VegasPete (Firstlove)

silah sesi

Vegas

Tutuklanmadan önce...

"Efendim, istediğiniz tüm bilgileri topladım. Sizin isteğinize uygun olarak ülkemizde sadece 5 kişi var. Onları da en iyiler olarak sıraladım. Hepsinin numarası ve kişisel bilgileri dosyada mevcut"
Lida'ya araştırması için bir görev vermiştim ve her zamanki gibi mükemmel şekilde araştırıp dosyayı önüme koydu.
"Teşekkür ederim, Lida. Çıkabilirsin" dedim, ona gülümseyerek.
Lida her zamanki gibi saygıyla başını önüne eğip, odadan çıktı.

Onun getirdiği dosyayı alıp açtım ve hepsine tek tek baktım.
Lida gerçekten de muhteşemdi. Araştırıp, bulduğu kişiler tam da bana uygundu. Hem de hepsi. Acaba hepsini mi tutayım?

Önce en alttan başlamak kararı aldım. Eğer onunla olmazsa ondan daha iyisiyle anlaşma sağlayabilirim.
Elime aldığım telefona adamın numarasını girip aradım.

"Alo"
"Aikido hocası Conroy beyle mi görüşüyorum?" diye başladım konuşmaya. Aslında ona konuyu nasıl anlatacağımı bilmiyordum.
"Evet, efendim benim. Buyrun"
"Ben kızımı yanınıza yazdırmak istiyorum ama sporun ona zarar vermeyeceğine emin olmak istiyorum. Malum sporlardan bazıları kulak, burun kırılması ile sonuçlanıyor"

"Ah anladım, efendim. Bir çok ebeveyninin korktuğu konu bu. Ama endişelenmeyin, aikido öyle bir spor değil"
Adamın sözleri beni rahatlatırken göğsümü şişirip derin bir nefes verdim.
"Anladım. O zaman sizinle bir de yüz yüze konuşmalıyız bu konuyu"
"Tabi ki de" dedi adam hemen.
"Kızınız kaç yaşında?"
"5 aylık"
"5 yaşında mı?"
"Hayır daha 5 aylık. Doğmadı henüz " dedim. Saçma sapan soruları beni sinirlendiriyordu.

"Benimle dalga mı geçiyorsun?" dedi sinirle. Sizli konuşmadan sene geçiş yapmıştı.
Gözlerimi kapatıp sinirlerimin yatıştırmaya çalıştım.
"Öncelikle doğru konuş, karşında öyle böyle biri yok. Ben de biliyorum daha erken olduğunu ama şimdiden öğrenip, en iyi hocayı tutmak istiyorum. Anlaşılan o ki sizin bu konularda pek bilginiz yok" dedim ve telefonu kapattım.

Şerefsiz herif durup dururken sinirlerimi zıplatmıştı. Kız babası olmak gerçekten de zordu. Şuan o adamın salonuna gidip ağzını burnunu kırmamama sebep kızımdı.

Onu siktir edip diğer hocalarla telefon görüşmesi yaptım. Hepsi şaşırırken sonuncusu beni anlayışla karşıladı ve 4 yıl sonra için kızımın adını yazdı.

Lida'nın getirdiği dosyaları imzalarken camdan havanın tutulduğunu gördüm. Bu akşam kesinlikle şimşek çakacaktı. Pete'in yanında Lela olsa da böyle bir hava durumunda ondan ayrı kalmak istemedim. Tüm işlerimi erteleyerek gitmek için hazırlanırken Lida endişe dolu ifadeyle odama geldi.

"Efendim, polisler geldi" dedi gömleğinin eteğini çekiştirerek. Ne zaman gergin olsa hep gömleğinin eteğini çekiştirirdi.
Ceketimi giyip masanın önünde durdum.
"Ne için gelmişler?" diye sordum. Bazen polisler kontrol için gelirlerdi ama Lida hiç birinde bu kadar gergin olmamıştı

"Sizin için, efendim" dedi çekinerek.
"Benim için mi?" Şaşırmıştım. Polise yakalanmayacak kadar tedbirli olmuştum her zaman. Aklımda son zamanlarda yaptığım yasa dışı işler geldi ama Pete zamanımı kendine  ayrıldığı için buna pek zamanım olmuyordu.

Lida sanki polisi kendi davet etmiş gibi utanarak "sordum ama hiç bir şey söylemediler. Sadece sizi götürmek için gelmişler" dedi.
Yorgunlukla masaya yaslayıp kollarımı çarpaz şekilde göğsümde birleştirdim.
"Odama al. Bakalım dertleri neymiş"

Lida çıkınca odaya göreve yeni atandığı yüzlerinden okunan iki polis girdi. Acemice etrafa bakınıp, karşımda suskunca durdular.

"Hoşgeldiniz ama gelişinizi neye borçluyum"
"Vegas bey, sizi karakola götürmemiz söylenildi, lütfen zorluk çıkarmadan bizimle gelin" dedi polislerden biri. Tüm sözlerini odama girmeden ezberlemişti.
"Yok beyler, ne zorluk çıkaracağım? Tabi ki de sizinle geleceğim ama sebebini öğrenmek isterim. Ben kanunlara uyan bir vatandaşım. Polisle daha önce hiç işim olmadı" dedim ayağa kalkıp içkilere doğru yaklaşırken.