41.

5.7K 337 126
                                    

Kayra

Yaman'ın kaldığı koğuşa ilerlerken onu oradan nasıl çıkartacağımı pek bilmiyordum ve resmen beni kediye çevirmişti anasını satayım.

Hadi onu oradan çıkartmayı geçtim oradaki bulunan insanlara ne diyecektim ki?

Kimsenin aklını almak istemiyordum ama biraz korkacaklardı.

Yavrularımın zaten akşama kadar canı çıkıyordu ve bir boş oldukları gece vakitleri vardı ve bazen onu bile bulamıyorlardı.

Herkese karşı yumuşak olsam da diğer komutanlar maalesef benim kadar nazik değillerdi ve yapmadıkları şeyler kalmıyordu.

Tamam bazen benimde sinirlerim gerilebiliyordu ve ister istemez önüme kim gelirse kalbini kırıyordum ama sonradan da vicdan azabından uyuyamıyordum ama nedense hayatımdaki ya da çevremdeki kişiler benim tam tersimdi ve hiç de acımadan kırıp döküyorlardı.

Aslında öyle de olmak gerekiyordu...

Belki de Yaman ile bir ilişkiye hiç girmemeliydim çünkü bizim bir sonumuz olmayacaktı...
Birkaç ay sonra onun askerliği bitecekti ve ben de mesleğimi kaldığım yerden devam ettirecektim.

O, ailesinin istediği kişi ile evlenecekti ve boy boy çocukları olacaktı.

Ben de yine yalnız başıma işime gidip gelecektim ve haftada birkaç kez de İsis'i alıp gezmeye gidecektim.

Yaman'ın beni sevdiğine inanmak istesem de bir yanım hâlâ güvenmiyordu çünkü daha önceleri de dediğim gibi beyin yapısı çok değişik çalışıyordu ve kısacası benden etkilendiğine cidden ihtimal veremiyordum.

Biri nasıl beni sevebilirdi ki?

Ailem bile beni tam anlamı ile sevmezken ve herkes tarafından yarı yolda kalıyorken Yaman, beni nasıl sevecekti ki?

Yaman'ın kaldığı koğuşun önüne geldiğim zaman sanki ayaklarım geri geri gitmeye başlamıştı ve içeri girip girmemek arasında kararsız kalmıştım.

Daha az önceki düşündüğüm şeyler ufaktan içimi yakmaya başladığında sessizce kapının yanından ayrılmıştım.

Bu düşünceler ile Yaman'ı görürsem daha kötü moralim bozulacaktı ve ister istemez Yaman'ı da kıracaktım.

En iyisi yarın görmekti...

*******

Yaman

"Günaydınnn sevgilimmm." sabah tıraş olmak için koğuştan çıktığım an resmen koşarak Kayra'nın tek kaldığı odaya gitmiştim ve onu görmeden güne başlamak istememiştim.

Fakat onun yüz ifadesi beni şaşırtırken bir hayli de üzmüştü çünkü yüzüme bakmamıştı ulan.

"Bir şey mi oldu?" Endişeli şekilde sorduğum soru ile omuzlarını silkip tıraş olmaya geri dönmüştü.

"Bir şeyim yok, günaydın Yaman." Sesi soğuk çıktığı zaman kaşlarımı çatıp arkasına dolanıp kollarımı beline dolamıştım.

"Kayra'm, bir şey olmuş. Ne oldu?" Elindeki jileti alıp kenara koyduğum zaman başını omzuna koyup aynadan gözlerinin içine bakmıştım.

Öyle hüzünlü bakıyordu ki ne olduğunu cidden merak etmiştim.

"Yaman, açık konuşacağım. Benim neremi seviyorsun? Yoklukta hissettiğin için mi benimlesin yoksa duygusal bir boşluğun mu içindesin? Sevilecek bir tarafım yok o yüzden soruyorum." Kayra'nın üzgünlüğü ses tonuna yansırken duyduklarım ile kaşlarım çatılmıştı.

Cidden üzüle üzüle buna mı üzülmüştü?

Evet başlarda onu yatağa atmak için çıkmak istesem de onu kıskandıktan sonra sevdiğimi anlamıştım ve sevgimi de gösterdiğini düşünüyordum ama sanırım yanılmıştım.

Fakat bu düşüncemi ona söyleyemezdim çünkü şu an o kadar kırılgan duruyordu ki kim bilir sabaha kadar ne düşünüp de bu hale gelmişti.

Ona sarılmayı kesip kendime çevirdiğim zaman gülümseyip bir elimle elini tutup diğer elimle de yanağını tutup dudağının kenarından öpmüştüm.

"Kayra'm, güzelliğini sorgulayacak olduğunda benim her uyandığımda yanı başımda senin yüzünü görmek için nelerden vazgeçebileceğimi hatırlat kendine, uzun bir yoldan sonra denizi görmek gibisin." Ayaklarımı kaldırıp saçlarını öptüğüm zaman kollarını belime sarmıştı.

" Herkese taş duvarken sana kedi yavrusuyum" Kayra konuşup kafasını saçlarıma yasladığında aramızdaki boy farkı beni bir miktar üzmüştü...

"Kucağıma yat, yüzünü seveyim her şeyi halledeceğiz. Bir daha saçma sapan davranıp kendini üzme. Ben de üzülüyorum." kolunun altından çıkıp ayaklarımı kaldırıp dudaklarımızı birleştirdiğim zaman resmi sevgili olarak ilk öpüşmemizdi ve kalbimin atma hızına bakacak olursak da sanırım ölüyordum.

Ah bir de ikimiz için hayat daha yeni başlıyordu.

****
Bayılmışım 😭

abi ben, bunlara aşığım gelemem kaosa


Yengen Kızar / bxb ✅✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin