នៅក្នុងបន្ទប់សណ្ឋាគារ...
"ជីស៊ូ"
"ហាស មានការអី?"
"យប់នេះគេងជាមួយខ្ញុំមក មិនដាច់គេងនៅលើសាឡុងទេ"
"អឹម...អ៊ីចឹងក៏បាន" ជីស៊ូញញឹមហើយក៏ឡើងទៅគេងនៅលើគ្រែ។
នៅថ្ងៃសៅរ៍ក្នុងទីក្រុងសេអ៊ូលនៃប្រទេសកូរ៉េ ម៉ោង៦:២៥នាទីល្ងាចលីសាបានអង្គុយញ៉ាំអាហារពេលល្ងាច នៅសណ្ឋាគារលំដាប់ផ្កាយ៥មួយកន្លែងដែលសម្រាប់តែភ្ញៀវលំដាប់VIPប៉ុណ្ណោះដែលអាចទៅទីនោះបាន។
"អ៊ែមប៊ឺនោះលីសាហ្ន៎ ទៅរកគេទៅ" ជេននីនិយាយ។
"មិនបាច់ទេ! ពួកយើងទៅសាលប្រជុំទៅ"
"តែ...!!"
"ឆាប់ឡើង ទៅៗ!!"
"ពួកឯងពីរនាក់ទៅមុនទៅ ខ្ញុំទៅរកលីសាសិន" អេស៍រីនិយាយហើយដើរសំដៅទៅរកលីសា ទន្ទឹមនឹងនោះមីណូក៏ដើរមកដល់មុខលីសាដូចគ្នា។
"នាងមានលិទ្ធភាពមកញ៉ាំអាហារនៅទីនេះដែរឬ?"
"ពេលនេះយើងកំពុងញ៉ាំអាហារពេលល្ងាច សូមឯងចេញទៅព្រោះថាវាធ្វើឱ្យខូចបរិយាកាសបរិសុទ្ធរបស់យើង"
"ហ៊ឹស! នាងហ៊ានធ្វើចរឹកឈ្លើយបែបនេះដាក់យើងផងហ្ហេស" គេប្រុងដើរទៅជិតលីសាមួយជំហានទៀត ប៉ុន្តែអង្គរក្សរបស់នាងប៉ុន្មាននាក់បានដើរមកចាប់មីណូ។
"ពួកឯងជាអ្នកណា? ហេតុអីហ៊ានមកចាប់យើងបែបនេះ? លែងៗយើងភ្លាម!" មីណូប្រឹងរើបម្រាស់ចេញពីដៃអង្គរក្សរបស់លីសា។
"ពួកឯងធ្វើអីហ្នឹង ឆាប់លែងគេភ្លាម" ស្របពេលនោះប៉ារបស់មីណូក៏បានដើរមករកពួកគេ។
"ពួកឯងលែងគេទៅ" លីសាបានបញ្ជាអង្គរក្សនាង។
"មានរឿងអីកើតឡើង?"
"លោកប៉ាគឺថា..."
"គឺថាគេមករំខានខ្ញុំ ចុះគេត្រូវជាអីនឹងលោក?" លីសាសួរដោយទឹកមុខស្មើធេង។
"គេជាកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ"
"អ៊ីចឹងសូមលោកជួយអប់រំកូនប្រុសលោកផងថា កុំមករំខានគេពេលគេកំពុងញ៉ាំអាហារ ឬគេមិនចង់ឱ្យមានអ្នកមករំខានបានទេ?"
YOU ARE READING
ស្នេហ៍គ្មានទីបញ្ចប់
Romantik+NEW VERSION+ ពន្លឺព្រះចន្ទដ៏ស្រស់ស្អាតនៅពេលរាត្រី បានចែងចាងមកលើភពផែនដីដើម្បីបំភ្លឺជាភ្លើងនៃយប់ងងឹតមួយនេះ តែវាក៏បានក្លាយជារាត្រីដ៏អាក្រក់បំផុតរបស់គ្រួសារដែលមានសុភមង្គលមួយ។ នៅម៉ោង៩:០០នាទីយប់...អណ្ដាតភ្លើងបានឆាបឆេះផ្ទះវីឡាដ៏ស្រស់ស្អាតមួយ វាបានធ្វ...