ភាគទី ២៧

351 8 0
                                    

បន្ទាប់ពីធ្វើដំណើរទៅដល់ផ្ទះវីឡា ឡេហ្សឺក៏នាំជីស៊ូទៅបន្ទប់ឆេយ៉ុងស្នាក់នៅ។ ជីស៊ូគោះទ្វារបន្ទប់របស់ឆេយ៉ុង ពេលនាងបើកទ្វារនាងបានឃើញវត្តមានជីស៊ូ ធ្វើឱ្យនាងភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងណាស់។

"ម៉េច​ក៏​នាង​នៅ​ទីនេះ?"

"អាចឱ្យបងចូលទៅខាងក្នុងបានទេ"

"អឹ​ម! ចូលមក"

ជីស៊ូចូលទៅខាងក្នុងអង្គុយលើកៅអី ហើយឆេយ៉ុងក៏ដើរទៅអង្គុយលើពូក។

"ម៉េច​មករក​ខ្ញុំ​ឃើញ" ឆេយ៉ុងសួរ។

"លីសាជាអ្នកប្រាប់បង" ជីស៊ូសម្លឹងមើលឆេយ៉ុង។

"បងនឹកអូនខ្លាំងណាស់"

"បើបងនឹកខ្ញុំមែន នាងខលឬផ្ញើសារមកខ្ញុំហើយ តែនាងអត់ទេ" នាងធ្វើមុខខឹង។

"បងធ្លាប់ខលទៅអូននិងផ្ញើសាទៀត តែអូនមិនតប" ជីស៊ូតវ៉ា។ពេលនោះឆេយ៉ុងក៏ធ្វើមុខភ្ញាក់ផ្អើលនិងធ្វើភ្នែកស្លឺហើយសើចតិចៗទៅកាន់ជីស៊ូ។

"អូនភ្លេចថាទូរស័ព្ទអូនបានបាត់ទៅហើយ..." ឆេយ៉ុងអេស ក្បាលធ្វើមុខស្ញេញៗហួសចិត្តនឹងខ្លួនឯង។

"ឃើញ​ទេ តើមិនឱ្យបងខឹងយ៉ាងម៉េចបើអូនតែងតែបែបនេះទុកដាក់របស់របរមិនចេះប្រយ័ត្នសោះ ដូច្នេះហើយបងមិនថាឱ្យអូនអូនប្រាកដជាមិនចាំទេ" ជីស៊ូនិយាយតម្លើងសម្លេង។

"ដោយសាតែបងថាឱ្យអូនអញ្ចឹងហើយ ទើបអូនមិនចង់ជួបបង!! បងតែងតែបន្ទោសអូនថាឱ្យអូនធ្វើបាត់នេះធ្វើបាត់នោះ បងគិតថាអូនចង់ឱ្យវាបាត់ណាស់ហ្ហី"

"ចុះបើអត់ពីបងទៅមានអ្នកណាហ៊ានថាឲ្យអូនទៀត" ភ្លាមនោះឆេយ៉ុងក៏រត់ទៅឱបជីស៊ូយ៉ាងណែននិងនិយាយទាំងទឹកភ្នែក។

"ត្រូវហើយ អត់ពីបងទៅមានអ្នកណាហ៊ានថាឱ្យអូន មានអ្នកណាឈ្លោះជាមួយអូន​ទៀតដូច្នេះមិនឱ្យបងទៅណាចោលអូនទេ នៅពេលឆេយ៉ុងកំពុងឱបជីស៊ូយំ​នោះ ជីស៊ូក៏សើចនឹងទង្វើរបស់មិត្តស្រី ខ្លួន។

"អូ...ហូ...កុំយំអី! អូនយំអាក្រក់មើលណាស់ ហាសហាហាស"

"អូនយំដើម្បីឱ្យបងលួង មិនមែនសើចចំអកអូនទេ"

ស្នេហ៍គ្មានទីបញ្ចប់Where stories live. Discover now