VegasPete (Firstlove)

siyahlar içindeki biri

"ne demek hamilesin?"
Vegas kıyafetimi kaldırıp çıplak göbeğime baktı. Titreyen ellerini göbeğimde gezdirirken korkuyla ellerimi çektim. Şu an önünde savunmasız bir şekilde duruyordum. Ellerim bağlıydı ve bebeğimi koruyacak gücüm yoktu.

"Vegas, lütfen ona bir şey yapma"
Vegas hâlâ ellerini göbeğimde gezdiriyordu.
"Kaç aylık?" diye sordu. Yüzü yaşadığı şoku hâlâ atlatmış değildi.
"5 aylık. Artık onu aldıramam" dedim ağlarken. Korkum yüzünden ağlamamı durduramıyordum.
"Onu aldırsaydın seni asla affetmezdim" dedi beni şaşırtırken.

"Cinsiyeti ne?"
Vegas'ın meraklı soruları durmuyordu.
"B-bilmiyorum henüz " dedim. Ne yapacaktı?
Vegas iki yanıma dizlerini koyarak gözlerini çekmeden karnıma bakmaya devam ediyordu.

"Senin içinde bebek mi var?"
"Evet, Vegas. Onun hakkında konuşuyoruz ya" dedim. Ne planlıyordu? Ne yapacaktı bebeğe? Çıkaracak mıydı içimden?

"Ben kilo aldın diye karnın çıktı sanıyordum ama bu kadar karın olmaz ki"
"Vegas iyi misin?" diye sordum. Şu an şok yaşıyordu. Şoka gidip ya bebeği öldürürse?.
"Vegas, lütfen ona zarar verme, sana yalvarıyorum"
Vegas korku filmlerindeki dirilen ölüler gibi kafasını kaldırıp bana baktı. Bakışından irkilirken, elini uzatıp kelepçelerimi açtı.

Kelepçelerin bileğimde bıraktığı kırmızı izleri ovarak yatakta doğruldum.
Vegas hâlâ titremekte olan elleriyle göbeğimi örttü ve ayağa kalktı. Tam kapıdan çıkacakken bana dönerek "odadan çıkmanı istemiyorum. Kapının önüne koruma koyacağım. Senin her hareketini bana haber verecekler. Aşağı inmeyi de planlama. Merdivenlerden düşüp ikinize de zarar gelsin istemem" dedi.

Vegas giderken ben şok olmuş vaziyette yatakta oturmuş onun arkasından bakıyordum.

Odada yanlız kalınca göz yaşlarımı silip pencereyi açtım. Biraz hava almak bana iyi gelmişti. Kendimi toparlayıp kapıyı açınca iki koruma beni karşıladı.

"Bir yere mi gidiyorsunuz, efendim?" diye sordu korumalardan biri.
"Açım, yemek yemem gerek" dedim. Sabahtan beri hiç bir şey yememiştim.
"Ben size yemek getireceğim"
Koruma giderken arkasından seslendim.
"Hey ben her yemeği yiyemem.  Bırakın da kendim gideyim, kendi yemeğimi pişireyim"
"Merak etmeyin, Vegas bey bizi sizin ve bebeğin sağlığı için uyardı. Size uygun bir şeyler getireceğim" dedi koruma gülümseyerek.

Yemeğimi bitirip pencere önünde oturdum. Yine kaçamamıştım ve bu defa Vegas bebeği öğrenmişti. Şimdi öyle bir çıkmaza girmiştim ki, çıkmak isterken en dibe batıyordum.
Pencerenin önünde kaç saat oturdum bilmiyordum ama artık hava kararmış ve akşam da yerini geceye vermişti.

Saat gece 1 olmuştu ama hâlâ Vegas eve gelmemişti. Beni odasına kapatıp kendi belki de Kit'e gitmişti.
Kit'in ona verdiğini bu göbekle ben ona veremezdim. Belki de bu yüzden onun yanına gidiyordu. Henüz 4 ayım vardı ve daha fazla kilo alacaktım. Gözlerimden yaşlar akarken odanın kapısı sertçe açıldı ve tokmağı duvara değdi.

Hemen pencereden sıçrayıp odanın ortasında durdum.
Vegas doğru düzgün yürüyemiyordu. Galiba içmişti. Zorlukla kapıyı kapatıp bana yaklaştı.
Endişeyle ona bakarken omuzlarımdan tutup beni yatağa itti.

Yatağa düşünce hemen doğrulmaya çalıştım ama Vegas üzerime çıktı.
"Vegas, hamileyim, olmaz" dedim korkarak. İçime girerse tüm gece çıkmayacağını biliyordum.
Vegas gülümseyip başını göğsüme koyup karnımı okşamaya başladı.
"İçine girmek istemiyorum, ben sadece oğlumla konuşmak istiyorum" dedi.

Kalbim duracaktı. Ona oğlum demişti? Vegas başını göğsümden kaldırıp dizlerime koyarak karnımı okşamaya devam etti.

"Hayatıma hoş geldin" dedi sevgi dolu sesle.
"Seni çok seveceğim, istediğin her şeyi alacağım, sana güzel gelecek sağlayacağım, seni korumaya çalışacağım ama bir gün biri çıkıp seni benden alacak. Tıpkı kardeşim ve annemi aldığı gibi"
Gözlerimden yaşlar akarken hıçkırdım.
"Ne demek istiyorsun, Vegas? Kimse ona zarar veremez" dedim. Sesim boğuk olduğu için güçlükle çıkıyordu.