Memories To Keep

Chapter 2

Chapter 2

"SURPRISEEE!!!" Sigaw ko sa kanya.

"B-bella? Bella?" Hindi siya makapaniwala.

Bigla nalang siyang umiyak kaya dali dali ko siyang nilapitan at niyakap.

"Shhh don't cry, bal. Dito na ako, hindi na kita iiwan." Yumakap lang siya sa akin pabalik.

I really really love this girl.

Bumitaw siya ng pagkakayakap sa akin. Kitang kita ang namumula niyang pisngi at ilong.

"K-kailan ka pa nauwi? Almost one year kitang hindi nakasama alam mo bang ang hirap non ha?!" Sigaw niya sakin.

Tingnan mo 'tong babaeng 'to. Kanina iyak ng iyak tapos ngayon mukhang galit.

"Kagabi lang kami ni Mom na uwi dito. Hindi na ako nakapag chat sa'yo kasi sobrang pagod na pagod ako kagabi." Sabi ko sa kanya, nagbago bigla ang expression niya.

"Gusto mo samin ka muna? Pahinga tayo sa bahay. Please. I miss you so much." Sabi niya ng nakanguso. Hindi ko napigilan na pisilin ang pisngi niyang namumula pa din.

"Okay. Okay. I'll just call my mom." Sabi ko kaya ngumiti naman siya.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Mommy.

"Hi, sweetie..." Sagot ni Mommy sa tawag ko.

"Uhm... Mommy, I'm not going home. I'll stay with Aria tonight. Is it okay?" I ask my Mom.

"Yeah sure, just go home early. We'll fetch your Dad tomorrow." Sabi ni Mommy.

"I thought he'll come here next month?" Si Dad na mismo nagsabi na mauna kami at next month pa siya makaka-sunod since may problemang konti sa company namin.

"He said he can't. He missed you already na raw." Sabi mommy.

"Dad is always like that walang isang salita." Sabi ko. "Okay, I'm going home early." Binaba ko na ang tawag at nakita kong nakangiti sa'kin si Aria. She already know the answer.

"Yiee... Thank you, Bella ko." Sabi niya sabay yakap at halik sa pisngi ko. "Let's go to Mom. I know she misses you also." Hinila niya ako palapit kila tita.

Aria and I we became best friend since we're kids kaya even sa both families ay sobrang close namin.

"Proud ako sa'yo anak. Mahal na mahal ka ni Mommy." Tita told Aria. Naiiyak ako sa kanilang dalawa sobrang malambing kase sa isa't isa.

"Mahal na mahal ka din ni Daddy, my baby." Si Tito. Aria's Dad. She's always been a daddy's girl.

Naiiyak ako sa kanila. I've always wanted a family like this. Yung alam mong kahit anong mangyari ay susuportahan ka nila at hindi ka nila iiwan.

"Mommy, naman pinapaiyak niyo ko. I love you too so much. Mahal na mahal ko kayo ni Daddy. Mahal na mahal ko kayo—. " Hindi niya natuloy ang sasabihin niya dahil kiniliti siya ni Kuya Stephen.

I call him Kuya because that was he wants. Para na niya akong kapatid sabi niya. He stood like he was my brother since then. So Aria is very lucky to have a Kuya's.

"Kami di ba kami kasama sa I love you mo? Pa'no naman si Kuya ha? Magtatampo ako sa'yo, baby."

Never gets old. Napaka isip bata niya pa rin. Kuya Stephen. Tsk. Tsk.

" Siyempre naman, kuya, di ko kayo love ni Kuya Sila—ahhh kuya stop it...pleasee HAHAHAHAH stop it. Oo na, oo na love na love ko din kayo ni Kuya Silas."

Nalipat ang tingin sa kin ni Kuya Stephen nung may tiningnan si Aria.

"Bella, baby sister." Tawag niya sa'kin. He always call me baby sister. Ewan ko diyan lakas ng sapak sa utak.