ALACA

44

sabah dış kapıdan gelen ses ile uyandım
yanıma baktığımda Arhan yanımda değildi
yoksa çoktan Belçika'ya mı gitmişti?
hızla yataktan doğruldum ve odadan çıktım
evde kimse yoktu
dış kapıyı açtım
Arhan arabanın bagajına valizini koyuyordu
sonra dönüp bana baktı
"uyandırdım mı seni?"
"nereye?"
"valizi bagaja koydum hazır çıkmışken"
"nereye çıkmışken?"
"evde yiyecek bir şey olmadığı için fırından bir şeyler alacaktım"
dudaklarımı birbirine bastırdım
beni bırakıp gittiğini sanmıştım
"ben hallederim"dedi Okan
"tamamdır"dedi ve içeri girip kapıyı kapattı
"gittim sandın değil mi?"
"hayır sadece-"
"niye doğruları söylemekten bu kadar korkuyorsun?"
"korkmuyorum"
"o zaman şimdi beni sevdiğini söyle"
"bu doğru değil"
"gözlerin ve kalp atışların öyle söylemiyor ama"
bu cümle çok tanıdıktı ve dejavu olmamı sağlamıştı
                             
                    8 SENE ÖNCE

"beni seviyorsun Alaca"
"hayır seni sevmiyorum bunu nereden çıkardın bilmiyorum ama-"
"o zaman neden kızım biri bana telefon numarasını verdi diye bu kadar sinirlendin?"
"çünkü sen benim arkadaşımsın"
"sadece arkadaş olmadığımızı ikimizde biliyoruz Alaca"
"ne?"
"seni seviyorum"dedi ve elini çeneme götürdü
"ve sende beni seviyorsun"
"ben seni sevm-"
"gözlerin ve kalp atışların öyle söylemiyor ama"
hiçbir şey söylemeden öylece suratına baktım
"korkaksın Alaca"dedi ve arkasını dönüp gitti
"değilim!"diye seslendim
öylece durdu ve sonra arkasını dönüp bana baktı
hızlıca yanına gidip dudağına yapıştım

"hatırladın mı?"dedi
"neyi?"diye bilmemezlikten geldim
gülümsedi
"tamam inandım hatırlamadığına"
nasıl bu kadar zeki olabilirdi?
doktor ya hani?
iki elimi de sıkıca tuttu
"birkaç gün sonra geldiğimde bana itiraf et"
"gidicek misin yani?"
"evet"
"iyi"
gözleri kısa bir süre dudağımda takılı kaldıktan sonra gülümsedi ve gözlerime baktı
"gitmeme şansın yok mu?"
"var"
"gitme"dedim birden
"neden?"
"gitmeni istemiyorum çünkü"
gülümsemesi daha da genişledi
"peki o zaman"dedi ve kapıyı açıp Okan'ın ayarladığı arabanın bagajından valizini alıp eve girdi ve kapıyı kapattı
"gitmiyorum"dedi ve aramızdaki mesafeyi sıfırladı
"söyle Alaca"
"neyi?"
"beni sevdiğini"
gülümsedim
"sana daha ne kadar söylemem gerekiyor-"
"hiç söylemedin ki"
"onu değil,seni sevmediğimi daha ne kadar söylemem gerekiyor?"
"peki madem öyle,madem beni sevmiyorsun o zaman neden restaurantta Alara'ya benim eşim olduğunu söyledin"
"alışkanlık"
"alışkanlık öyle mi? Yanılmıyorsam biz boşanalı 3 sene olmuştu öyle değil mi? Yeni ayrılsak neyse"
"of Arhan uzatma artık"
"ya söylersin ya giderim,seçim senin güzelim"
"git banane"
"tamam o zaman, görüşmek üzere"dedi ve kapının önüne bıraktığı valizin sapından tuttu ve kapıyı açtı
gitmeden söylesek mi?
âşık mıydım ben ona?
tekrardan aynı duyguları mı besliyordum?
salak kız adam gidiyor hadisene!
"dur!"diye seslendim
durdu ve arkasını döndü
"tamam"dedim
"ne tamam?"
"tamam işte kabul ediyorum"
"neyi?"
"dediğini işte"
"ne dedim ki?"
derin bir nefes aldım
"tamam seni seviyorum,gitme"
gülümsedi ve elini yanağıma koydu
"biliyorum"
"sen?"diye sordum
"ben?"
"sen beni seviyor musun?"
"gördüğüm ilk andan beri"
bunu söylemesi kaşlarımı çatmama sebep olmuştu
"nasıl yani?"
"sen boşanırken bana sormadın"
"sen beni severken mi boşandın?"
"evet,sende beni severken boşandın"
"evet ama sonra unuttum yani ben seni"
"unuttun?"
"evet"
"ben unutmadım,unutmam da"
"unutma"