VegasPete (Firstlove)

hayal kırıklığı

Pete...

"Üzgünüm, Pete. Doğduktan hemen sonra gidecek" dedi Vegas. Gözlerinde hiç acıma yoktu. Beni düşünmüyor muydu? Hiçbir şansım olmamasına rağmen içimde olan küçücük bir umuda tutunmuş, bebeğimi büyütme hayallerine kapılmışken neden benim tüm umutlarımı tüketiyordu?

Artık ona katlanamıyordum. Hiçbir şey düşünmeden "o zaman ben de giderim" dedim. Yüzüne bile bakmadan arkamı dönüp kapıya doğru gittim.
"Nereye gidiyorsun?"
Vegas arkamdan gelip kolumdan tutup kendine doğru çekti beni.
"Bırak" dedim kolumu elinden çekmeye çalışarak.
"Nereye gittiğini sanıyorsun?"
Vegas bağırınca diğer elimle ona vurarak beni bırakması için çabaladım ama sıkıca tuttuğu kolum acısa da beni bırakmıyordu.
"Senden uzakta olan her yere giderim" diye bağırdım.

Vegas hâlâ kolumu tutarken bacaklarını tekmelemeye başladım.
"Dan, gidebilirsin" dedi Vegas, benim ona yaptıklarımı umursamayarak.
Dan çekip gidince onun arkasından gitmek için çalıştım ama Vegas beni duvara doğru itip, elini duvarla benim arama koyarak sırtımı duvara bastırdı.
"Bırak dedim sana, bırak"
"Sen işin ciddiyetinin farkında değil misin?" diye bağırdı bana.
Bacağına attığım sert tekmelere karşı fazlasıyla sakindi ve yüzünde öfke vardı.

"Senin yanında bir saniye bile kalmak istemiyorum. Sen acımasız, duygusuz, pislik herifin tekisin"
"Dışarıda seni benden iyileri mi bekliyor?"
Vegas yüzüme doğru bağırınca yüzümü yana döndürdüm.
"Herkes senden iyi, bundan emin ol"
"Öyle mi? Yani ben kötüyüm öyle mi?"
Vegas kolumu bırakıp yüzümü kendine doğru döndürdü.
"Cevap ver bana"
"Bağırma bana" diye bağırdım gözlerimden yaşlar akarken.

"Kimse senin gibi çocuğunu babasından ayırmıyor. Kimse senin kadar kötü değil" dedim ağlayarak.
"Ha herkes iyi, bir tek ben kötüyüm öyle mi?"
"Evet" dedim kolumu tutup sıkınca.
"Sen kötü görmemişsin, Pete. Anlaşılan dışarıda seni neyin beklediğini bilmiyorsun. Önemli değil sana göstereceğim" dedi kolumdan tutup beni asansöre doğru sürüklerken.

"Vegas, bırak" dedim ayaklarımı yere bastırıp onun beni sürüklenmesine engel olmak isterken.
Tüm çabalarıma rağmen beni asansöre sokmuş ve ikinci kata ulaşmıştık.
Yatak odasına gelince koltuk altımdan tutup, beni kaldırarak yatağa sırt üstü attı. Doğrulmaya fırsat bulamadan üzerime çıkıp ellerimi başımın üstünde sabitledi.

"Ne yapıyorsun, aptal herif bırak beni" dedim ellerimi çekiştirirken.
Vegas tek eliyle bileklerimi sıkıca tutup, diğer eliyle boğazıma yapışarak beni öpmeye başladı.
Onu itmeye çalışsam da başaramadım, eskisi gibi gücüm yoktu ve vücudum istediğim gibi hareket edemiyordu.

"Vegas, istemiyorum dedim. Bırak beni" dedim ama o beni dinlemeden boynumu öpmeye başladı. İstemiyordum, ona aşık olsam da şu an istemiyordum. Ben istemezken bunu yapacak mıydı?
Vegas aniden yüzünü boynumdan çekip yaşlarla dolu gözleriyle bana baktı.
"Şimdi anladın mı seni dışarıda ne bekliyor?"

Üzerimden çekilip yatağa oturunca ben de hemen doğrulup oturdum.
"Şuan bana sinirli olduğun, kızdığın için sana dokunmamı istemiyorsun. Peki ya sevmediğin, iğrendiğin biri sana dokunursa bunu kaldırabilecek misin?"
Vegas yüzündeki yaşları silip bana baktı.
Neden böyle yaptığını anlamıyordum ama kalbim çok kırılmıştı.
"Beni neden böyle pislikler yapmam için zorluyorsun? Neden söyleyince anlamıyorsun? Sana biri dokunursa ölürüm, Pete. Seni biri incitirse yaşamam"

"Vegas" dedim o susunca "ne demek istediğini anlamıyorum"
"Raul kafayı sana takmış. Seni o kadar takıntı haline getirmiş ki tüm itibarını hiçe sayarak sırf senin için, sırf seni si.." Vegas gözlerini kapatıp öfkesini yutmaya çalışıyordu.
"Seni elde edip öldürmek için dışarıda seni bekliyor. Seni ondan koruyorum"