MY BROTHER EX GIRLFRIEND ( freenbecky) Filipino Version

Chapter 19

Mon..... Tawag sa akin ni Reese hmmm?

Saan mo gustong pumunta after Ng check up mo? Tanong niya hmm gusto ko sana sa park para makalanghap Ng sariwang hangin - Mon.

Tamang Tama walang tao dun Ngayon solo natin Yung park masayang wika ni Maisie paano ka naman nakakasiguro na walang tao dun Aber? Reese ask duhh!! Saturday kaya Ngayon Maisie answer.

Makalipas Ang isang Oras matapos na din Ang check up session ko natanggap na din Ang benda Ng ulo ko tinanong ko Ang doctor kung makaka alala paba Ako Ang Sabi niya ay 20% lang daw lang daw Ang chance na may maaalala pa ko at mas Malaki Ang chance na Hindi ko na maalala Yung ibang nakaraan ko.

Oh bakit parang Ang lalim Ng iniisip mo? Tanong nitong katabi ko habang nag lalakad na kami Dito sa park.

Wala iniisip ko lang Yung sinabi Ng doctor na 20% lang na makakaalala Ako naka simangot kong sagot.

Nako wag ka Ng malungkot kami Ng bahala Sayo gagawa Tayo Ng masasayang memories - Maisie.

True pero guys wait lang naiihi na ko eh sambit ni Reese Ako din sabay na tayong mag Cr Saad naman ni Maisie Ikaw Mon Hindi kaba naiihi? Tanong nila sakin.

Hindi naman ok lang Ako hihintayin ko na lang kayo Dito sagot ko ok sige saglit lang kami hah sambit nila.

Oo na bilisan niyo na go..... Naka ngiti kong wika.

Nag lakad lakad ako patungong swing Ang Ganda Kasi Ng bulaklak Banda duon mamaya mag papapicture Ako here pag balik Nung dalawa Masaya akong inaamoy Amoy Ng may Makita akong isang babaeng naka upo sa duyan at malayo Ang tingin na tila ba Ang lalim Ng iniisip.

H-hi bati ko sa kanya habang Nasa likuran niya Ako stop talking to me we're not close masungit nitong sambit sa akin at nag lakad palayo ay bulag Pala siya kaya Pala may stick siyang hawak bulong ko sa sarili ko.

Tatalikod na sana Ako Ng Makita kong may paparating Ng sasakyan at patawid na Ang babae Miss may sasakyan........ Sigaw ko ngunit Hindi na yata Ako nadidinig at deretso lang sa pag lalakad isang mahabang busina Ang aking narinig.

O-ouch daing niya Ng pareho kaming matumba ok ka lang? May masakit ba Sayo? Alalang tanong ko bakit mo ba Ako iniligtas? Sana hinayaan mo na lang Ako mabangga Wala na Rin namang kwenta Ang Buhay kong ito inis na wika niya, halos bumilis Ang tibok Ng puso ko Ng Makita ko Ang kanyang magandang Mukha parang pamilyar siya sa akin.

Tinulungan ko siyang tumayo pero Hindi naaalis Ang mata ko sa Mukha niya. Let me go I didn't know you Sabi niya pa bakit ba Ang sungit mo? You should say thank you Saad ko why would I? Ma-attitude niyang tanong, ano bayan siya na nga itong tinulungan siya pa taong masungit.

Why i should say thank you eh Hindi ko naman sinabing tulungan Moko tsaka Hindi mo naman Ako kailangan tulungan dahil Hindi naman kita Kilala sambit niya.

Alam mo Hindi kapa Rin nag babago Freen bigla kong nasambit na ikinabigla ko, b-bakit Moko Kilala? Takang tanong niya magka Kilala ba Tayo? Dadag na tanong niya pa.

H-hindi ko alam bigla lang lumabas sa bibig ko Yung word na yon eh pero parang pamilyar ka sakin parang matagal na kitang Kilala sagot ko.

Hindi niyo ba naaalala Ang isa't Isa? Takang tanong Ng isang babaeng bigla na lang sumulpot parang pamilyar din siya sakin pero Hindi ko siya maalala.

I'm Mira your old friend Freen pakilala niya sa kanyang sarili old friend? Pero bakit Hindi kita Kilala? Takang tanong niya.

Naaksidente kayong pareho sambit niya na ikinabigla naming pareho ni Freen seriously? Tanong ni Freen.

Gusto niyong Malaman Ang totoo sumama kayo sa akin sambit niya nag dalawang isip pa kami kung sasama ba kami.

No! Baka mamaya modus ka sagot ni Freen.

Nasasa inyo kung ayaw niyong Malaman Ang nakaraan niyo sagot nito fine sige pasalamat ka pamilyar ka sakin kung Hindi, Hindi Ako sasama Sayo wika ko.

I don't know pero parang Ang gulo Ng sitwasyon namin parang may Mali?