ALACA

11

çiçeği elime aldım ve kokladım, içinde bir not gördüm
tam açacakken odanın kapısı tıklatıldı
"gir!"
içeri Bade girdi
"hoşgeldiniz Alaca hanım,daha iyi görünüyorsunuz"dedi masama kahveyi bırakırken
"hoşbulduk Bade'cim,evet düne göre daha iyiyim,kahve içinde teşekkür ederim"
Bade gülümsedi ve odadan çıktı
bende çiçeği alıp şirketten çıktım
Okan hâlâ şirketin önünde bekliyordu, yanına gittim
"eve gidelim"dedim ve arabaya bindim
çiçeğin içindeki notu açtım

geçmiş olsun Alaca hanım:)
                                   Efkan Pala

derin bir nefes aldım ve camdan dışarı baktım

eve gelince arabadan indim ve zile bastım
Emine teyze kapıyı açtı
"hoşgeldun kizum"
"hoşbulduk Emine teyze"
içeri girince zorlanarak ceketi çıkarmaya çalıştım
Emine teyze hemen üzerimdeki ceketi çıkardı
gülümsedim ve yatak odasına girdim
ama Arhan'ı orada görmeyi beklemiyordum
onun odası ya hani?
camdan dışarı bakıyordu ve telefonla konuşuyordu
benim geldiğimi fark edince sadece baktı ve tekrar cama döndü
"tamam, konuşuruz sonra detaylıca, görüşürüz"dedi ve telefonu kapattı
"bana mı aldın bu çiçekleri?"diye sordu gülerek
derin bir nefes aldım ve çiçekleri yatağın üzerine bırakıp dolabın karşısına geçtim,kendime rahat bir şeyler seçip tuvalete girdim ve üzerimdekileri çıkartmayı başardım
elime uzun kollu üstü aldım ve giyinmek için kollarımı yukarı kaldırdım
yaralı kolum feci bir şekilde acımaya başladı
"ah!"
bandaja baktım kanamıyordu ama gerçekten çok acıyordu
bir anda kapı açıldı
Arhan girdi ve ben sadece iç çamaşırlarımlaydım
yaralı kolumu yavaşça tuttu ve bandajı çıkarttı
"hiçbir şey yok, içeri gireyim diye mi yaptın yoksa?"
"gerizekalı,çık şuradan!"
tişörtü aldı ve başımdan geçirdi
"gerek yok,ben hallederim"dedim ve ellerini üzerimden çektim
o tuvaletten çıkınca yavaş yavaş altıma eşofmanı giyindim ve tuvaletten çıktım
Arhan yatağa oturmuş ve çiçeğe bakıyordu
"Efkan kim?"
"sanane Arhan,kimse kim!" çiçeği elinden aldım
"banane öyle mi?"
"öyle"
sağlam olan kolumdan tuttu
"birbirimize söz verdik, boşandıktan sonra hayatımıza kimse girmeyecek dedik!"
"onu Gecem'in iyiliği için demiştik!"diye sesimi yükselttim
"sende Gecem gidince bunu hemen fırsat bildin öyle mi?"
"sen... sen ne kadar..."cümleyi tamamlayamıyordum
sağlam olan koluma yanağına sertçe bir tokat attım
"senden nefret ediyorum!"dedim ve kapıyı çarparak odadan çıktım
şu son 1 ayda yaşadıklarım gerçekten çok fazla geliyordu bana
ama sanki Gecem'i bir kere de olsa görsem, saçlarını son kez okşasam,öpsem her şey yolunda gidecek gibiydi...
annem olmadan anne olmaya çalıştım ben ve onu bile başaramadım

evden çıkıp korumalara yürüyüş yapacağımı söyledim
tabiki hemen ikna olmamışlardı
olay çıkartarak bir şekilde oradan çıktım ve yürümeye başladım

beni kolumdan vuran kişiyle Gecem'i öldüren kişi aynı kişi miydi?
yoksa Arhan'ın rakipleri çok mu fazlaydı?
Arhan beni kolumdan vuran kişinin kendini gizlediğini söylemişti, ya Arhan onu tanıdığı için kendini gizleyip adını saklıyorsa?
adımlarım durdu
gerçekten böyle olabilir miydi?