"Ne oldu gerçekleri duymak yoksa seni üzdü mü ucube oysa ki sana daha hiçbir şey söylemedim". Gözlerim dolmaya başladı her şey tekrar olacaktı insanlar tekrar beni eziklemeye başlayacaktın....
***
"Anne sende şirket için evlendin eline ne geçti ki"
...
"Bak Eun çok sakinim gördüğün gibi..." tabi canım bıraksalar üstüme atlayacaksın "... jimin ve taehyung senin yanına geldiler ve sonra jimin suratı asık üzgün bir şekilde geri yanımıza geldi, dokunsan ağlayacak gibi ona ne yaptın söyle daha fazla sinirlenmeyeyim." Bir şey söylemedim sakince onu dinliyordum ne diye bilirdim ki bende nedenini bilmediğim bir şeyi
"Arkadaşlarım senin yanına geliyorlar benim istemememe rağmen ama sen onlara ne yapıyorsun ah doğru ya senin hiç arkadaşın olmadığı için böyle şeyleri bilmezsin ne de olsa sen bir ucubesin" ne o, ucube lafını nerden biliyordu bir anda gözlerin büyüdü ve telaş yapmaya başladım o benimle ilgili şeyi nerden biliyordu .
"Ne oldu gerçekleri duymak yoksa seni üzdü mü ucube oysa ki sana daha hiçbir şey söylemedim"
Gözlerim dolmaya başladı her şey tekrar olacaktı insanlar tekrar bana ucube diyerekten ezmeye başlayacaklardı. Sınıfa jimin girdi ilk gözleri yoonginin önünde dursa da sonra bana baktı hızlıca yanıma doğru geldi kapının açık kalmasıyla öbür arkadaşları da içeriye girmişti. "yoongi kıza ne yapıyorsun onun bir suçu yok ki"
" Ciddi misin sen jimin onun bu okula gelmesi hata, hayatıma girmesi hata, benimle evlenmek istemesi hata, hatta ne biliyor musun onun bu hayata gelmesi hata. O büyük bir sorun" hayır bunu dememeliydi bunu bende biliyordum ne kadar istemesem de bu hayattaydım sonuçta daha gençliğimdeyim hayatın ne getireceğini bilemezdim belki güzel şeyler olacaktı bende bilmiyor muydum intihar etmeyi ama olmaz yapamam ölmeyi dahi beceremeyen biriydim ben .
Boş gözlerle yere bakmaya devam ettim arkadaşları da bana acımaya başlayacaklardı onlarda benim sefil biri olduğumu düşüneceklerdi "jimin kenarı çekilir misin lütfen" çekilmemek için gözlerime bakmaya çalıştı ama ona sert bir şekilde baktım.
Yoongiyle karşı karşıya geldik bir anda kasığına tekme attım bir oldu bunu beklemiyordu bir anda yerde iki büklüm durdu arkadaşları da şaşkınlıktan ağızları iki karış açıldı " sen kimsin de beni yargılıyorsun piç herif bir daha sakın bana böyle kelimeler kullanma, bir dahakine bununla kalmam emin ol "
çok mu ileri gitmiştim biraz yaptıklarımı idrak etmeye başlayınca korkmaya başlamıştım arkadaşları yoongiyi revire götürdüler hoca içeri girip beni idareye götürdü. Müdür ailemi çağıracaklarını söylediğinden berridir titremelerim göz dolmalarım artmaya başladı nedenini dahi sormadan ailemi çağırdılar muhtemelen gelmeyeceklerdi hiçbir şeyime gelmiyorlardı ama sorun yoongi olduğu için gelebilirlerdi yaklaşık orada 20 dakika karşıya boş bakarak zaman geçmişti.
Kapı çaldı, babam geldi tanrım lütfen burada bir şey yapmasın kimsenin onun gerçek yüzünü görüp bana acımalarını istemiyordum. Babam sinirli bir şekilde bakarak karşıma oturdu müdür konuşmaya başladı "bay kim bu küçük sorunlar için çağırdık kusura bakmayın çocukların küçük kavgası birazdan yoongi de gelir o zaman konuşmaya başlarız."
Kapının çalmasıyla yoongi ve yanında uzun boylu bir oğlan daha geldi kalkıp babamın yanına gittim onlarda benim oturduğum yere doğru gittiler yoonginin oturmasına yardım etti "saol seokjin "
"yoongi anlatmana gerek yok az çok tahmin ediyorum" bana bakarak "eun özür dile çabuk" bir kere sebebini dinlememişti benim ağızımdan duymasına da gerek yoktu yoongi de anlatabilirdi yeter ki yalan yanlış da olsa sebebini öğrenseydi.
" baba ama ben haklıyım hem..." bunu dememle bana bakış atıp susturması bir oldu devam edemedim " hadi eun işlerim var özür dile bu saçmalık son bulsun" dilemedim kendimi bu kadar küçük düşüremem olmaz daha çok üstüme geleceklerdi. "dilemeyeceğim baba" bunu söylerken tepkisinden o kadar korkmuştum ki ayaklarımı stresten sallamam, tırnak etlerimi yolmam devam ediyordu.
"müdür bey bize 5 dakika müsaade etseniz ben eunla konuşsam" hayır hayır beni onunla tek yalnız bırakmayın. "tabi bay kim boş bir sınıfta konuşabilirsiniz" babam önden çıktı onu takip ediyordum odadan çıktık kapının önünde yoonginin arkadaşları bekliyordu "eun hızlı ol" babamın sesiyle hızlanmaya başladım boş sınıfa girdik girer girmez beni duvara itmesi bir oldu "sana sözümden çıkmaman gerektiğini çok iyi anlatmıştım değil mi neden hala beni yoruyorsun özür dileyip çıkıp gideceğiz." Onun için bu çok basitti.
"baba sebebini dinle yalvarırım." Artık göz yaşlarım durmuyordu kendimi anlatmaya çalışıyordum ama dinlemiyordu "ağlama birileri duyacak şimdi gidiyoruz ve özür diliyorsun..."
"baba lütfen her şeyi iste ama gururumu ayaklar altına almamı isteme bana öyle davranmasaydı ben bir şey yapmazdım ki" desem de dinlemedi "gözlerini sil evde konuşacağız" kolumdan tutup sıkarak beni sınıftan çıkarttı. Ne yaparsam yapayım beni dinlemeyecekti boşuna dilimi yoruyordum artık ben bir hiçtim o bana ne yapsa karşılık veremezdim. Arkadaşlarının yanından geçerken kafamı kaldırmadım omzum o kadar agırlağa karşı çökmüştü ki ağlamak istiyordum bağırarak ağlamak.
Babam odaya girmesiyle direk beni yoonginin önüne sürükledi "hadi eun" gözlerim dolsa da ona göstermek istemedim gözlerimi kapattım "ben yaptıklarım için özür dilerim, hatalıydım." Bitmişti artık hadi çıkalım yoksa dayanamayacaktım. " eğil eun " bari bunu yapmamı isteme yonginin önünde son kez eğilip kalktım. Babam müdüre dönerek " bay jung tartışma artık tatlıya bağlandığına göre çıkıyorum ben" babamın odadan çıkmasıyla arkadaşları odaya daldı. Hepsinin bana baktığını biliyordum kafamı kaldırmadan odadan çıktım sallana sallana lavaboya girdim elimi yüzümü yıkayıp sınıfa girdim derse girmişlerdi sesiz bir şekilde sıraya oturdum tahtaya bakmaya başladım başka ne yapabilirdim ki yaklaşık 10 dakika sonra zil çaldı. Çantamı da alıp aşağı indim eve gitme vaktiydi.
Kim bilir evde ne olacaktı bugün kötü bir şeyler olacağı belliydi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
kim seokjin
sevgili okurlar oylamayı ve yorum atmayı unutmayın lütfen
