Memories To Keep

Chapter 5

CHAPTER 5

"I'm courting her, Mom, Tita. Magpapaalam sana ako mamayang dinner sa inyo pero naunahan niyo ako, hehe." Sabi ni Adam kila Mommy.

He's really serious on me, pero wala akong nararamdaman. Wala akong nararamdaman sa kanya. Ayoko siyang umaasa dahil sa akin. Ayoko siyang masaktan,maraming babae na mas deserving ng feelings niya.

But, I just can't stop him. Parang hindi ko kaya. Hindi ko kayang pahintuin siya dahil yung saya na nararamdaman ko kanina gustong gusto ko ulit maramdaman hindi kasama ang iba...kung hindi siya. Siya ang gusto kong kasama.

Natatakot ako dahil sa nakaraan ko pero hahayaan ko ba na maapektuhan ang kinabukasan ko dahil sa takot na ito?"

"We'll talk about this later." Sabi ni Mom bago niya hinatak si Ninang Claire papasok ng bahay.

"Reyn." Tawag sa akin ni Adam. I look at him and he looks so worried and scared.

"Ano yon and why are you like that? You look so worried and scared." Sinabi ko sa kanya.

Lumapit siya sa akin at hinawakan ang kamay ko. He stared at me na parang yun na ang huling beses na matitigan niya ako.

"Reyn, if they are not agree that I'm going to court you, I'm still courting you. Ayoko na magsayang pa ng maraming taon at panoorin muli kita sa piling ng iba. Hindi ako hihinto kahit sabihin nila huminto ako. Pumayag man sila o hindi, I'm still going to pursue you. Walang makakahadlang sa akin, Reyn." Sabi niya.

Sobrang sincere siya sa mga sinasabi niya. Napatunayan ko na his feelings for me is genuine.

"Hihintayin at hihintayin kita, Reyn. Kahit gaano pa katagal,kahit gaano kahirap basta ikaw ang kapalit." Sabi niya at hinalikan ang kamay ko.

Napangiti ako sa sinabi at ginawa niya. This is my first time experiencing this. My previous relationship was a hell. It was a toxic relationship, but I didn't think that so much 'cause I know he doesn't deserve even my time.

"Thank you, Adam. Thank you for waiting for me. Thank you for being patient. Wala pa akong masasabi o maipapangako sa iyo dahil mismong sarili ko ay wala pang kasiguraduhan. " Sabi ko, hinawakan ko ang pisngi niya. " Hindi ako magagalit o magtatampo kung may ibang babae kang gugustuhan-." Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng sumingit siya.

"Wala. Wala dahil ikaw lang Reyn sapat na sa akin. Oo, inamin mong walang kasiguraduhan kung masusuklian mo ang nararamdaman ko pero even there is no a chance, I'm still waiting for you and I never get tired waiting for you." Sabi niya sa akin.

What did I do in my life or even my past life to deserve this.

"Thank you. Thank you lang ang kayang kong sabihin dahil ayaw kong umasa ka pero patuloy lang umaasa. Sana sa susunod at susunod na pagkakataon masuklian ko din yung nararamdaman na deserve mo." Ngumiti ako sa kanya.

"You need to take a bath, Reyn. Baka magkasakit ka." Hinawakan niya ang balikat ko at patulak na pinapasok sa bahay. Patuloy niya akong hawak sa balikat hanggang makarating kami ng labas ng kwarto ko. "Rest, Reyn. We'll have a dinner later. Huwag ka muna matutulog ha?" Sabi niya na parang bata.

"Oo na! Oo na." Sabi ko at pumasok sa kwarto ng nakangiti. Dumiretso na agad ako sa banyo para maligo. Naka Ilang oras din ako bago natapos. It's almost dinner time.

For sure kinakabahan na si Adam. He really look scared kanina after Mom left. But....

What if ayaw ni Dad na manligaw sa akin si Adam?

What if kaya ayaw nila ay i-papakasal nila si Adam sa iba?

What if sila Mom at Ninang Claire ay hindi rin sang ayon?