Flower Crown Dare || Larry Stylinson (Dutch)

• epiloog •

"Harry, waar gaan we naartoe?", giechelde Louis nieuwsgierig. Harry liep achter hem, zijn handen voor Louis' ogen.

"Geduld, babe." Harry's adem voelde als pure hitte tegen Louis' huid. Er was een jaar voorbij gegaan, maar nog steeds was er geen dag geweest dat Louis geen kippenvel kreeg van Harry's aanrakingen, dat hij geen warm gevoel kreeg bij zijn lieve aanrakingen en dat er geen vlinders in zijn buik rondfladderden als Harry en hij oogcontact maakten.

Nee, na precies 24 maanden had Louis nog geen enkel verschil gevoeld. Hij was nog net zo verliefd als altijd, maar erg vond hij het zeker niet.

"Je gaat het geweldig vinden, beloofd. We zijn er bijna."

Louis maakte een ongeduldig geluidje. Hij wilde weten wat er aan de hand was. Al een paar weken was Harry stiekem aan het doen. Zijn laptop dichtklappen als Louis voorbijliep, zijn post uit Louis' handen trekken als Louis het uit de brievenbus had gehaald en dan ook nog die stiekeme telefoontjes.

Op een gegeven moment had Louis een uitbarsting gehad. Hij was er zo jaloers van geworden, hij was er helemaal klaar mee en hij was er 100% van onovertuigd dat Hardy vreemdging. Toen had Harry het laten doorschemeren: het ging om het feit dat ze twee jaar samen zouden zijn in de aankomende week.

En nu was het dan zo ver.

"Zijn we er al bijna?"

"Nog een paar meter.", grinnikte Harry.  En hij sprak de waarheid. Nadat ze nog geen tien stappen gezet hadden, werd Louis stilgezet.

"We zijn er.", glimlachte Harry, en langzaam haalde hij zijn handen van Louis' ogen.

"Een tattoo-shop?", vroeg Louis verbaasd.
Harry knikte bevestigend en trok Louis naar binnen. De man achter de kassa glimlachte, hij had Harry al verwacht. Hij reikte Harry een paar papieren aan, en met een zenuwachtige uitdrukking liet hij ze aan Louis zien.

Dit was het moment. Was het wel een goed idee geweest? Of waren ze hiervoor nog te kort bij elkaar?

Louis' ogen werden groot en toen hij het papier aanpakte en hij maakte een gesmoord geluid.

"Dit is- dit is geweldig... O-oh mijn God, is dit wat ik denk dat het is...?"

Harry knikte, breed glimlachend. "Ik dacht dat ik de roos kon nemen, hier..." Hij wees naar een plek op zijn arm. "En jij de dagger...? Ik heb ze zelf ontworpen..."

Louis knikte, en al voordat hij uit was gepraat vloog hij Harry al om de hals.

"Ik hou van je... Ik hou zo veel van je... Matching tattoos... Dit is- dit is het liefste wat je ooit voor me hebt gedaan... Wat iemand ooit heeft gedaan..."

Harry hield Louis wat steviger vast en sloot zijn ogen, tevreden dat zijn vriendje het cadeau mooi vond.

"Happy anniversary, love..."

><><><><><><><><><><><><

Dat was het dan... Ik vind het echt heel jammer, maar ik ben toch ook wel blij dat hij af is.

Ik wil jullie allemaal heel, heel erg bedanken. Jullie zijn echt geweldig, echt waar. Samen hebben we dit verhaal naar de 32K gebracht! Echt, ik had nooit kunnen bedenken dat dat zou gebeuren. Ik hou van jullie allemaal xxx

Als allerlaatste; ik ben van start gegaan met mijn nieuwe verhaal NINE. Het is weer een larry, en ik hoop dat jullie een kijkje willen nemen:

http://w.tt/1Kox4GU

Jullie zijn de beste lezers die iemand zich maar kan wensen, en ik zou willen dat ik jullie allemaal persoonlijk kende.

XXX