VegasPete (Firstlove)

özel bölüm 2 🔞

"Peteeee, geç kalacağız"
"Geliyorum" diye bağırdım boynumu kapatıcı ile kapatmaya çalışırken. Ama hep bir morluk kalıyordu. Bugün rezil olacaktım.

"Papa, gösteriye bensiz başlayacaklar"
Kızımın sesini duyunca hemen acele ederek odadan çıkıp koşar adımlarla yanlarına gittim.
"Neden arabaya geçmediniz? Vakit kaybediyoruz" diye çıkıştım Vegas'a.
"Acaba kimin yüzünden? Kaç saat oldu inmek bilmedin"
"Benim yüzümden olmadığı kesin" dedim Vegas'ı itip dışarı çıkarak.

Çocukları arka koltuğa yerleştirip kendim de öne geçtim.
Ellerine telefon verip Vegas'la yapacağımız kavga için hazırlandım. Böylelikle bizi dinlemeyeceklerdi.
Vegas da yanımda oturunca sabahın bilmem kaçıncı kavgasını yapmaya başladık.
"Bunu yapmak gerçekten çok mu zordu?"
"Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Geç kalan sensin" dedi Vegas kısık ve öfkeli sesle.
"Kapıda durup bağıracağına hiç değilse çocukları bindirseydin. 15 dakikamızı da buna harcadım"
"Çabuk inseydin. Acaba neden bağırıyordum?"
"Ben de merak ettim. Neden bağırıyordun?" diye sordum elimi çenemin altına koyup merak eder gibi bakarak.

Vegas sinirlenip arabayı çalıştırırken "süslü köpek yüzünden. Süslenmeyi bitirseydin zamanında varmış olacaktık" dedi.
"Bana mı dedin süslü köpek?" dedim kızarak.
"Acaba neden süsleniyordum?"
Elimle gece ısırdığı boynumu gösterince Vegas sırıttı.
"Gördün mü köpek kimmiş?"
"Anlaşılan sahibim çok lezzetliymiş" dedi Vegas gülmeye devam ederek.

Vegas arabayı hızlandırınca aklıma söylediği şey takıldı.
"Bir dakika" dedim kaşlarımı çatarak.
"Anlaşılan mı? Sen dün geceyi hatırlamıyor musun?"
Vegas tedirgin olup radyoyu açtı.
Çocuklar çok sevdikleri şarkıyı duyunca ellerindeki telefonları bırakıp oynamaya başladı. Çifti ve köpekle ilgili bir şarkıydı.

Vegas korkak bakışlarla gizli gizli bana bakınca sert bakışlarımla karşılaşıp irkildi.
"Cevap ver" dedim kızarak.
"Şey, ben dün çok içmiştim, Pete. Eve nasıl döndüğümü bile hatırlamıyorum"
"Köpek " diye öfkeyle bağırınca çocuklar oynamayı durdurup bana baktılar.
Hemen onlara gülümseyip şarkı söylemeye başladım.
"Köpek dedi çiftçiye
ben aşığım çiftliğe"
Çocukların yüzü yumuşayınca şarkı söyleyip oynamaya devam ettiler.

Ama benim içimde fırtınalar kopuyordu. Şu an Vegas'ı boğmamak için kendimi zor tutuyordum.
Onunla konuşmak, bağırmak içimde ne varsa hepsini dışa aktarmak istiyordum. Aklıma gelen fikirle ben de şarkı söylemeye devam ettim.

"Dün için seni affetmem
Bir daha sana vermem"
"Pete.."
Vegas şaşırınca gözlerimi kocaman açıp "uyum sağla, şüphelenmesinler" dedim kısık sesle.
Vegas üzüntü içinde kendi şarkısını söylemeye başladı.

"Dün için üzgünüm
Bana vermezsen ölürüm"
"Gece yatağı kırdın
Sabah kalbimi kırdın
Şimdi söyle bana
Verir miyim hiç sana?"
"Dün içkiyi fazla kaçırdım
Bununla geceyi de kaçırdım
Ama tadın ezberimde"
"Dişlerinin izi de boynumda"

"Bir daha fazla içmeyeceğim"
"Ben de sana vermeyeceğim"
"Sen bensiz dayanamazsın"
"Yaşamadan buna inanamazsın"
"Bana bunu yaşatma "
"Sen de canımı yakma"

Son sözlerimle şarkı bitti ve Vegas da konuşamayıp çaresizce sustu.
En son yaptığımız büyük kavgada 3 hafta onu yatağa almamıştım.
Bana haber vermeden iş için yurtdışına gitmişti ve uçağa binince hatırlamıştı beni. Ona verdiğim dersten sonra aynı hatayı tekrar yapmamıştı ama dün iş yemeğinden hem gece dönmüştü hem de sarhoştu. Hem de gece yaşadıklarımızı hatırlamayacak kadar.
Oysa ki gece az daha ölüyordum altında. Sesimiz yüzünden çocukların uyanmamasına şaşırmıştım.