Memories To Keep

Chapter 22

Chapter 22

Today... I'll be a Adamson's wife.

"Baby..." Narinig ko ang boses ni Daddy.

"Daddy..."

Lumapit siya sa akin at hinawakan ang magkabilang pisngi ko.

"I'm sorry if you need to do this." Sabi ni Dad habang hinahaplos ang pisngi ko.

"Dad... it's okay. I understand. Basta magpagaling ka lang, iyon lang yung gusto ko." Sabi ko. Ngumiti naman siya sa akin.

"Why didn't invite Aria?" He asked. Nalungkot naman ako.

"Ayoko lang na madamay pa siya sa problema ko Daddy. Alam kong nahihirapan pa rin siya. Sa akin lang niya sinabi na hinarass siya nung ex boyfriend niya." Sabi ko. Nataranta naman kaagad si Daddy.

"Tell Aria that I'm sorry." Sabi niya. Nagtaka ako.

"Why? Did you do something?" I asked him. Natatakot ako sa malalaman ko.

"I saw her being harassed by that fvcking boy." Pag amin niya. Napatayo ako.

"Pero bakit mo hinayaan? Bakit di mo siya tinulungan?" Nagagalit na tanong ko.

"Dahil buhay mo ang nakasalalay anak. I saw a men pointing a gun...on you. Wala akong magawa. Ang hina hina ko." Sabi niya pa.

"Daddy...sino? Bakit may kaaway ka ba?"

"It's my brother. Your uncle. He can't still accept that I was the heir of our family. He used my daughter. He used you to scare me. I'm sorry. It's between you and Aria. I'm sorry." Umiiyak na paliwanag ni Daddy. Niyakap ko siya.

"Wag mo muna isipin yan Dad. Ang importante sa ngayon ay yung pagpapa-opera mo."

May kumatok sa pinto ng kwarto ko. Bumukas iyon nakita ko ang mag aayos sa akin.

"Uh... Aayusan na po si Ms. Bella." Sabi nung stylist.

Tumingin sa akin si Daddy. "Thank you,baby. I promise. Magpapagaling ako at babalik ako dito. Pangako." Sabi ni Dad bago halikan ang noo ko at lumabas.

Nag umpisa na silang ayusan ako. Sa totoo lang kinakabahan ako. At exactly 2pm natapos ang pag aayos sa akin.

Naka simpleng white dress lang ako. Light make up. At nakakulot lang ang buhok ko.

Pumasok si Mommy sa kwarto ko.

"Sweetie..." Malambing na sabi ni Mommy.

"My..." Tawag ko. Gusto kong sabihin sa kanya na ayoko pa. Hindi pa ako handa.

"Thank you. Thank you for doing this." Sabi ni Mommy. Ngumiti lang ako. "Tara na nasa labas na yung sundo natin."

Habang nasa byahe kami kinakabahan ako. Isang simpleng church wedding lang muna ang inihanda. Gusto nila ng bongga pero hindi ako pumayag.

"Nandito na tayo." Sabi ni Daddy. Pinagbuksan kami ni Daddy ng pinto.

"Thank you,anak." Tumango nalang ako.

Bumukas ang pinto ng simbahan. Pagkabukas ng pinto sumabay ang isang familiar na kanta.

Wise men say
Only fools rush in
But I can't help falling in love with you
Shall I stay?

Shall I really need to stay?

Would it be a sin
If I can't help falling in love with you?

Mahal kita Adam pero hindi pa talaga ako handa pero wala na akong magagawa.

Diretsong nakatingin sa akin si Adam habang nakangiti.

Like a river flows
Surely to the sea
Darling, so it goes
Some things are meant to be

Nasa harap na ako ni Adam lumapit siya kay Mommy at Daddy. Nagmano at humalik sa pisngi. Bago alukin ang kamay niya sa akin.

Take my hand
Take my whole life, too
For I can't help falling in love with you
Like a river flows
Surely to the sea
Darling, so it goes
Some things are meant to be
Take my hand
Take my whole life, too

Nagdadalawang isip pa ako pero bandang huli kinuha ko din ang kamay niya.

"Alagaan mo yung baby ko. Also Adam thank you for doing this." Sabi ni Daddy.

"Don't hurt my daughter." Yun lang ang sinabi ni Mommy bago sila pumunta sa pwesto nila.

"Shall we go?" He asked me. Tumango nalang ako.

For I can't help falling in love with you
For I can't help falling in love with you

"Ngayong araw narito tayo upang saksihan ang pag iisang dibdib nila Adamson Smith at Bella Evangelista." Panimula nung pari. Nag umpisa ang kasal.

Napaka bilis ng pangyayari. May hawak na kaming singsing.

"I love you. You're going to be my wife. Today i give myself to you in marriage. I promise to encourage and inspire you, to laugh with you, and to comfort you in times of struggle."

Hindi ko alam pero naiiyak ako na. Akala ko maarte lang sila pero iba pala ang pakiramdam kapag may nangangako sa iyo.

I, Adamson Smith, take you, Bella Reyn Evangelista to be my wife, to have and to hold from this day forward, for better or for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, from this day forward until death do us part." Pagkatapos niyang sabihin iyon ay isinuot na niya ang singsing sa daliri ko. "I love you, Reyn. I love you so much." Habol niya pa.

My turn.

"I give my life to you. To take the good with the bad, to live with you through trials, to live with you in the commitment of faith, the security of hope and the joy of love." Sabi ko. Nangingilid ang luha niya kaya hinawakan ko ang pisngi niya.

I, Bella Reyn Evangelista, take you, Adamson Smith to be my lawful husband, to have and to hold from this day forward, for better or for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, from this day forward until death do us part." Pagkatapos kong sabihin iyon ay isinuot na ko ang singsing sa daliri niya. "Pangako Adam. Mananatili at mananatili akong tapat." Pahabol ko.

"I pronounce you Husband and Wife. You may now kiss the bride."

Tinaas niya yung maliit na belong suot ko. Hinawakan ang pisngi ko.

"Mahal kita, Reyn higit pa sa salita." Sabi niya bago niya ako halikan. Nakahawak ako sa coat niya. Ilang segundo pa ang itinagal bago niya bitawan ang labi ko. " I love you." Sabi niya. Ngumiti nalang ako sa kanya.

I want to tell him that I love him also pero siguro sa ngayon ipaparamdam ko nalang muna sa kanya na mahal ko din siya.