Memories To Keep

Chapter 35

Chapter 35

It's been 7 months since dad left us.

Naging maselan ang pagbubuntis ko. Humina ang kapit nung kambal. Kasalanan ko. Muntik na silang mawala sa'kin.

I feel Adam's kisses on my tummy.

"Malapit na lumabas ang makukulit ko na kambal." Narinig ko pang sabi niya. "Huwag kayong malikot sa tummy ni Mommy para hindi siya mahirapan, hmm..."

"Adam, you're talking to them again..." Sabi ko. Napatingin naman siya sa'kin.

"Pinapaalalahanan ko lang ang makukulit ko na anak. Mukhang sumusunod naman sila kay Daddy nila." Sabi niya sa akin. "Good morning, Mommy." Sabi niya na nakapagpa-ngiti sa akin.

He started calling me Mommy since like I was 5 months pregnant.

"Good morning..." Bati ko din. He leaned to me... to kiss me on my lips.

"What do you want for breakfast?" He asked. He's always asking me what I want.

"Hmm... I just want to have a sandwich." Sabi ko.

"Okay. Stay here. I'll make you a sandwich." Sabi niya bago halikan ang noo ko. Lumabas na siya para gumawa ng sandwich.

I started caressing my tummy.

"Your daddy is so responsible. He loves us so much." Sabi ko. Naramdaman kong sumipa ang isa sa kambal. "I know you'll agree." Sabi ko pa.

Inabot lang ng 15 minutes si Adam bago siya nakabalik sa kwarto. Dala dala ang iba't ibang sandwiches.

"Hindi ko na natanong kung anong gusto mo kaya ginawan nalang kita ng tatlong iba't-ibang sandwich." Sabi niya. Napangiti nalang ako.

"Thank you, Adam." Sabi ko.

"It should be I love you." Ngumuso siya sa harapan ko. Parang bata.

"I love you..." Sabi ko at hinalikan pa ang labi niya.

"Tsansing si Mommy." Ngising sabi niya. Hindi ko na siya pinansin at kinain na ang mga sandwich na ginawa niya for us.

We were planning to visit Mommy. Kila Ninang Claire ja siya nakatira ngayon. She became suicidal. Naging mahina na din siya.

"Mommy..." Tawag ko sa kanya.

"Sweetie...." Mahinang tawag niya sa'kin. Malungkot pa din. "I miss your dad." Sabi niya. Lumapit ako at niyakap siya.

"I miss him also... so much." Sabi ko.

"I'm going to tell you something, Bella." Sabi niya.

"I saw your dad...on my dreams. He's offering his hands." Malungkot na sabi niya. "I don't want to leave you but I want to be with him."

"Mommy..." Naiiyak na sabi ko.

"I love you, anak. I love you so much." Sabi ni Mommy. Umiling ako ng umiling.

"It's sounds like you're already planning to leave me. No, mommy! I can't. Huwag mo 'kong iiwan." Sabi ko at hinigpitan ang yakap ko sa kanya.

I already lost my sibling... I already lost my dad... I can't lose Mommy.

Nakatulog ako sa tabi ni Mommy.