15.05.22 Bazı hatalar yapılır ve bunun bedelini çok büyük ödersin. çok büyük ödedim... hatamın bedelini çok büyük ödedim. "sen yaptın!"diye haykırdım ona,hatama... "o daha 4 yaşındaydı, önünde koca bir hayat vardı!" benim kızım benim hatam yüzünden ölmüştü. "bıktım senden de, pis işlerinden de! senin yüzünden hayatım mahvoldu benim be!" o ise sadece suratıma bakıyordu göz yaşlarımı silip mezarın yanına çöktüm "güzel kızım benim, bunları hak etmedin" ellerim toprağı okşuyordu resmen kızımın cenazesindeydim,o ölmüştü "sen bunların hiçbirini hak etmedin" göz yaşlarım toprağı ıslatıyordu "Alaca,Arhan"diye ses duydum uzaktan bu Yener'in sesiydi Yener'i başlarda hiç sevmezdim çünkü Arhan ile evliyken hep yanımızda biterdi,bir yalnız bırakmazdı bizi mezar taşına baktım Gecem Doran yazısına... Gecem çok severdi Yener'i, babasını da çok severdi,hep barışamamızı isterdi... "burada daha fazla yıpratmayın kendinizi,Alaca gel Okan seni evine bıraksın"dedi Yener yanıma çöktü ve cebinden peçete çıkarıp uzattı "sen çok güçlüsün,hatta gördüğüm en güçlü kadınsın sen" elimden tutup ayağa kaldırdı "bak Alaca seni çok iyi anlıyorum ama Arhan'ı suçlama,onun bir suçu yok" "onun düşmanları yüzünden oldu,beni dinlemedi ona bu işleri bırakmasını söyledim ama yapmadı" "haklısın, evet bırakmadı,bırakacaktı" "Yener,gelip bana onu savunma" Arhan arabaya yaslanmış yere odaklanmış bir şekilde sigara içiyordu "peki,bir konuş istersen bir de ondan dinle" "istemiyorum" "ona yardım et Alaca,ikiniz bir olursanız katili daha kolay buluruz, yardım et bize" "benim size ne gibi bir yardımım dokunabilir? daha da hayatımı karartamam,ben 27 yaşındayım daha önümde koca bir hayat var,bir daha sizi görmek istemiyorum,işlerime geri dönücem" "peki,yardıma ihtiyacın olursa beni ya da Arhan'ı ara,kendine iyi bak Alaca" "sende Yener" son kez toprağa baktım ve ilerleyip Okan'ın arabasına bindim Okan; Arhan'ın korumalarından biriydi. "başınız sağolsun Alaca hanım" sadece kafamı salladım ve akan göz yaşımı sildim "eve mi süreyim?" "evet" "sizin evinize mi yoks-" "benim evime" "tamam efendim"
camdan dışarı baktım, kafamda Gecem'in kahkahaları yankılanıyordu 'annem beni yakalayamaz ki!' diye bağırıyordu kafamın içinde
12.05.22
Gecem çok istediği için bugün Arhan ile buluşacaktık. 3'ümüz bir gün geçirecektik,ailecek. Gecem en sevdiği elbisesini giyinmişti, saçlarını iki yandan toplattırmıştı bana, babası öyle seviyormuş. ben ise klasik pantolon,ceket giyinmiştim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"anne bu kolyemi de takalım,babam almıştı" gülümsedim ve kolyesini boynuna taktım o sırada telefonum çaldı Begüm arıyordu,hemen açtım aramayı "ne yapıyorsun balımm?" "şimdi evden çıkıyoruz Gecem ile, babasını özledi yine" "ailecek buluşuyorşunuz yaniii?" "ne ailesi Begüm ya" "kızım sizi yapana kadar canım çıktı benim! Benim gözümde hâlâ ailesiniz kabul etmiyorum" "ay Begüm ömrümü yedin" "neyse ben oyalamayım sizi öylesine aramıştım zaten" "öpüyorum seni çok" "bende sizi öpüyorum çokk,iyi bakın kendinize" "sende sende" "Arhan'a da selam söyle" "görüşürüz Begüm" "görüşürüzz" aramayı kapattım Begüm Arhan'ın kuzeni,benim en yakın arkadaşımdı üniversiteden beri,o şimdi İtalya'daydı ama hâlâ her gün konuşmayı ihmal etmiyorduk. "artık çıkalım evden bence kızım" "çıkalımm" evden çıkıp siyah BMW'ye bindik. ünlü moda tasarımcısıydım,para sıkıntısı çekmiyordum,bu yüzden nafaka kabul etmemiştim. Arhan ile buluşucağımız yere gelince arabayı park ettim ve arabadan inip Gecem'in kapısını açtım "babamı gördüm, babamı gördüm!" Gecem'in elini tutup arabadan indirdim,Arhan gülümseyerek Gecem'i izliyordu Gecem koşarak babasının yanına gidemedi, çünkü vuruldu...
