Yengen Kızar / bxb ✅✔️

25.

**********

Kayra

Sanırım hayatımın hatasını 2 gün önce Yaman'a karşılık vererek yapmıştım. Evet beni öptüğünde aptal bir şekilde kendimi ona bastırmış ve normal bir şekilde olan öpücüğü ben derinleşmiştim.

O an ne yaşadığımı pek kestiremesemde bu hatayı daha yeni farkına varmıştım hem de Yaman'ın bana her şekilde yapışmasını sağlamıştım.

Evet o gün ona karşılık vermiştim ama sonra ne kadar büyük bir yanlış yaptığımı da anlamıştım.

Ben, birine her anlamda bağlanmaktan korkan biriydim ve pek ilişki yaşayacak bir hayatımda yoktu.

Liseye gittiğim zamanlar ilk defa aşık olmuştum ve deli gibi sevdiğim bir kadın vardı, ben onu ciddi anlamda canımı verecek kadar çok seviyordum ama onun buna değmeyeceğini çok acı bir şekilde tatmıştım. Sanki onsuz başka bir şey düşünmeyecek seviyedeydim ve onun abisi ile benim ablam evliydi.

Ben de onu sürekli bu bahane ile  görmeye başlamıştım ve kısa bir süre sonra biz çıkmaya başlamıştık. Onu deli gibi sevmemin bazı ağır bedelleri olmuştu ve ona çok güvendiğim için de bir miktar hak etmiştim.

O kadın ile öz kuzenimi birlikte basmıştım ve o an başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. Onları gördüğüm an tepki verememiştim ve aptal gibi evden çıkıp gitmiştim. Neden hesap soramamıştım ki?

Evet duygularımı fazla yansıtan biri değildim ve ilk defa o gün canım çıkana kadar ablamın dizinde ağlamıştım. Bütün bunları çok sevdiğim, güvendiğim için olmuştu.

O günden sonra o kızın yüzünü görmemek için askere gitmiş ve askerde kalmayı seçmiştim.

İyi ki seçmiştim.

Ben tam düzenimi kurmuş ve her şeyi yeni yeni unutmaya başlamışken ablamın ve eniştem olacak o itin ölüm haberini almam ile tekrar bir depresyon hali baş göstermişti ve cenazede yine o uğursuz kişiyi görmüştüm.

Mari...

Eniştemin ölümü beni çok irite etmese de ablamın ölümü beni derinden sarsmıştı çünkü o benim en yakın arkadaşımdı...

Mari, İsis'in halasıydı ve bir aralar deli gibi sevdiğim kadındı. Şimdi ise en nefret ettiğim kişi sıralamasında ilk sıraya yerleşen kişiydi.

Onu çok sevmem ondan çok nefret etmeme dönüşmüştü ve şimdi de yüzsüz gibi o bana yaklaşmaya başlamıştı...

Cenazede yüzüne bakmasam da İsis için bir süre ona katlanmak zorunda kalmıştım İris'in bana baba demesi de benim için bir o kadar zorken diğer yandan çok güzel bir olaydı.

Benim burada asıl değinmek istediğim şey, Yaman'ın tavırlarıydı. Onun beni arzulaması... Bu hissi pek tarif edecek biri değildim çünkü daha önce hiçbir erkek ile bu tür bir deneyim yaşamamıştım. İlk defa bir  sevgilim olmuştu onda da çok güzel boynuzlanmıştım.

Yaman'a bir şans verir miydim? Elbette verirdim ama ona dediğim gibi pek güvencem yoktu, yavşak bir tipi vardı ve ona güvenirsem, tekrar kırılmaktan kokuyordum ve o birkaç ay sonra askerliğini bitirip evine dönecekti.

Birden bire sevgilisinden ayrılıp bana yönelmesi zaten garip bir olayken... Kafamdaki düşünceler yüzünden işime odaklanamıyordum ulan...

"Komutanım ben bir karar verdim." Yaman'ın çadırın içine gizlice pusuya yatmış gibi girip arkamdan belime sarılması beni şaşırtırken onu ittirmek için bir hamlede bulunmamıştım. Evet ona bir şans vermek istesem de yavşak bir tipi olduğu için güvenemiyordum...

Dediği şey beni meraklandırken ona doğru dönmeye çalışsam da belimden sıkı tuttuğu için pek cesaret edememiştim.

Kafasını omzuma koyup kulağıma doğru konuştuğunda bütün tüylerim diken diken olmuştu.

"Ben askeriyede kalmaya karar verdim, bu sayede daha fazla vakit geçirebiliriz ve kalbini kazanabilirim." Dediği şeyler beni çok miniminnacık mutlu ederken ne tepki vereceğimi kestirememiştim.

"Bir şey demenize gerek komutanım akşam görüşürüz ben şimdi atış talimi  yapmaya gidiyorum." Yaman tekrar konuşup boynumu öperek çadırdan çıktığı zaman tuttuğum nefesimi bırakmıştım.

Kalbimin çok hızlı atması normal miydi?

******

Umarım, Kayra'nın biraz da olsa hislerini anlamışsınızdır.

Bu arada bir derdiniz sıkıntınız varsa her zaman anlatabilirsiniz dinlerim 🦋😋