VegasPete (Firstlove)

özlem 🔞

Vegas

"nerede kaldınız? Kaç saattir sizi bekliyorum"
Kuzenim ellerini beline koymuş, hesap sorar gibi bize bakıyordu. Gözleri Pete'in karnına inince aniden irkildi.
"Se...sen.. sen hamile misin?" diye sordu şaşkınlıkla.
Pete gözlerini devirerek, elini elimden çekti.
"Ben odama çıkıyorum" dedi kuzenime aldırış etmeden.
Pete'in arkasından gitmeye kalkarken New kolumdan tutup kendine çekti.

"Sen bekle" dedi Pete'in gidişini izlerken. Asansörün kapısı kapanıp, yukarı çıkarken New bana döndü.
"Çocuk senin mi? Senden mi hamile?"
"Tabi ki de" dedim böbürlenerek. Eserimle her zaman gurur duymuşumdur. Onun şiş karnı benim eserimdi.
"Abi, özür dilerim ama aptal mısın? Onun gibi birinden çocuk yapılır mı? Hem senden olduğu ne malum? Belki de başkasındandır"

Sinirlerime engel olamadan kuzenimin yakasından tutup duvara ittim. Sırtı duvara çarpınca acıyla yüzünü buruşturdu.
"Bana bak" dedim öfkeyle. "bir daha onun hakkında böyle konuştuğunu duymayacağım. O benim eşim ve sen benim eşime saygı duyacaksın. Onu üzecek, kızdıracak birşey söylersen seni kapı dışarı ederim"
"Özür dilerim " dedi New gözleri dolarken.
Hemen elimi yakasından çektim ve başını okşadım. Ona sert davrandığım için pişman olmuştum. O daha çocuktu ve onunla sakince konuşmam gerekiyordu.

"Ben de özür dilerim " dedim saçlarını okşamaya devam ederken.
"Sana kaba davrandığım için çok üzgünüm ama lütfen beni anla. Pete benim için çok değerli biri ve şuan hamile. Onun üzülmemesi, sinirlenmemesi gerek. Ne hesabınız varsa doğumdan sonra halledersiniz. Şuan onu üzecek hiçbir şey söyleme, yapma"
"Tamam" dedi New kısaca.
Onun beni anlayışla karşıladığını anlayınca hemen Pete'in yanına kalktım.

Odanın kapısını açıp içeri girerken Pete irkildi.
Endişelendiğimi görüp, hemen yüzüne zoraki bir gülümseme yerleştirdi.
"Kapı sesiyle ilgili güzel anılarım yok da, o yüzden korktum"
Hangi korkusundan bahsettiğini anlamasam da hemen yanına gidip elinden tuttum.
"Herşey geçmişte kaldı, Pete. Söz veriyorum bir daha sana kimse yaklaşamayacak, bundan sonra daha tedbirli olacağım"
"İyi" dedi Pete dolabı açıp kendine kıyafetler seçerken.
Ona olan özlemin baş kaldırırken arkadan ona sarıldım ve ensesinden öptüm

Pete rahatsız hissediyormuş gibi kıvranıp, onu sıkıca tutan ellerimden kurtuldu.
"Dokunma bana" diye bağırdı önüme geçerek.
"Pete" dedim şaşkınlıkla.
Gözleri çoktan dolmuştu ve ağlamasına ramak kalmıştı. Onun büyük bir travma yaşadığını anlayıp hemen "özür dilerim" dedim.

Pete pişman olmuş gibi dudaklarını birbirine bastırıp "sadece yıkanmak istiyorum" dedi banyoya gitmeden önce.
Banyonun kapısı kapanır kapanmaz boğazımda oluşan yumruyla yatağa oturdum. Gömleğimin düğmelerini açıp nefes almaya çalıştım ama sanki güçlü eller tarafından boğazım sıkılıyordu. Pete'in bu kadar büyük bir travma yaşamasına sebep olacak şeyleri düşününce ciğerlerime ağrı saplandı. Ona dokunmuştular. Ona istemediği halde zorla dokunmuştular. Tutamadığım öfkemle ayağa kalkıp durmadan duvarı yumruklamaya başladım. Eklemlerimden sızan kanlar halının üzerine düşünce yumruk yaptığım elim yavaşça indi.

"Vegas, ne yapıyorsun?"
Pete'in sesini duyunca ifadesiz yüzle ona baktım. Korku ve endişeyle kanayan elime bakıyordu.
Hemen elimden tutup beni banyoya soktu ve elimi yıkamaya çalıştı. Kanı elimden temizlerken canımı yakmamaya özen gösteriyordu ama vücudum acı hissetmeyecek kadar uyuşmuştu.
Kan elimden tamamen temizlendikten sonra odaya geçtik ve Pete elime ilaç sürüp sarmaya başladı.
Bu ilacı ben onun kıçı için kullanmıştım hep. Onun yine yaralanmasına sebep olacak kadar yakmışlar mıydı canını?