یه خونه‌ی کوچیک و گرم برای چانهو شیپرا با نوشته و ژانرهای متفاوت(◍•ᴗ•◍)
﹙خوشحال میشم ووت بدید/ کامنت بزارید/ اد کنید توی ریدینگ لیست‌های قشنگتون﹚
درباره اسم این بوک بگم که چون نوشته‌ها نه اونقدر طولانی هستن که جزو سناریو باشن و نه خیلی کوتاه، تصمیم...
‹ بنگ چان موزیسین خجالتی و ارومیه که پیانو میزنه و بیشتر آهنگ‌های دنس لی مینهو که یه بالرین با استعداده و اعتماد به‌نفسِ بالایی داره رو می‌سازه. چان اون رو خیلی تحسین می‌کنه و از نظرش درخشندگی و زیبایی‌های پسرک برای این دنیا زیادیه و خب، اون یه کراش بزرگ روی پسر کوچکتر داره. چان فکر نمی‌کنه اونقدر بد نقشش رو بازی کنه که مینهو به این موضوع پی ببره؛ اما مینهو توی بزرگترین اجراش بعد از اینکه موفق میشه حرکت سخت Grand jaté رو که بخاطرش ساعت‌ها تمرین کرده و استرس زیادی داشته رو به بهترین شکل انجام بده؛ بی‌توجه به گل‌هایی که تماشاگرها روی صحنه می‌‌انداختن به طرف مردی که هر لحظه کنارش بوده و با حرف‌ها و حضورش بهش اطمینان داده موفق میشه میره و اون رو جلوی حضار روی صحن می‌بوسه.
:قراره زندگیت بیشتر زیر ذره‌بین قرار بگیره و تحت فشار باشی، از این بابت ناراحت نیستی؟ :اگه بخاطر بوسیدنت میگی نه، پیشمون نیستم و نمیشم. حالا هم بغلم کن، پاهام درد میکنن. ›
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
