YANSIMA|Tom Marvolo Riddle

6-Bana güveneceksin

Voldemort
Kadının gözünü bile kırpmadan haini öldürüşünü izledi sessizce. Ardından tek kelime etmeden zindanlardan çıkıp çalışma odasına yöneldi. Beklediği sadakatin iyi bir örneğiydi. Amcasının ihanet içinde olduğunu ona anında söylemişti kadın.

Yine de ona güvenmiyordu. Daha ilk günden bu kadar sadık olamazdı. Bu işte bir şey vardı ve onu bulacaktı. Onda yanlış olan bir şeyler vardı. Onu gördüğünde garip düşüncelere kapılıyordu. Öfkesi hiddetleniyor,her konuşmasının altında bir şey arıyordu.

Onu üç gün önce görmüştü ama sanki kadın onu tanıyor gibiydi. İstediği cevapları veriyor,beklediklerini yapıyordu. Ama çok zekiydi. Bunu anlamaması mümkün değildi. Bir işler çevirdiğine emindi ve bunu bulacaktı.

Kadının babasının aklındaki her zaman o muydu diye düşündü. Estee yalnızca bir piyondu ve Phoebeyi daha iyi göstermek için oynanan bir oyun muydu?

Ay ışığı cadısıydı. Güçleri tehlikeliydi. Dizginlenebilirse harika bir silah olurdu ama ya ona karşı bir oyun içindeyse? O zaman kadını öldürürdü.

Ailesinin onu hor görüp uzakta yaşaması için adeta sürgüne gönderdiğini duymuştu. Son aylarda emri bile olmadan onun yararı için birkaç büyücüyü ortadan kaldırdığını da duymuştu. Neden yapsındı? Bir çıkarı olmak zorundaydı. Söylediklerinin aksine yatağına girecek kadar ilgisini çekmeyi bekliyor olabilirdi.

Güzel bir kadındı. Gözleri fırtına bulutları rengindeydi. Saçlarıysa karanlıkla yıkanmış halatlara benziyordu. Vücudu da kıvrımlıydı. Onunla bir gece geçirirdi. Başka bir gece değil. Bu kadardı. Güzellik onun için önemli değildi.

Onda gerçekten bir şey vardı. Bu kadar iyi bir büyücüyü,gözünü dahi kırpmadan öldürecek sadık bir neferi yanında isterdi. Ama madem bu kadar iyiydi neden babası onu yollamıştı? Onda bir sorun vardı. Olmak zorundaydı. Gayri meşru olması yeterli sayılabilirdi. Adamın karısı ona ve ağabeyine tahammül edemiyordu,onlar gitmezse kendi gitmekle tehdit etmişti babalarını. Duyduğu buydu. Ama ondan hiç hoşlanmamıştı. Onu izleyecekti. Onu izleyecekti ve en ufak hatasında ona acılı ölümünü kendi elleriyle verecekti.

Aldığı kararla çalışma odasından çıktı. Kendine güçlü bir hayalbozan uygulayıp kızın odasının önüne geldi. Kızın dışarı çıkmasını bekliyordu. Dışarı çıkıp oyununda bir açık verecekti. Şimdi biraz uğraşacaktı ama böylece sonrasında uğraşmasına gerek kalmayacaktı. Onu kandırmaya çalışan herkes içinse ibret olacaktı sonu.

Kız onu çok bekletmeden dışarı çıktı. Üzerine zümrüt yeşili bir pelerin almıştı. Elinde bir mektup tutuyordu.

Ondan önce baykuşhaneye cisimlendi. Baykuşa mektubu verip ortadan kaybolduğunda mektubu aldı. Cebine atıp kızı izlemeye devam etti.

Merdivenleri yavaşça çıkıp odasına girdiğinde Voldemort sinirle mektuba baktı. Babasına yazılmıştı. Daha açmadan,her şeyi haber verdiğine emindi. Babası onu buraya bir casus olarak yollamış olabilirdi ve tökezlediği anda karşı tarafa yönelebilirlerdi. Mektubu yırtar gibi açıp satırları okumaya başladığındaysa şaşırdı.

Daren Blanc,
İlk görevimi yerine getirdiğimi ve işaretlerimizi aldığımızı haber vermek isterim. Helios'un şimdilik hiçbir görevi yok. Ailemizin onuru adına Lord'a hizmetlerimi sunmaya devam etmeye çalışacağım. Senden görevimi soracağın bir mektup alacağımı öngördüğüm için uyarmak istedim. Görevlerimi seninle paylaşmayacağım. Eğer bilmen gerekirse,Lord'un seni bilgilendireceğini düşünüyorum. Büyücülük dünyasının altın çağına kavuşmayı bekleyen,
  Phoebe.