Zharnaya
Naglalakad na ako ngayon papunta sa dorm ko, hindi naman mahirap hanapin dahil hindi naman ganon ka komplikado yung mga daan, so hindi ka naman maliligaw.
And after ilang minutes nga is nasa harap na ako ngayon ng dorm ko, 103. Kinuha ko naman na yung susi na binigay sa akin ni HM at binuksan ko na yung dorm ko.
Hindi naman na ako masyadong nagulat sa itsura, malaki siya and talagang eleganteng tingnan. May kusina na, and syempre tiningnan ko yung refrigerator kung may laman, and I smiled widely when I saw that the refrigerator is full of vegetables and meats.
Also, the cabinet is full of other groceries. Mukhang hindi pala magugutom mga estudyante nila dito eh, Yung sala naman is malaki din, may 40 inches' television pa nga eh, kaso masasayang lang sa akin yan dahil hindi naman ako pala nood ng Tv.
At ng tiningnan ko naman yung kwarto is maayos naman. Queen size yung bed, and may mga cabinet na rin at nandoon na rin yung magiging uniform ko.
Ang galling nga eh, yung mga gamit dito is medyo may mga similarities din sa mundo ng tao. Kaya hindi ganon nakaka home sick.
Dark blue pencil skirt and white long sleeve and yung nectie is kulay black and sa dulo ng nectie my design siyang tatlong guhit na gold. Meron na nga ring sapatos eh, sinukat ko naman iyon and to my surprise it fits me.
Binaba ko na yung mga gamit ko dahil ilalagay ko na sa cabinet.
Tahimik lang naman akong nag-aayos, nakakalungkot din pala dahil wala akong dorm mate. Bigla ko tuloy namiss sila papa.
After ilang minutes ay natapos na rin ako.
Bigla naman akong napatayo ng marinig kong may nag doorbell.
Sino naman kaya yon?
Lumabas na ako ng kwarto at binuksan ang pinto.
Isang magandang babae na sa tingin ko ay nasa 30's ang bumungad sa akin.
"Yes, may I help you?" Tanong ko sa kaniya.
"Oh, I'm Alexandra. The secretary of HeadMaster, I was assigned to tour you inside the campus." She said.
"Oh, sure." I said and sumunod na ako sa kaniya ng magsimula na siyang maglakad.
Salita lang naman siya ng salita habang tinuturo sa akin yung mga bagay na dapat ko malaman, para talaga siyang tour guide.
"May curfew kami dito sa academy na sinusunod, after 11 pm all of the students are not allowed to go outside." She said.
"And you can eat in the cafeteria for breakfast, lunch and even dinner." She added.
Tumatango tango lang ako dahil hindi naman ako interesado.
After a minutes is natapos na rin siya sa pag to-tour sa akin.
"Good bye, Ms. Zharnaya I hope you have a pleasant day." She said and then she left.
Wala naman na akong ibang gagawin kaya naman nagpunta na lang ako sa cafeteria dahil nagugutom na rin ako.
Pagdating ko sa cafeteria ay wala naman masyadong kumakain siguro ay dahil nga may klase pa yung ibang estudyante. Pumunta na akong counter at umorder na ng pagkain.
"Dalawang fish fillet and isang chicken sandwhich and iced tea." Saad ko.
Binayaran ko na yung order ko, siguro nagtataka kayo kung saan ko nakuha yung pinangbayad ko. Oh well, binigyan ako ni Lolo T ng isang black card.
He told me na may laman daw yon na pera na pambayad dito sa Majika Academy. So generous diba?
Naghanap naman na ako ng upuan at ng may makita akong upuan sa gilid at sa tabi ng glass is doon na ako naupo.
Ilang minutes pa ay dumating na yung order ko, kaya naman nagsimula na akong kumain.
"I heard there's a transferee and she's a girl." Saad ng isang estudyante na katabing table ko.
"Yes, may nakakita sa kaniya kaninang lunch kasama nga daw si Sir Henry eh." Sagot naman ng isa pang estudyante.
"You think the transferee, is the girl next to ours." Sagot naman ng isang kasama nila.
And they suddenly looked to me, I also looked to them and I smiled sweetly, and they smiled at me and they continue to eat.
But then suddenly, umingay yung cafeteria. And I look at the students who came. There are 4 of them, looks like they are 18 years old.
I'm about to eat my sandwhich when a freaking thick and sticky liquid poured into me.
And the cafeteria became silent.
Haaa, don't loose your patience Zharnaya.
I looked into the students who poured me this freaking sticky liquid and it turns out that they are the ones who came earlier. They are about to say something when someone shouted my name.
"Naya!" Sigaw ng isang pamilyar na boses, si Kuya Henry.
"What happen?" Nag-aalala niyang tanong sa akin.
"Oh, I don't know. Things happen quickly, and it turns out this way." I answered. Looking at my clothes and my hair that is full of sticky liquid.
"Sir, kami po ang may kasalanan, nagkakaladyaan po kasi kami and then natabig ko po yung iniinom ng kasama ko and tumapon po iyon sa kaniya." Sagot naman nung isang estudyante.
"We're sorry, sir." Pag hingi pa ng paumanhin ng isang estudyante.
"Hindi kayo dapat sa akin mag sorry." He said.
"We're sorry po, Ms." Paghingi nila ng paumanhin sa akin.
"It's alright. Accident happens." Pilit na ngiti ko naman sa kanila.
"Can you do something about this Kuya Henry? Ayokong lumabas dito sa cafeteria na ganito itsura ko." Malungkot na saad ko sa kaniya.
"All right, I'll fix it okay?" Malambing na sagot niya.
"All right." I answered.
He waved his hands and all of the liquids that on my body is now removed, and the next thing he do is tinuyo niya yung damit ko. Now, hindi na ako mukhang natapunan ng kahit anong liquid.
"Yey! Thanks Kuya Henry, I'll get going na." Paalam ko sa kaniya at nauna ng umalis ng cafeteria.
Narinig ko pa na pinapagalitan ni Kuya Henry yung mga nakatapon sa akin ng juice or shake ata yon.
Nag diretso na ako sa dorm ko para matulog na dahil napagod din ako ngayong araw, and para naman fresh ako bukas dahil bukasna pala ang simula ng pasok ko.
Pagkadating ko ng dorm ay pumunta na agad ko ng kwarto ko at natulog na.
BINABASA MO ANG
The Return of the Heir
FantasíaShe, who doesn't believe in any kind of fairytales and fantasies. She, who wants to live a simple and normal life. But, because of the things and changes that she discover about herself, she began to believe in those things that she doesn't think th...
