Memories To Keep

Chapter 15

Chapter 15

It's Saturday...means rest day.

Adam been calling me since he left but I didn't answered it. Hindi ko sinagot yung mga tawag at text messages niya to know what will he do.

Nasa may study table ako ng room ko ng may narinig akong nag doorbell. Wala si Nanay Lena since hindi na ganoon kalakas ang katawan, madalas na siya magkaroon ng sakit.

Bumaba ako para malaman kung sino ang nag doorbell. Pagkalabas ko nakita ko ang isang delivery guy na may hawak na sunflower.

"Ano po iyon, kuya?" I asked politely.

"Ahhh..." May binabasa sa cellphone. " Nandyan po ba si Bella Reyn Evangelista?" Tanong niya. Nagkamot pa ng ulo.

"Ako po iyon. Ano po kailangan?" I was curious. I didn't order anything.

"May parcel po kase for Bella Reyn. Bayad na po." Sabi nung delivery guy.

May binigay siya sa akin na box at yung sunflower na hawak niya.

"Ahhh...Kuya kanino 'to galing?" I don't want to assume pero sana galing ito kay Adam.

"Kay Adamson Smith po."

Galing kay Adam. So, this is what he will do.

But the delivery guy seems familiar. Hindi ko alam saan ko siya nakita.

Sinara ko na ang gate pero hindi ako umalis. Sinilip ko pa yung lalaki nang umastang may tatawagin ito.

"Fvck you, Adam! Ginawa mo pa akong delivery guy-." Bigla siyang huminto. "Ayy, hindi. Hindi ko pa nabigay. Galing ko nga umarte." Sabi niya at umiiling iling pa.

Hindi ko napigilan ang sarili ko na lumabas.

"Hey!" Sigaw ko. Nagulat siyang humarap sa akin na nanlalaki ang mata. "Stop pretending. Delivery guy, huh? Nice. I heard enough. I know you can still hear me, Adam. Magdusa ka! Hindi ko sasagutin ang mga chats and calls mo kasi naiirita ako sa'yo." Sabi ko bago pumasok sa loob.

Pumunta na agad ako sa kwarto ko para basahin yung letter na nakalagay sa sunflower which is my favorite flower.

Natuwa ako ng slight kase kahit nasa ibang bansa siya ay nag effort siya.

Binasa ko ang letter na nakalagay sa bulaklak.

Hey, Reyn. Ilang araw mo ng hindi pinapansin yung mga texts and calls ko. Hindi ako mapakali. Hindi ko alam ang gagawin ko. Gustong gusto ko na umuwi but Lola didn't let me.

I'm sorry if I'm not there for you. I know you badly needs someone to lean on. Alam kong mas kailangan mo ng karamay ngayon pero umalis ako. Iniwan kita diyan.

I'm sorry... I don't really want to leave you.

Alam kong may tampo ka pa ngayon. So expect mo na araw araw kang may flowers. This is all i can do for now.

I love you, Reyn. I really really do. Tandaan mo yan palagi. Mahal kita at mamahalin pa rin kita kahit malayo ako sa iyo...kahit na hindi ka pa handang suklian ang pagmamahal ko sa'yo.

I love you....

-Adam

Napangiti ako sa letter niya. Parang bigla nawala yung tampo ko.

The next day bumalik ulit yung lalaki.