Beni sevmeni dilerdim
Tıpkı dün sevdiğin gibi, elimi bir daha asla bırakma
Kalbim her attığında, ritmine ayak uydur
Uydur ki bir daha hiç kaybolup gitmeyesin
-HEARTBEAT-
Min yoongi ağızından
Neden öyle davrandığımı bilmiyordum sadece evlilik beni germeye başlamıştı bende bunun suçunu euna atmıştım o mesajları atmam bu ben değildim eunla çok yakınlaşmıştık birine bağlı olmak bana çok saçma geliyordu hayatımı ona adayacak olmak euna karşı bir şeyler hissediyor muydum emin değildim sadece bir insana bağlı kalma düşüncesi beni korkutuyordu.
Hiç bir zaman euna acımamıştım ki bunları söylemem nedendi, peki o güçlü bir kızdı onu öptüğümde içim bir hoş olmuştu sorumluluğu kendim almayıp ona yüklemiştim sanki kötü bir şey yapmış gibi onu suçlamıştım eun un ilk öpücüğünü aldığımı duyduğumda sevinmem normal değildi bu duygular bana göre değildi evliliği iptal edeceğini söylemişti kapımın çalmasıyla oraya bakmıştım annem
"oğlum napıyosun seninle bir konu üzerine konuşmaya gelmiştim"
"gel anne öylesine oturuyordum zaten".
"bay kim babanı aradı sözü ertelemek istediler" ne eun dediklerinde ciddi miydi onları bir anlık sinirle söylediği düşünmüştüm hem babası nasıl kabul etmişti ki
ayağa kalkıp telefonumu elime almıştım "tamam anne ben bu konuyla ilgilenirim gitmem gereken bir yer var" gurupta konuşmalar devam ediyordu yazmaya başladım
***
bay kim babamı aradı sözü iptal etmişler
namjoon:
bu kadar kolay mıydı.
Taehyung:
size demiştim babasını nasıl ikna etti
jungkook :
korkmalı mıyız
taehyung:
bilmiyorum bende endişelenmeye başladım
bir kaç defa aradım ancak bakmıyor
seokjin:
ulaşabileceğimiz başka bir arkadaşı var mı.
arkadaşı yok ancak kuzeni var
hoseok:
guruba al çabuk.
Yoongi +9** kişisini guruba aldı.
+9*** :
bu gurupta ne işim var ve siz kimsiniz
ben eun un sevgilisiyim bugün buluşmuştuk
+9***:
benim küçük bebeğimin sevgilisi mi varmış
namjoon:
onları boş verin euna ulaşamıyoruz belki
siz konuşmuşsunuzdur chang-wook sun değil mi
+9***:
evet
seokjin:
sizin evinize gelmiştik hatırlayın lütfen.
+9***:
şu anki konuyla ne alakası var.
sizi almaya geliyorum eun evine gidiyoruz ulaşamıyorum ona
+9***:
o çoğu bir zaman ulaşılmaz zaten sizi endişelendiren ne
jimin:
şimdi bu öküz yoongi ile eun tartıştı
+9***:
sevgililer arasında bunlar olabilir
Namjoon :
evlilik konusunda kavga ettiler eun da evliliğin olmayacağını söyledi
+9***:
bu konuyu sonra konuşacağız babasının ona zarar vermesinden mi korkuyorsunuz
Seokjin:
evet özelden mesaj attğıımız halde dönmedi
+9***:
yoongi hızlı gel hazırlanıyorum ben
Namjoon:
hepimiz aynı mahallede oturuyoruz bende buradakileri
toparlarım konumu at konumu atıp
***
chang-wook evine doğru sürdüm onu da alıp eunun evine sürdüm Namjoon da arkama park etti arabadan inip onlarına arabasına geçtim chang-wook da arabaya binmeden konuştu "ilk ben ve yoongi giriyoruz bir şey olursa sizi ararız" çocuklara bakıp geri arabadan indim ilk onun gidebileceğini düşündüm chang-wook kapıyı çalıp hiznetliyi umursamadan içeri girdi içeri girdiğimizde tabaklar yere serilmiş her yer dağılmıştı annesi sabit bir şekilde yere bakamaya devam ediyordu "yenge eun nerede" bizi beklemediği belliydi babasının bağırma sesinden yukarıya doğru çıktık karşılaşacağım manzara dolayısıyla korkuyordum arkasında ben ilerliyordum hemen kapıyı açıp içeri girdi demir sopayla eli havada bir bay kim beklemiyordum
Kıpırdayamıyordum odadan içeri girmek istemiyorum chang-wook hızlıca heraket edip bay kimin elinden sopayı aldı ve silahı ona doğrulttu "ne yaptığını zannediyorsun".
"asıl sen ne yapıyorsun izinsiz eve girip aile meselemize karışamazsın" ben vakit kaybetmeden içeri girip eunun yanına koştum ağzı, boynu kanlar içinde yüzü berbat halde şişlikten bir gözü kapanmış görünmeyen yerleri saymak istemiyordum yakınlaşmam ile konuşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURTAR BENİ -MYG
General Fiction"Ne oldu gerçekleri duymak yoksa seni üzdü mü ucube oysa ki sana daha hiçbir şey söylemedim". Gözlerim dolmaya başladı her şey tekrar olacaktı insanlar tekrar beni eziklemeye başlayacaktın.... *** "Anne sende şirket için evlendin eline ne geçti ki" ...