Gaat het?", vroeg ik met iets van wantrouwen in mijn stem. "Wat heb je achter je rug?"

Louis ogen flitsten zenuwachtig door de badkamer. "Niets. Gewoon mijn armen." Hij gaf me zijn zenuwachtige, verlegen lachje en bijna smolt ik. Bijna.

"Wat verberg je dan voor me?"

Louis liep rood aan en een paar seconden was het stil. Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek hem lang aan.

Aan de ene kant wilde ik hem in mijn armen nemen en rustig vragen wat er aan de hand was, me zorgen maken en hem net zo lang knuffelen tot alles weer goed was. Maar aan de andere kant: wat als hij echt iets voor me verborg? Wat nou als hij iets verschrikkelijks voor me achter hield? Nee... Dat zou hij nooit doen. Toch?

Natuurlijk niet., antwoordde een stemmetje in mijn hoofd. Het is Louis waar we het over hebben. Kijk dan naar hem, hij is zo onschuldig!

Ik glimlachte onwillekeurig, want ja, wat dacht ik nou eigenlijk? Natuurlijk zou Louis mij nooit voorliegen of iets dergelijks... Ik had gewoon al teveel foute vriendjes gehad, die me keer op keer voorlogen en bedrogen.

En nu had ik Louis. Tenminste, het zou niet lang meer duren voordat hij mijn vriendje werd, dat wist ik zeker. En ik zou deze eerlijke, onschuldige jongen niet uit mijn handen laten glippen.

"I-Ik verberg niets...", stotterde hij. Ik deed een stap naar hem toe en hij drukte zich nog verder tegen de muur aan.

"Wat is er dan? Moet ik me zorgen maken? Ik geef om je, Lou... dat weet je toch?"

Het was een paar seconden stil, maar toen knikte Louis. Zijn armen hield hij nog altijd achter zijn rug.

"I-ik weet het... Het is gewoon- ik... Ik realiseerde me net iets. Iets waar ik gewoon een beetje van schrok."

Ik glimlachte om zijn gestuntel en gestotter en deed nog een stap dichterbij.

"Waar schrok je van, Lou? Je kunt me alles vertellen... Gooi het er maar uit..."

Louis beet even op zijn lip, liet zijn blik nogmaals heel de badkamer doorglijden en keek me toen strak aan.

"Ik ben verliefd op je.", gooide hij eruit. "En dat ben ik al heel lang niet meer geweest."

Ik gaapte hem aan, mijn mond vol tanden, terwijl ik probeerde te bevatten wat hij net tegen me had gezegd. Louis was verliefd op me? Op... mij? Louis was verliefd op mij?

"Ik... je bent... wat?", vroeg ik verbijsterd. Had ik het wel goed verstaan?

Louis giechelde zachtjes om mijn geschokte uitdrukking.

"Ik ben verliefd op je, Harry Styles.", bevestigde hij. "Ik vond je al een hele tijd leuk, maar het besef kwam net pas...", gaf hij toe. Hij wendde zijn blik af en staarde naar de grond, intens verlegen.

"En ik weet dat je zegt dat we anders zijn, maar je bent het weer goed komen maken, toch? Ik denk dat we wel een kans hebben, want iedereen zegt altijd dat tegenstellingen elkaar juist aantrekken en ik weet eigenlijk niet wat ik aan het zeggen ben, want ik ben aan het ratelen denk ik, maar ik wil gewoon dat je weet dat ik je leuk vind, Haz. Heel erg leuk."

Ik lachte om zijn geratel en haalde een hand over mijn gezicht. Ik moest dit allemaal verwerken, en wel zo snel mogelijk.

"Harry?", vroeg Louis twijfelend.

"Ja. Sorry. Ik- god, Lou, ik ben zo blij! Ik ben ook verliefd op jou! Ik ben... Ik ben zo verliefd op je, Louis. En nu ben jij ook verliefd op mij en-"

Ik werd afgekapt door een paar dunne, zachte lippen op de mijne, stevig, dringend en liefdevol. Eventjes bleef ik verstard staan, maar toen sloot ik mijn ogen en ging mee in de kus. Ik voelde hoe Louis eventjes met zijn kleding wriemelde, maar toen sloeg hij zijn armen om mijn nek en belandden we in een intense, passievolle zoen.

Louis was verliefd op mij. En ik op hem.

En voorlopig zou ik hem niet laten gaan.

><><><><><><><><><><><><><

Hii,

Ik wilde eventjes laten weten dat er dankzij @crescendonut een Engelse versie van dit verhaal online gaat komen binnenkort!

Waarschijnlijk gaan we het samen vertalen, en als het online komt zien jullie het wel! ^^

xxx