Princess' Revenge

Revenge 62

Greg's POV

"Damn asan na siya?"

"Tito we gotta find her"

Maghahapon na at wala paring Fara ang dumadating.

Alam ko kagabi ang pagtakas niya pero hinayaan ko iyon. She is still the smart-ass daughter of mine kaya kahit papaano ay kampante ako na walang masamang nangyari sa anak ko na iyon. Ito lang talagang pinsan at mga kaibigan niya ang praning. Kanina pa sila hindi mapakali.

"Wag kayong mag-alala before we knew it she's here alread-"

*boooooggssssshhh*

We all turned our head when we heard a loud bang of the door.

"Shawn!"

"Shawn what are you doing?" Takang tanong ni Eivan sa kanya. Lahat kami nakakunot noo sa kanya. May mali.

Third Person's POV

Ngumisi si Shawn sa kanila. Ngisi na alam mo ay may balak na masama.

"Come near me and I will not doubt to shoot the head of this young man" matigas niyang sabi habang hawak ang leeg ni Adrian with a gun in his hand.

"Is this a joke Shawn?!"tanong ng matanda at again, ngumisi si Shawn sa kanilang lahat.

"Nope this isn't" he proudly said. "See you around! Ciao" dagdag niya

As if on cue matapos niyang sabihin iyon ay biglang umusok sa buong silid kung nasaan ang lahat at nawala kasami ni Shawn si Adrian.

Smoke. Its not just a smoke, cause if it was. Hindi gaanong kabilis mahihimatay ang sila Greg, Eivan, Scott twins at si Luke pati si Zero. Lahat ng guard sa labas, tulog.

On the other side.......

Fara woke up in no so familiar room. Her head was damn aching and she sudden felt a pain in her.

Hindi niya ito ininda dahil hindi naman niya alam iyon. At wala siyang ganang mag-isip muna. Wala pa siya sa kanyang naturang pag-iisip. The alcohol is still affecting her. Hindi pa humuhupa ang kanyang sobrang kalasingan dahil sa pag-inom niya kagabi.

She got up and dressed.

She went out to the unit where she was and started walking away.

Sapo-sapo niya ang ulo niya dahil sa sakit. Ikaw ba naman ang maglasing buong gabi.

May nakasalubong siya taong nagkakagulo sa lobby ng condo unit na natuloyan niya.

Kumpol-kumpol ang mga tao doon at wala siyang ibang paraan na makaalis papunta dun para makauwi na sa kanila dahil alam niya na nag-aalala na ang lahat.

"Excuse me. Excuse me" sabi niya. Paika-ika siyang dumaan sa nagkukumpulan na tao. Gulong-gulo din ang buhok niya. Gusot-gusot ang suot niya but she didn't care.

She took a cab papunta sa mansion.

Silence was all over the the place when she took a step inside. Nadatnan din niyang tulog ang mga tauhan ng kanyang ama.

'What happened?' Takang tanong ni Fara sa sarili.

With the support of the walls, alalay siya nito sa pag-akyat patungong itaas nagbabakasakali na nandoon ang kanyang ama.

To much for her disappointment wala sa office ang kanyang ama. Nagtungo siya sa kaniyang silid.

'Time is running. Alalalin mo na ang dapat mong alalalin if you want to see him ALIVE'