26 kasım
dün tüm günümü uyuyarak geçirdim.
iki gecedir uyuyamıyorum, tüm gece oyun oynadım. fütursuzca onu düşündüm.
tüm gece onu düşünerek kendimi tatmin ettim ama çelişkiye bak ki asla tatmin olamıyorum.
bugün hızlıca bizim fakülteye geldiğini gördüm. dağınık saçları umurunda değildi. parmaklarında kalın yüzükler vardı. sonrasında yavaşlayarak binaya girmekten vazgeçti.
ters yöne doğru aynı hızda yürümeye başladı.
dersten hızlıca çıkarak ona yetişmeye çalıştım. amacım tabii ki konuşmak falan değildi.
peşinden süratle koşarken ağaçlık bir yerde durup ardı ardına sigara yakmaya başladı.
nefes nefese olmamı zerre umursamadan izledim onu. delirmiş gibi çekiyordu dumanı.
o an yanına gitmeyi nasıl istedim anlatamam. derdini dinlemeyi, ona destek olmayı falan değil. bunu yapamayacağımı biliyordum. aynı lanet olası şeyi yaşadığımı söylemek istiyordum sadece. benim de canım yanıyor.
dört beş tanesini böyle hızlıca içip yere fırlattıktan sonra kutuyu ve kalanları şiddetle parçalayıp hızla uzaklaştı.
bir müddet gidişini izledikten sonra olduğu yere gittim. yere eğilerek parçaladığı sigara parçalarını ve kutuyu elime aldım.
dudağıma doğru götürecekken vazgeçip hızlıca cebime sokarak uzaklaştım oradan.
son dersten sonra uyku modumun son raddesine yaklaşırken titreyen telefonumla otomatik olarak kendime geldim.
'sayın ya** je******
son günlerde yaşanan tatsız bir olay dolayısıyla okul içerisinde dikkatli olmanızı ister, iyi günler dileriz.'
anlamsız mesajla bakışırken etrafımdaki seslere kulak kabartarak jisung isimli bir tıp öğrencisinin iki gündür kayıp olduğunu öğrendim. daha önce hiç böyle bir olayla karşılaşmamıştım.
garipti.
