Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gecenin zifiri karanlığı siyah bir çarşaf gibi yeryüzünün üzerine serilirken sabahtan beri bir sağa bir sola gezinen kara bulutlar artık taşıdıkları yükü tutamaz oldular. Önce ağır ağır atıştırmaya başladı. Çatıya vuran düzensiz damla sesleriyle apar topar yataklarından kalktı halk. Önce omeganın topraklarına ayak bastığı gün ve ardından evlendikleri gün yağmur onlara eşlik ediyordu. Sevinç içinde boş buldukları tüm çömleklerini avlularına dizen halkın gözünde omega artık şansın, bereketin simgesiydi. Damlalar sıklaştı, yağmur artarken rüzgar da hafiften onlara eşlik etmeye başladı.
Kral eşinin ayakları ucunda, dizleri üzerindeydi. Omegayı şaşırttığını görebiliyordu. Ama sadece iç güdülerini takip ediyordu. Buraya hızlıca gelmek için kırk takla atarken aklında yaşadığı karmaşadan sıyrılmak için seçtiği yol buydu. Oyunlar oynanacak, taktiksel hamlelerle bir şeyler elde edilmeye çalışılacağını düşünüyordu. Ama buna katlanabileceğini sanmıyordu. Sadece dürüst olacaktı. Daha önce hiç dürüstlüğüyle bir şeyleri halletmeye çalışmamıştı fakat en doğrusunun bu olacağı fikrine sebepsizce bağlıydı. Sonunda pişman olabilirdi ya da arzuladığı huzura bir adım daha yakın olabilirdi. Bilmiyordu ama bu riske girecekti.
Alfanın eli omeganın geceliğine sıkı sıkıya tutunmuş sağ eline uzandı. Kibarlıkla tutundu ve sıkı tutuş aniden çözüldü. Kendi koca elleri arasında küçücük kalan eli iki avucuyla tuttu. Başını tacını düşürmeyecek kadar yukarı kaldırdı ve omeganın meraklı, şaşırmış gözlerinin içine baktı. Yutkundu. Ne yapıyordu hiçbir fikri yoktu.
"Eğer izin verirsen, hayatının sonuna kadar sana sadık kalacak bir eş olurum Felix. Kapalı kapılar ardında sadece ikimiz varken istediğin kişi olmaya çalışırım, beni değiştirmene evirip çevirmene izin veririm."
Neden bunları söylüyordu bilmiyordu. Yıllardır taştan farksız kalbi heyecanla atarken ona sunduğu şeyin bozuk bir kalp olması özgüvenini kırıyordu. Biraz sonra sunacağı diğer ihtimal anlamsızca yüreğine kıymıklar batmış gibi acı verirken avuçları içindeki eli baş parmağıyla kibarca okşadı. Omeganın gözlerinin nasıl parıl parıl parladığını görüyordu. Lakin sebebine tam olarak bir yanıt bulamayışı zaten bulanık zihnine bir taş daha atıyordu.
"Eğer beni istemezsen de evli bir omeganın olabildiği kadar özgür olmana izin vereceğim. Resmi tek eşim olarak kalıp bunun imkanlarından faydalanabilirsin ve ben sana asla iznin dışında dokunmam. Sana ikisi içinde şerefim üzerine yemin ederim, kararın neyse söylediklerime uyacağım."
Felix'in kalbi kıpır kıpırdı. Daha bugün ettikleri yeminin ona başka şans bırakmadığını sanıyordu ama Christopher önünde diz çökerek sabahkinin resmiyetten başka bir şey olmadığını kanıtlıyordu. İki seçenek sunuyordu ona. Birinde onun eşi olacağını söylüyordu, ona asla ihanet etmeyeceğini ve aralarındaki her şeyin onun istediği gibi ilerleyeceğini garantiliyordu. Diğer seçenekte ise özgürlük vaat ediyordu. Kraliyetin geleceğini tehlikeye atmamanın başka bir yolunu bularak onu özgür kılacağını söylüyordu. Fakat gerçekten özgür olabilir miydi Felix? Kral başka omegalarla kraliyet geleceğini garanti etmeye çalışırken buna izin veren Felix saray ve halk tarafından sevgiyle karşılanır mıydı? Sanmıyordu. Kararını çoktan vermişti, aklı diğer seçeneğe kaymıyordu bile. Ama Christopher'ın ona başka bir seçenek daha sunarak alan açması onu çok mutlu etmişti. Biliyordu ki bir kral siyasi evlilik yaptığı eşine esiri gibi davranabilirdi. Çünkü bu durumda eşinin söz hakkı kalmıyordu lakin Christopher bundan çok uzaktı.
