Memories To Keep

Chapter 24

Chapter 24

It's been 2 months since Daddy had an operation. Mom told me that Daddy is in a coma. I told her I wanted to go there but she declined.

6 months when they left but i still didn't tell Aria what Daddy saw that day. I felt guilty. Nagi-guilty ako kasi bestfriend niya ako pero ang dami kong tinatago sa kanya.

I hope soon. Soon I'm going to tell her about this. I hope so.

Nagulat ako ng may yumakap sa likod ko. Nagluluto kasi ako.

"What are you thinking?" Adam asked me.

I just smiled at him. "Wala. Umupo ka na. Malapit na matapos itong niluluto ko."

Umupo din naman siya kaagad. Sumabay na din ako sa pagkain niya dahil marami pa akong plates na gagawin. Ilang buwan nalang graduate na ako.

"Do you want me to help you on your plates?" He asked.

"Hindi na. I can do this. Marami ka pang papeles na dapat gawin." Sabi ko. "Kumain ka na diyan, huwag mo ng isipin yung mga plates na yun."

Siya na nagligpit ng pinagkainan namin dahil nagpumilit siya. Dumiretso na agad ako sa study room para gawin ang mga plates ko.

Ilang oras ang itinagal ko sa isang plate lang pero i love what I'm doing.

Naisipan kong tawagan si Mommy. Good thing naka online siya.

"Anak." Sagot niya sa tawag ko.

"How's dad?" I asked her.

"Still sleeping. Wala pa ding improvement sa Daddy mo, Bella." Sabi ni Mommy.

"He's a fighter, Mommy. Wag kang bibitaw, huh? Lalaban ka. Lalaban tayo, okay?" Naiiyak na sabi ko. Tumango naman siya. "Rest, Mommy. I know you're tired. I love you, My. Mahal ko kayo ni Daddy." Sabi ko bago ibaba ang video call.

Pinagpatuloy ko nalang ang gagawin ko. Nang biglang bumukas ang pinto.

"I'm home." Sabi niya at lumapit sa akin bago halikan ang noo ko. "Did you eat?" He asked me.

"Uh.." Hindi ako makasagot. Hindi ko masabing hindi pa ako lumalabas ng kwarto simula nung nagpunta siyang opisina.

"Good thing nag drive thru ako kanina. Eat this bago mo ituloy yan." Sabi niya.

Lumabas kami ng study room para kainin nag uwi niyang pagkain.

"How's work?" Tanong ko.

"Okay naman. Walang problema." Sabi niya. "How about you? Your plates?"

"Okay na. Patapos ko na." Sabi ko.

Nang matapos ay pumunta na ako sa study room para tapusin ang plates na ginagawa ko.

At 12am natapos ko na ang lahat ng kailangan kong gawin. Kanina pa ko niyaya matulog ni Adam pero sinasabi ko na tatapusin ko nalang 'to.

Naglinis lang ako ng katawan bago tumabi kay Adam na natutulog na. Nang maramdaman niya ako ay dali dali siyang umusad sa tabi ko at ginawang unan ang braso ko bago yumakap sa bewang ko.

His favorite sleep position.

Hinalikan ko siya sa noo. "I love you, Adam." Bulong ko bago makatulog.

I think this is the right time to tell Aria about what dad saw. Hindi ko na kayang itago. Alam kong maaari siyang magalit kay Daddy... Sa akin pero handa akong tanggapin 'yun.

I am at our meeting place. Isang tahimik na parke.

"Hey, Bella!" Narinig ko siya kaya mas lalo akong kinabahan.

"Aria..." Nahihiyang tawag ko sa kanya.

"Bakit mukhang malungkot ang Bella ko?" Malambing na sabi niya.

"I'm sorry." Diretsong sabi ko. Nagtataka niya akong tiningnan.

"Ano? Bakit?"

"I'm going to tell you something. Ngayon pa lang gusto ko ng humingi ng sorry." Nag iiwas ako ng tingin sa kanya.

"My...my dad saw you..." Nahihirapang sabi ko.

"Saw me what?" Tanong niya. Naiinip na.

"My dad saw you being harassed by Carlo." Diretsong sabi ko at hindi mapigilang tumulo ng luha ko.

Napatayo siya kaya mas lalo akong naiyak. Alam kong isa 'to sa maging rason para masira ang friendship namin.

"Ano? Why? Why he didn't do anything?" Umiiyak din na tanong niya.

"He wants to do something..."

"Sabihin mo sa'kin kailan mo pa alam? Kailan mo pa alam yan?" Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko.

"Before my dad left. He told me that. I'm sorry." Umiiyak pa rin na sabi ko.

"Bakit hindi mo sinabi? Bakit ngayon mo lang sinabi?"

"Dahil ayokong mangyari 'to!" Sa pagkakataong ito tumayo ako at hinarap siya. "Ayokong mangyari 'to. Ayokong masira tayo. Ayokong mawala ka sa'kin."

"Anong rason niya? Anong rason ng Daddy mo para hindi ako tulungan sa pambababoy na 'yon ni Carlo sa akin?" Nagagalit na tanong niya.

"Dahil nakasalalay ang buhay ko..." Naguluhan naman siya. "His dad. Carlo's dad was my uncle on my father side." Nangunot ang noo niya.

"Carlo's dad was with Carlo when he harassed you. And he blackmailed my dad. That his going to kill me kapag lumapit siya sa inyo. I'm sorry."

"Wait...hindi ko maintindihan. Tito mo yung tatay ni Carlo?" Tumango ako." Tapos nandun siya at ang dad mo while Carlo is harassing me?" Tumango nalang ulit ako. " But what is his motive?"

"Dad was the heir of the company. Hindi matanggap ng Dad ni Carlo kaya he always use me to blackmail my dad." Sabi ko.

Nagulat ako ng niyakap ako ni Aria.

"Aria..."

"I know mahirap para kay Tito na mamili but thankful ako kasi ikaw ang pinili niya. Hindi ko kakayanin. Hindi ko kakayanin na mawala ka. Mahal kita hindi bilang bestfriend, Bella. Mahal kita bilang kapatid at hinding hindi ko kakayaning mawala ka."

Yumakap ako sa kanya pabalik.

"I'm sorry if I didn't tell you sooner. Pinangunahan ako ng takot ko...takot na baka masira yung pagkakaibigan natin. Mahal din kita, Aria. Mahal na mahal kita di ko kayang wala ka."

"Diba nga bestfriend Forever" umpisa niya.

"Infinity and Beyond" dugtong ko.

"Till death do us part" sabay naming sabi.

"I'm okay now. Don't feel guilty. Kailangan mong maging malakas para kay Tito. Malapit na tayong grumaduate kaya kailangan mo pang mas maging malakas."

"I love you, Aria ko." Sabi ko at niyakap siya.

"I love you too, Bella ko."

I promise I will always stay by her side no matter what.

Best friends are irreplaceable because of the hard times we've gone through together and still yet, never giving up on each other.