Flower Crown Dare || Larry Stylinson (Dutch)

• 2 •

LOUIS WILLIAM TOMLINSON

'Louis!'

Kreunend draaide ik me om. Sinds wanneer riep mijn wekker mijn naam?

'Rot op.', mompelde ik en ik verborg mijn gezicht onder mijn kussen.

'Hey! Louis! Fucker! Doe de deur open!'

En waarom klonk mijn wekker hetzelfde als Niall?

'Louis William Tomlinson! Als jij nu die deur niet open doet bel ik je moeder!', klonk een meisjesstem.
Perrie.
En Perrie was zo'n meisje dat haar dreigementen waarmaakte. Dus het enige wat ik kon doen was opstaan.

In slechts mijn boxer en met mijn haar recht omhoog liep ik naar beneden en opende ik de voordeur.
Niall en Perrie keken me zwaar geïrriteerd aan. Verder leken ze zich niets aan te trekken van het feit dat ik half naakt was. Blijkbaar was dat normaal voor ze.

Nu ik erover nadenk: Ja, dat was normaal voor ze.

'Jezus man! Ik probeer je de hele ochtend al te bereiken!', riep Niall geërgerd. Hij gaf me een speelse duw en stapte lang me heen mijn appartement binnen.

'Waarom?', gaapte ik. Ik deed niet eens de moeite om een hand voor mijn mond te slaan. Vermoeid wreef ik in mijn ogen, in de hoop een beetje wakker te worden.

Niall kwam intussen weer naast me staan en trok me mee naar binnen.
'Vandaag is de metamorfose-dag! Hoe kun je dat vergeten?!'

Nu pas begon het weer bij me te dagen.

Shit.

Ik had die dare écht aangenomen. Nu ik er nog een nachtje over geslapen had begon ik het me pas echt te realiseren. Ik zou dit echt gaan doen.
Gister leken zes maanden echt niets. Wat ging er om in mijn stomme hoofd? Zes maanden wás een lange tijd. Een hele lange tijd.

...

'Wat doe jij eigenlijk hier?', vroeg ik even later aan Perrie. Ik trok een zwart bandshirt over mijn hoofd en sprong door de kamer in de hoop mijn skinnyjeans over mijn hoofd heen te krijgen.
Perrie zat op de bank en keek hoofdschuddend toe.

'Soms vraag ik me echt af hoe oud je bent, Lou...', zuchtte ze diep.
Ik rolde met mijn ogen en slaagde erin mijn skinnyjeans aan te trekken - niet over mijn hoofd, bedankt. Dat was geen goed idee.

'Je hebt geen antwoord op mijn vraag gegeven. Wat doe je hier?'

Perrie stond op en liep naar me toe. Ze trok mijn shirt weg en sloeg me speels tegen mijn wang aan.
'Omdat ik, in tegenstelling tot jou en Niall, gevoel heb voor style.'

Mijn mond vormde een "o" , meteen gevolgd door een pruillip.
'Ni en ik hebben wél gevoel voor style.' Ik liet een dramatische stilte vallen.

'Nou ja, ik in ieder geval wel.'

Perrie glimlachte en legde haar hand op mijn schouder.
'Maar je weet nog níéts over je nieuwe style, honey.'

...

'Liam? What the actual fuck?', sputterde ik toen ik de jongen aan zag komen lopen. Woedend draaide ik me om naar Niall.

'Niall! We lopen misschien vijf fucking minuten in de stad en in zie nu al allemaal bekenden! Heb je Liam uitgenodigd? Nou?'

Niall knikte vlug en verstopte zich half achter Perrie, terwijl hij ongelukkig uitbracht: 'Liam stond erop dat hij mee ging naar je make-over, omdat hij je ook geld gaat geven. Ik kon niet doen om hem tegen te houden.'

Ik zuchtte diep om mezelf te kalmeren en draaide me om naar Liam.

'Hey Flowerboy! Kijk wat ik heb!'

Grijnzend hield de punkjongen een fototoestel omhoog.

'Dit moment moet vastgelegd worden!'

'Klootzak.', spuugde ik onder mijn adem naar Liam.

'Je mag niet schelden!' Liam zwaaide met zij vinger naar me alsof hij het tegen een kleuter had. Even bleef ik stil staan, overwegend of ik mijn vriend voor zijn bek moest rammen, maar toen draaide ik mijn rug naar hem toe en zette een lieve glimlach op naar Perrie.

'Perrie, love, waar gaan we eerst heen?'

...

'Dit kun je niet menen!', bracht ik geschrokken uit toen ik de kleding zag die Perrie in mijn handen duwde. Tussen de bergen broeken en bloesjes zag ik echt helemaal níéts van wat ik normaal gesproken droeg.
Dit werd echt de hel.

'Li? Niall? Zeg er wat van, please?' Smekend keek ik ze aan, maar het enige wat Liam deed was zijn fototoestel omhoog halen en vervolgens werd ik verblind door een flits.

'Het word allemaal vastgelegd, Loulou, maak je geen zorgen.'

Ik klemde geërgerd mijn kaken op elkaar en keek hoopvol naar Niall, maar hij keek geamuseerd terug en deed niets.

Ik gromde gefrustreerd en stapte het kleedhokje in. Het gordijntje trok ik met een harde ruk achter me dicht.

'Dus wat denken jullie ervan?' Ik stapte het kleedhokje uit en liet mijn kleding aan mijn vrienden zin. Ik had een heel lichtblauwe skinnyjeans aan en een trui met bloemenprint.

Liam schaterde het uit en begon druk foto's te nemen. Ik stak mijn middelvinger op naar de camera en draaide me om naar Perrie.

'En?'

Ze klapte blij in haar handen. 'Perfect! We nemen het!' Ze greep mijn andere kleding en vlug kleedde ik me weer om. Met zijn tweeën liepen we naar de kassa. Met tegenzin rekende ik mijn nieuwe kleding af en met twee tassen vol kleding liepen we de winkel uit.

'En wat gaan we nu doen? Naar huis?', vroeg ik hoopvol.

'Ehm... Nee.', constateerde Perrie. Ze keek me aan alsof ik een complete idioot was.

'Pardon? We zijn pas net begonnen!', juichte Perrie. Ze zag onze geschrokken gezichten en zuchtte toen diep. 'Ik moet echt meer vrouwelijke vrienden hebben, dit werkt niet. Serieus, Louis, toen je vertelde dat je gay was dacht ik echt dat we samen konden gaan shoppen...', pruilde ze. Ik rolde met mijn ogen, maar moest toch moeite doen om een glimlach te onderdrukken.

'Weet je wat? Jij en Niall gaan nieuwe schoenen kopen, dan ga ik met Liam je flower crown en nog wat andere accessoires kopen.'

Ik grijnsde kwaadaardig naar Liam, die paniekerig naar Perrie keek.

'Wat? Nee! Ik ga al met Louis en Niall mee! Ik moet foto's maken!'

'Dan maak je maar foto's van mij.' Perrie greep hem bij zijn arm en begon hem mee te trekken.

'Maar als ik met jou mee ga ben ik pas over vijf uur klaar...', klaagde Liam. Hij keek me smekend aan, maar het enige wat ik deed was grijnzend mijn middelvinger opsteken.

'Succes, Payne.'