"Uras?" "sizi tanıdığını söyledi,Arhan bey sizi aradım ama duymadınız"dedi korumalardan biri derin bir nefes aldım "tanıyorum sıkıntı yok" Uras'a döndüm "burayı nereden buldun?"diye sordum "bu evde neden bu kadar koruma var?"diye sordu "soruma soruyla cevap verme Uras, burayı nereden buldun?" "düğününüz bu evin bahçesinde olmuştu" şuan bu olaydan sonra dışarı rahatça çıkamayacaktım,o zamanlar bu evde düğün yapabilicek kadar rahatmışız... "aradan kaç sene geçti Uras, nasıl hatırlıyorsun?" "hatırlamıyorum zaten,bana davetiyenin resmini atmıştın o mesajı buldum ve geldim" "neden geldin,az önce konuşmuştuk zaten?" "koluna ne oldu?"diye sordu "dediğim gibi ufak bir kaza" "nasıl oldu?" "duş alırken fazla buhardan dolayı camlar üzerime doğru kırıldı,sadece koluma batmış Allah'tan" bu yalanı bir keresinde haberlerde görmüştüm ve bir anda aklıma bu olay gelince ben yaşamış gibi anlattım "Arhan'ın nasıl haberi olabilir ki bundan?" "ben söyledim"dedi birden Begüm o ne ara gelmişti? "Begüm? sen İtalya'da değil miydin?" "evet, birkaç günlüğüne geldim" Uras kafasını salladı ve bana döndü "ikimiz konuşsak olur mu?"diye sordu Uras "peki tamam,gel" birlikte oturma odasına girdik "seni dinliyorum"dedim koltuğa otururken "senin için endişelendim, önce evine geldim kapıyı açan olmayınca şirkete geldim,defalarca aradım seni" "telefonum sessizdeydi sanırım, bilmiyorum" "bundan sonra buradayım,bir daha Eskişehir'e gitmeyeceğim"dedi "güzel,sık sık görüşürüz o zaman,en son düğünümde yüz yüze görüşmüştük sanırım" "evet" bir çerçeveye bakıp kaşlarını çattı ve çerçeveyi eline aldı ona yaklaşınca çerçevede Arhan,ben ve Gecem'in olduğu bir fotoğraf olduğunu gördüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gecem'in elinde her zamanki gibi baloncuk vardı ve asla çıkarmadığı gözlükleri...
"o çocuk kim? Instagram hesabında da görmüştüm" URAS GECEM'İ BİLMİYORDU!
gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım
"bana sakın onun sizin kızınız olduğunu söyleme" "evet,öyleydi..." " 'öyledi' derken? Alaca bana her şeyi başından anlat!" "o öldü..." silahla öldürdü diyemezdim,derin bir nefes aldım tekrardan "bize zaten fazla yaşamayacağını söylemişlerdi ve 4 yaşındayken hasta olduğu için öldü" gözümden bir yaş geldi,ama bu sahte değildi... "ben özür dilerim Alaca, yanında olamadığım için"dedi ve elini omzuma koydu "bu konuyu kapatalım lütfen" "peki,bundan sonra buradayım,saat kaç olursa olsun bir şey olursa beni ara, çabuk iyileş ve bir yerde buluşalım şu 5 senenin acısını çıkartalım" gözyaşlarımı sildim ve buruk bir şekilde gülümseyip burnumu çektim "tamam"dedim "görüşürüz o zaman" "görüşürüz"dedim ve ona sarıldım "çok özledim seni"dedi "bende seni çok özledim"
Uras, Begüm ve ben Üniversite'de yakın arkadaşlardık sonra Begüm İtalya'ya, Uras da Eskişehir'e taşınınca bağlarımız kopmuştu
"dikkat et kendine"dedi "sende"dedim ve geri çekildim
birlikte oturma odasından çıktık ve kapıya doğru gittik
"sık sık arayacağım seni"dedi "sıkıntı yok"
o arabasına bindikten sonra kapıyı kapattım Arhan yanıma geldi "annemler geliyor, uçaktan inmişler ve bana daha şimdi haber ettiler,senin için endişelenmişler" annesinin kalp rahatsızlığı olduğu için ona boşandığımızı söylememiştik evet şimdi boku yemiştik.
