medya:Arhan Doran elimde silah vardı ama arkama bakmaya bile korkuyordum. "heyy sakin ol! Benim Yener" tuttuğum nefesimi verdim ve silahı yerine koydum arkamı dönüp koltukta oturan kişiye -yani Yener'e- döndüm "ne işin var burada? arabama nasıl girdin?" "vale sağolsun" derin bir nefes aldım,Yener arabadan inip yan koltuğuma oturdu "biliyorum Arhan ile konuşmuşsunuz,sen kabul etmemişsin ama birde ben-" "istemiyorum işte Yener,tehlikede olan benim sizi ne ilgilendiriyor?" "peki, akşam Begüm geliyor bari akşam gel" "Begüm mü? Bana söylemedi?" "telefonun kapalı,seni aradım açmayınca buraya gelip sürpriz yaptım, nasıl ama?" "çok mutlu oldum Yener'cim, şimdi arabamdan iner misin?" "akşam gel tamam mı?" "Begüm için gelicem" "görüşürüz o zaman akşam" "görüşürüz" Yener arabadan inince arabayı eve sürdüm eve gelince üzerimdekilerden kurtulup rahat bir eşofman takımı giyindim. çalışma masasına oturdum ve Gecem'im çizimlerinin olduğu dosyayı açtım,benim gibi dosyaya koyuyordu resimlerini... ilk açtığımda bizi çizmişti Arhan'ı,beni ve kendini...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
o çok yetenekliydi bence yaşına göre,daha 4 yaşında olmasına rağmen çok güzel çizmişti. sadece resimde de değil; piano ve balede de oldukça yetenekliydi. pianosuna baktım, kapalıydı,tozluydu üzeri. küçük parmakları canlandı kafamda... küçücük parmakları piyano da geziniyordu,bir şeyler sallıyordu kendince.
resmi dosyadan çıkardım ve mantar panoya raptiyeledim diğer resmi açtım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arhan'ın ona öğrettiği kadarıyla biliyordu alfabeyi. aslında çizdiği resimler anlatıyordu her şeyi... bizim hep barışamamızı istiyordu,Gecem doğduğundan beri pek anlaşamıyorduk,her gün gereksiz sebeplerden kavga ediyorduk,Gecem'in kötü etkilenmemesi için sanırım 2 yaşındayken boşanmıştık. ben 20 yaşındayken tanışmıştık Arhan ile. 7 sene önce "kaç saat aralıksız işledi kadına bak ya!" diye söylendi Begüm "harbiden bizde insanız ya!" fakülteden çıkmıştık biri lüks arabasına yaslanmış bizi izliyordu kafamı "ne?"der gibi salladım çocuğa "hayırdır neye bakıyorsun?"dedim "Arhan!"diye seslendi Begüm çocuğa "tanıyor musun?"diye sordum "beni almaya gelen kuzenim işte!" "heee pardon ya"dedim çocuğa "sorun yok,Arhan ben bu arada"dedi elini uzatarak uzattığı elini tuttum "Alaca bende" "Alaca'nın evi hemen şurada bıraksak mı?" "yok ben hiç zahmet vermeyeyim,hava da güzel yürüyerek giderim" "yok ne zahmeti,bırakırım ben yolumuzun üstü zaten" "teşekkür ederim"
