-İlk Tanışma-

239 7 4
                                    

Seoul Lisesi, züppelerin toplandığı aptal liselerden sadece biriydi, onların bakışları bile midemi bulandırıyordu. Ne kadar 1 haftadır bu lisede olsam da herkes aynıydı ilk güzelliğinize  gelirler, sonra paranıza, burada liderliğin konumu çok önemliydi onlar için . Aileniz ne kadar varlıklı ve göz önündeyse hocalarınız bile size kul, köle olur.

İnsanlar ilk temelde ne kadar saygı gösterse de eğer istemiyorsanız  ezdiği kişi olursunuz . Bu yüzden 3 Lise değiştirmeme neden oldular . Ne kadar beni ezmelerine izin versem de  benimde bir çizgim vardı ve bu çizgiyi aştıklarında karşıların da hiç de masum olmayan bir Eun ortaya çıkıyor. Güzelliğini, nazikliğini kenarı iten bir Eun...

Babamın ailesinden kalma şirketinde, seul un saygın avukatlardan birileridir annem ve babam  asla kafalarını o kağıtlardan çıkarmaz, çocuklarını bir dadıya emanet eden , çocukların hastalığından ölme derecesine gelen ama onu umursamayan iki ebeveyinlerden karşılaşıyorsunuz . Bugün okul 2. haftası pazartesi günlerinden nefret ediyorum ayak seslerine gelmeye başlamasıyla anne yarım olan Hana ablanın sesini duydum    " Eun haydi kalk ailen kahvaltıya seni bekliyor, çabuk ol geç kaldığında neler olacağına varıyor."

İçimden hiç bilmez miyim diye söylemeye başladığımızda bizim aileye göre evin bazı kuralları vardır bunlardan biri sofrada her aile bireylerinin olmasıydıysa geç kalırsanız o yemeği atlardınız.

Aşağı indim her zaman ki gibi ellerinde tabletler önlerinde kağıtlar kahvaltı yaparken dahi çalışırlardı. Babamın seslenmesiyle bakışlarım ona döndü. "kahvaltıların saati belli bir daha geç kalırsan hiç acımam Eun."

Ne kadar göz devirmek istesem de bunu yapmadım yoksa işler daha zorlaşırdı ve bunu istemezdim . Kahvaltıya başladı bu sefer annem konuşmaya  başladı. 

" eun bu 3 oldu bu sefer bir daha eğitimle ilgili sıkıntı çıkarsa şirkete gelmek zorundasın bu böyle gitmez okulunun ikinci hafta olmasına rağmen okula gitmemek de ne bari liseyi bitir ve bize yardım gel." 

Yardım , yardım ,yardım tabi ya başını hiç kaldırmadığınız bu iş, böyle bir şey asla olmayacak zaten lise sona kadar onları oyalayabilirim ama sonra ne olacağı hakkında hiç düşünmedim.

Kahvaltımın bitmesiyle artık arabaya binip şöförün arabayı kullanmasıyla okula geldim. Malum okul başlasa da gelmediğim için ilk müdürünün yanına gittim. Sınıfımı öğrenmem ile 12/b ye doğru yürüdüm hocanın yönlendirmesi ile sınıfa girdik . insanların doğrudan bakışları beni buldu ve fısıldamaya başladı. Bu kötü bakışlar midemi bulandırıyordu, kümeleri boş boş bakması , yanları boş varlıkları belli etme çabaları hocanın yönlendirmesiyle en arka sıradaki siyah kapşonlu , beyaz tenli olan oğlanın yanına doğru yürümüştüm. oturmam ile beni sıradan itmesi bir olmuştu. 



oylamayı unutmayın arkadaşlar 



Merhabalar bu ilk kurgu yazım yanlışları için özür dilerim. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Sizin önerileriniz için benim için önemli.

KURTAR BENİ -MYGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin