VegasPete (Firstlove)

umut

"Hayatta olmaz. Sen aklını mı kaçırdın, Pete?"
Yeni yılın ilk sabahı Vegas'la ilk tartışmamızı yapıyorduk.
Vegas'a dün o işe gittikten sonra annemin geldiğini ve bizi yemeğe davet ettiğini söyledim. Ben aramızdaki buzlar erisin, artık çekinmeden, korkmadan aşkımızı yaşamak istiyordum ama Vegas ailemin teklifini kabul etmiyordu.

"Aklımı kaçırmadım, Vegas. Aramız düzelsin istiyorum"
"Aramızın nasıl olduğu umrumda bile değil. Onlar benim ailem değil, senin de değil. Senin ailen benim. Onları unutsan iyi olur"
Vegas yataktan kalkıp gömleğini giyerken ben yerimde somurtarak oturuyordum.
"Babam neyse de annem geldi. Kadın bana o kadar şey söyledi. Belli ki arayı düzeltmek istiyorlar. Neden bu kadar inatçısın anlamıyorum"

"Pete" dedi Vegas bana yaklaşıp saçımı okşayarak.
"Gitmeyeceğim, gitmeyeceksin. Konu kapanmıştır"
Elini itince sinirle ayağa kalkıp banyoya gittim.
"Ne söylersen söyle, ne yaparsan yap, Pete. Fikrim değişmeyecek. Benim ailem o ailenin evine gitmeyecek"
Vegas odadan bana doğru bağırırken onu duymazdan gelerek suyu açıp yıkanmaya başladım.
Gece boynumu kendi sıvısından temizlese de meni bazı  yerlerinde kurumuş halde kalmıştı.

Güzelce temizlenip yeni kıyafetler giyip aşağı indim.
Vegas ve çocuklar mutfakta kahvaltı yapıyordular. Vegas beni görünce "hadi, sen de geç. Geceden beri açsın" dedi elindeki tabağı benim yerime bırakırken.
"Yemeyeceğim" dedim inatla. Çenemi kaldırıp, Vegas'a gözlerimi devirerek yüzümü yana döndüm.

Vegas gözlerini kısıp yavaşça üzerime doğru gelirken, ben panikleyerek kaçacak yer aradım.
"Ne yapacağını bir daha söyle. Tam duyamadım"
"Birazdan yiyeceğim" dedim yardım arıyormuş gibi etrafa bakınarak.
Çocuklar bize bakıp kıkırdıyordu.
"Şimdi yiyorsun" dedi Vegas bana doğru biraz daha yaklaşıp, elindeki kaşığı tehdit edercesine sallayarak.
Sırtım duvara değince "şimdi iştahım yok" dedim.
"Ya geçip güzel güzel yersin, ya da seni zorla yediririm"

New gülerek  sandalyeyi benim için itti ve vakit kaybetmeden hemen geçip oturdum.
Önüme ne konulduysa hepsini yedim. Küçücük bir lokma kalınca bile Vegas bana büyük bir suç işlemişim gibi öfkeyle bakıyordu.
Tabağımı tamamen tertemiz yapıp ona doğru uzattım. Midem gırtlağıma kadar dolmuştu artık. Bugün hiçbir şey yemesem bile katiyen açlık çekmezdim.

"Yarın doktorla randevumuz var" dedi Vegas peçete ile ağzımı silerken.
Peçeteyi elinden alıp kendim silmek isterken izin vermedi.
"Biliyorum" dedim onunla peçete savaşımız bitince.
"Yarının tüm toplantılarını bugüne geçirdim. Sakın yarına bir iş çıkarma"
"Ama bugün benimle gitmeyecek misin?" diye sordu New.
Nereyi kastettiğini anlamadım ama bu onun için önemli bir yer olmalıydı. Yüzünde hüzün dolu bir ifadeyle Vegas'a bakarken "üniversite kayıtlarını hallettim. Sen sadece gidip rektörle konuşacaksın. Benim gitmeme gerek yok" dedi Vegas.
"Ben üniversiteyi kastetmi..."
"Neyse, ben işe geç kaldım"
Vegas çocuğun lafını bitirmesine izin vermeden ayağa kalkıp gitti.
New de üzüntüyle "ben odama çıkıyorum " diyip gitti.
Hangisinin peşinden gideceğimi bilmiyordum ama birini hemen seçmeliydim.

Vegas'ın arabası evden uzaklaşırken kendimi New'nun odasının önünde buldum.
"Girebilir miyim?" diye sordum kapıyı açınca.
"Gel" dedi New.
Gözleri dolmuş halde yatağında oturmuştu. Ayaklarını sallayarak, parmaklarıyla oynuyordu.

Ben önünde ne yapacağımı bilmeden dururken elini yatağına vurarak oturmam için bana yer gösterdi.
Yanında oturunca konuya nasıl gireceğimi düşündüm.
"Özel değilse bugün nereye gideceğini söyler misin? Seni ilk defa böyle üzgün gördüm de. Merak ettim"
"Bugün ailemin öldüğü gün. Her yıl abim götürürdü ama bu yıl unuttu" dedi New sıktığı göz yaşları akarken.