ALACA

24

arabadan indik ve insanların alkış seslerini duymaya başladık
Zehir'in arabasından indiğini görünce hemen yanına gittim
"merhaba"dedim kasktan dolayı sesim anlaşılmıyordu
"sende çok iyiydin yarışta tebrik ederim"dedim
"teşekkürler"dedi
"seni hep uzaktan izliyordum,seninle konuşabildiğim için çok mutluyum aslında"dedim
"öyle mi?"dedi
"evet, öyle"dedim
ardından derin bir nefes aldım
"konuşmamıza yalnız kalabiliceğimiz bir yerde devam etmeye ne dersin?"diye sordum
"olur"dedi
gülümsedim ve kameraların çalışmadığını öğrendiğim odaya girdim
o da peşimden girdi
odada yiyişen bir çift vardı,bizi görünce odadan çıktılar
iki tane karşılıklı siyah deri koltuklar vardı odada ve çok pisti
deri koltuklardan birine oturduğumda o da yanıma oturdu
"ilk bu yarışları seyretmeye geldiğimde yüzünü görmememe rağmen seni arzulamıştım, hâlâ daha da arzuluyorum"dedim
"genelde Fırtına'yı arzularlar o yüzden bu beni şaşırttı"
"Fırtına mı? şu sürekli 1.olan,sence de bu işte bir gariplik yok mu? kesin hile yapıyor,bence yarışlarda hileye yer verilmemeli,senin böyle bir şey yapmadığına eminim"dedim
"hile kendi kandırmaktır,ben onun gibi bir ibnenin teki olmadığım için tabiki de hile yapmıyorum"
"duyduğuma göre geçen ki yarışta Fırtına kaza yapmış"dedim
"sen bunun kaza olduğunu mu düşünüyorsun gerçekten"
"hayır,bunu onu kıskanan, kıskançlıktan deliren birinin yaptığını düşünüyorum"
"onu mu koruyorsun?"diye sordu
"hayır,sadece ne olursa olsun bu kadar büyük bir şey yapılmamalıydı diye düşünüyorum"
"inan bana sende yarışlara katılsan ve her seferinde tam birinci olacakken o ibne seni geride bırakıp birinci olsa bu kadar sakin kalmazdın,ben bunu senelerdir yaşıyorum"
"yani ona kazayı yaptıran sendin?"
"evet,bendim"
yutkundum
"peki bu ilk miydi? yani ona kaza yaptırmaktan başka bir şey yaptın mı?"
"ilkti"dedi
"emin misin?"
derin bir nefes aldı
"beni buraya sorgu çekmek için mi getirdin?"
"ne yapmamı isterdin?"
"daha başka şeyler..."
"ne gibi mesela" dedim ve kucağına oturdum
miğdem bulanıyordu ama bunu yapıcaktım
elleri kalçamı bulmuştu
benim ellerim ise boynundaydı
yavaşça boynunu okşadım
ardından aklıma Gecem'i getirdim
ellerim sertleşti,boğazını öyle sert sıkıyordum ki...
"ne yapıyorsun? bırak beni!"
"şşşşh"dedim
ellerim daha da sıkılaştı
"seni sürtük! bırak beni!"
kafası geriye gitmişti ve ağzından değişik boğulma sesleri geliyordu
kafası yana düşünce bayıldığından emin oldum
nabzına baktım, atıyordu
odadan çıktım ve en başta buraya girdiğimiz odaya girdim
merdivenlerden yukarı çıktım ve Yener'i gördüm
yanında bir koruma vardı
"çok eğlenceliydi yarış"dedim
"evet öyleydi"dedi
odadan çıktığımızda bir korumayı daha gördük
yine konuşmamıza devam ettik
"bu yarışı sık sık tekrarlayalım"dedim
"tekrarlayalım"dedi Yener
ve sonunda buradan çıktık
Yener arabasını açıp bindi ve bana döndü
"ne yaptın Alaca?"
"onu kendi ellerimle boğdum"
"Alaca, başına bela alıcaksın, öldü mü?"
"hayır onu tek hamlede öldürmem bu ona ödül olur,yavaş yavaş işkence ede ede"
"Arhan'da bana aynısını söylemişti biliyor musun?"
"olabilir"dedim ve camdan dışarı baktım
"ya boynundan parmak izlerini bulurlarsa"
eldivenlerimi gösterdim
o sırada Yener'in telefonu çaldı
"aha Yiğit arıyor"dedi ve telefonu açtı
"efendim kardeşim,valla mı? tamam hemen geliyoruz"dedi ve telefonu kapattı
"beklediğimizden hızlı uyandı"dedi
"uyanmış mı?"
"evet!" dedi ve hızla arabayı sürdü

Yiğit'in evine gelince Yener arabayı park etti ve hemen arabadan indi
bende indim ve peşinden gittim
ben gidene kadar Yiğit kapıyı açmıştı ve Yener içeriye girmişti bile
"hoşgeldin"dedi Yiğit
"hoşbulduk"dedim ve içeri girdim
Yiğit'in peşinden odaya girdim
"canım kardeşim benim çok korkuttun bizi!"dedi Yener
Arhan yatakta öylece uzanıyordu
yüzünde tek bir çizik bile yoktu, çünkü kaza anında kask takılıydı
beni görünce kasları çatıldı
kaskı kafamdan çıkarttım
"Alaca az önce ne yaptı biliyor musun Arhan?"dedi Yener heyecanlı bir şekilde
"ne yaptı?"dedi Arhan yorgun bir sesle
"Zehir'i boğdu ve bayılttı!"
"Zehir mi?"
"olayı baştan anlat istersen Yener"dedim
"tamam,bu Alaca bir anda gaza geldi yarışlara katıldık,tabi ki de 1. olduk ve sonra Alaca, Zehir'in yanına gitti ve şu kamerasız odaya girdiler sonrasını bilmiyorum"
"sonra?"dedi Arhan bana dönerek
"sonra işte ben biraz ağzından laf aldım,itiraf etti sana bunları o yapmış,sonra işte şey oldu"dedim
"ne oldu?"diye sordu
"ben işte onun kucağına oturdum-"
"ne?"
"ne?"
Yener ve Arhan aynı anda bağırmışlardı
"neyse sonra boğdum işte"dedim
"kucağına mı oturdun?"dedi Arhan
"ona mı takıldın ya, adamı boğdum diyorum sen ne diyorsun"
"o orospu çocuğunun sikicem belasını beklesin o"dedi kısık gelen sesiyle
"veeee Arhan Doran sahalara geri dönerrr!"dedi Yener
Arhan gülücekken öksürdü
duman onu tıkadığı içindi muhtemelen
"helal kardeşim helal"dedi Yener
"evime gitmek istiyorum"dedi Arhan
"sen ister yeter aslan kardeşim benim be!"dedi Yener
"evine gidebilir,şu buhar makinesini her gece yatmadan önce taksın sadece"dedi Yiğit
"takar kesin"dedi Yener gülerek
"Arhan, kardeşim bu ciddi bir konu astıma kadar gidebilir"dedi Yiğit
"ben bir şey mi dedim?"dedi Arhan
"ben baştan uyarayım da"
"hadi Yener kalk gidelim"dedi Arhan
"ya oğlum bir dur daha yeni uyandın"
"eve gitmem lazım benim"
"niye?"diye sordu Yener
"evimizi özledim" evimizi...
"sonunda beni de evine kabul ettin demek"dedi Yener
sonra bana döndü
"aaa doğru ya sizin eviniz"dedi
"benim evim orası değil"dedim imalı bir şekilde
"tabi tabi"dedi Yener gülerek
"hadi artık Yener!"dedi Arhan
"tamam be"
Arhan yataktan yavaşça kalktı ve ağrıyan yerini tutup yüzünü buruşturdu
"ne sağlam adammışsın hemen uyandın"dedi Yener
"hadi Yener hadi"

Yener, Arhan'ın koluna giriceği sırada Arhan onu durdurdu ve kendi yürüdü

evden çıkıp Yener'in arabasına bindik

"bence sen Arhan'ın yanına geç bir yerine bir şey olur falan"dedi Yener
"ben doktor değilim Yener,bir yerine bir şey olsa bile benim elimden bir şey gelmez"
"sen ne cani bir insansın ya yazıklar olsun sana"dedi Yener

kafamı cama çevirdiğimde arkadan Arhan'ın yansımasını gördüm

gözlerimiz buluşunca hemen başka bir yöne doğru baktım

"kaza geçirdiğim gece neredeydin?"