Princess' Revenge

Revenge 47

James Gregory/Fara's Dad POV

"Tito are we sure in this?" tanong ng pamankin kong si Zero tinanguan ko lang siya. Sigurado na ako dito. Ayaw niya ng normal na pamamaraan edi gawin natin sa paraan na magugustuhan niya.

"Just train yourselves. Hindi basta basta ang kalaban natin." sabi ko sa kanila. Kasalukuyan kami ngayon sa underground training room sa isa sa building ko, hindi pwede sa mansion.

"Hoooohh! Naiisip ko pa lang kalabanin siya parang gusto ko ng umayaw" hingal na sabi ng lalaking Scott dala narin sa matinding pag-iinsayo.

"Pangit ka kasi!" alma ng babaeng Scott

"Tss" wika naman nung Thorton.

"Uy ang dakilang best friend dumating na" lalaking Scott

"Tito" bati ni Eivan. Lumapit siya sa akin at nakipag-manly hug. "I got it" bulong niya sa pagitan ng pagyakapan namin.

Tumango nalang ako ulit at nagpaalam sa mga kaibigan ni Fara. Paglabas ko nakasalubong ko pa si Luke.

"Luke" bungad ko sa kanya. "Ikaw nalang ang wala doon" dagdag ko pa. Tumango lang ang pamankin ko sa'kin na ikinapanibago ko. Pag ganyan yan, it has something to do with Fara. Napailing ako, ang magulong Fara is back. Gagawin kahit ano basta mawala lang ang pagka-buro niya.

Ang mga MIB ng Gem Death Mafia ay nagbow nangdumaan ako. Lahat ng tauhan ko ay trained in my own island. And their loyalty is with me. Subukan nilang traydorin ang Hari at walang niisa sa kanilang pamilya ang matitira.

I headed towards my office and sat down comfortable in my swivel chair. I place my feet at my table and both hands at the back of my head then close my eyes.

Ilang sandali pa ay may naramdaman akong presensya.

"Ang dali mo yatang nakasunod. Anong alibi mo sakanila" sabi ko habang nakapikit pa rin.

*Blaaaaaag*

"Fvck!" I cuss.

"Watch your words, Dad"

"F-Fara?"

"Expecting someone else?" tanong niya at tiningnan ang kanyang kaliwa at kanan. At prenteng umupo sa sofa.

"Why are you here Dear?" I try to compose myself. Naku! Narito pa naman ang kanyang mga kaibigan. Pinindot ko ang button na makakapag-on sa Monitor doon sa training room para maging aware sila na nandito si Fara.

"Why you don't want me here? Nagtatampo dapat ako sa inyo eh dapat presensya ko alam niya na kahit nakapikit kayo. Pero iba pala ang ineexpect niyo" now she's baby-talking. At halata ang tampo sa boses niya.

"Dad yakap mo ko dali" sabi niya at nag open arms for a hug. Si Fara ba talaga 'to? Lumakad ako patungo sa kanya at ng makalapit ako, confirmed!

"Uminom ka?" uhmmmm medyo hysterical na sabi ko pero acting lang yun. This is good.

"Na-uh! Hindi 'no. Kinain ko ang alak Dad. Yeah. Ganun na nga kinain ko" out of senses niyang sabi. Lasing eh! Ba't ngayon ko lang na halata? Kanina pagpasok niya binato ako ng sapatos kaya muntik na akong mahulog. Tsk!

Niyakap ko ang anak ko dahil yun ay sabi na, pero sa totoo lang gusto ko din. Gusto ko siyang damayan dahil alam ko kung bakit siya nagpakalasing ngayon. She's hoping that she will forget what tomorrow will bring. Sorry anak but we already planned everything for tomorrow. Whether you like it or you like it, there's no turning back.

"Dad.....bukas........a-ayaw ko" she said between her cries. I hushed her, I let her lay down on my lap, I know she's sleepy, I know she's tired.

Now my princess is sleeping tightly in my lap. My phone chimed and its a call from an unregistered number.