VegasPete (Firstlove)

sana inanıyorum

Köpeğim yatakta mışıl mışıl uyurken Raul elinde bıçakla onu öldürecekmiş gibi yanında durmuştu.
Hayatım boyunca yaşamadığım korkuyu yaşadım. Vücudum felç oldu, ne konuşabiliyordum, ne de hareket edebiliyordum. Ağzımı açıp bağırarak birini yardım için çağıramıyordum. Sadece hızlı hızlı nefes alıp veriyordum.

Raul pis sırıtışıyla yüzüme bakarak güldü. Elindeki bıçağı oynatarak "uzun süre sonra sonunda kavuştuk" dedi.

Vücudum buzlarını eritiyormuş gibi yavaş yavaş çözülmeye başlarken elim kapının tokmağına gitti ama kapıyı açacak kadar kendimde güç bulmuyordum.

"Beni özledin mi Pete?"
Raul bıçağı oynatarak köpeğimden uzaklaşarak bana doğru bir adım attı. Göğsüm hızlı hızlı inip kalkarken düşmemek için kendimi sıktım.
"Karnın büyümüş. Daha güzel olmuşsun Pete. Hadi benimle gel birlikte büyütelim bebeğimizi"

Raul bir adım da yaklaşıp elini bana doğru uzatınca bebeğimden yediğim sert tekmeyle kendime geldim ve hemen kapıyı açıp dışarı attım kendimi.

"Yardım edin" diye bağırdım dizlerim üzerine düşerken. Merdivenin yanında duran Vegas elindeki telefonu yere atıp hemen yanıma geldi.
"Pete, ne oldu?" diye sordu yüzümü elleri arasına alırken.
Vücudum elektrik çarpmış gibi titrerken zorlukla yüzüne baktım.
"Ra..Raul i..içerde" dedim titreyerek.

Vegas irileşmiş gözlerle ayağa kalkıp hemen kulübeye girdi. Onun arkasından korumalar da girdi ama ben hâlâ korkarak dizlerim üzerinde yerimde kalmıştım.

"Dışarıya da bakın" dedi Vegas kulübeden çıkarken. Vegas yanıma gelirken korumalar sağa sola doğru koşuşturmaya başladı.
"Pete, hadi kalk sevgilim" dedi Vegas koltuk altımdan tutup beni kaldırırken.
Ondan destek alarak ayağa kalktım ama bacaklarım titrediği için yürüyemedim.
Vegas beni kucağına alıp kulübeye götürdü. Yatağa otururken korkuyla etrafa baktım.

"Korkma kimse yok" dedi Vegas, önümde diz çökmüş, dizlerimi ovuyordu. Titremem hâlâ geçmemişti. Hayatımda ilk defa bu kadar korkuyordum. Kendi canım için korkmuyordum, bedenimde olan can için, yatağımda habersizce uyuyan can için korkuyordum.
"Su getir hemen" dedi Vegas, hâlâ titrediğimi görerek.
Korumanın getirdiği suyu bana içirip yanıma oturarak bana sarıldı.

"Şimdi iyi misin?" diye sordu ağzımın kenarından akan suyu silerek.
"İyiyim" dedim kısık sesle. Sonunda konuşabilmiştim.
"Konuşabilir misin? İstemezsen sonra konuşursun"
"Konuşabilirim" dedim hemen. Vegas titreyen ellerimi okşuyordu. En az benim kadar korkmuştu.

"Ne gördün, nasıl gördün?"
"Ben odaya girdiğimde oda karanlıktı ve ben de ışığı açtım. Önüme döndüğümde yatağımızın yanında elinde tuttuğu bıçakla köpeğimizi öldürmek isteyen Raul'u gördüm. Beni görünce köpekten uzaklaştı ve bana yaklaşmaya çalıştı. O an kendime geldim ve dışarı çıktım "
Vegas gözlerimdeki yaşları baş parmağı ile silip, dudaklarını hafifçe şakağıma dokundurup öptü.
"Korkma, yanındayım. Bak sen de, kızımız da, köpeğimiz de iyi"
Başımı yana döndürüp masum gözlerle bizi izleyen yavruya baktım.
"Korkuyorum, Vegas. Bu kadar korumanın içinden nasıl geçmiş?"
"Öğreneceğiz " dedi Vegas ayağa kalkarak.

Vegas dışarıdan korumaları çağırdı.
"Efendim, hiç bir yerde yok. Hiçbir yerde izine rastlamadık" dedi uzun boylu siyah takımlı koruma.
"Buraya nasıl girdi? Bana evin arkasında duran korumayı çağır " dedi Vegas bağırarak. Sinirden elleri titriyordu. Çenesini ovuşturarak duvara yaslandı.
"Efendim" dedi başka bir koruma.
"Raul buraya girerken sen neredeydin?"
"E..efendim ben hep arkadaydım. Eve giren çıkan olmadı hiç"
Vegas öfkeyle çekmeceyi tekmeleyerek "bu kadar adamın içinde şerefsizin biri evime girip, aileme bıçak çekiyor ama kimse onun nasıl girdiğini görmüyor öyle mi? Ne yaptı bu adam? Işınlandı mı?" diye bağırdı.
Yüksek sesten rahatsız olup kulağımı sıkıca kapattığımda Vegas yanıma oturdu.
"Özür dilerim, bağırmayacağım bir daha" dedi ellerimi indirirken.