Sadece parlamak istedim
Başlamadan önce bile hayal ettim
Umarım sonunda gülümseyebilir ve alkışlayabilirsin
-WİLD FLOWER-
Hırkamı giyip geri yerime oturdum hiç biri konuşmuyordu "üzülmeniz için göstermedim acımanız için hiç göstermedim arkadaşım olduğunuz için gösterdim" iç çekme sesleri gelmeye devam ediyordu.
"namjoon haklıydı sizler benim arkadaşımsınız sizlere gerçekleri anlatmalıydım" donuk bir şekilde yere bakmaya devam ediyordum "şu ana kadar arkadaşım olmadığı için böyle şeyleri bilmiyorum o yüzden üzülmemeniz için anlatmıyordum size 5 dakika sonra herkes hiç bir şey yokmuş gibi davranacak anlaşıldı mı" başlarını sallamışlardı
yoongi hala ayaktaydı neden oturmuyordu dur o bana doğru yürüyordu önüme gelip durdu. " bazı şeyleri içinde halletmen için onları aklından silmek için bir sıcak sarılmaya ihtiyacın vardır insanın" elimden tutup ayağa kaldırdı kollarını açmıştı beni bekliyordu tanrım o neler yapıyordu.
Ayağa kalktım yavaş bir şekilde kolumu açarak ona sarıldım elime dikkat ediyordu. Neden şimdi duygusallaşmıştım ağlamak istiyordum demek sarılmak böyle bir şeymiş dayanamayıp ağlamaya başldım yoongi elini kaldırıp saçımı okşadı "ağla eun içini dök" kaç dakika ağladım bilmiyorum ağlamalarım iç çekmeye dönmüştü kafamı boynundan kaldırdım bizimkilere baktım jungkook çok yıpranmıştı yoongiden ayrılıp o hala belimden tutuyordu jungkooku yanıma çağırdım sıkı bir şekilde sarıldım taehyung oradan yan yan fark ettirmeden bakıyordu "tae gelmiyor musun" bana bakarak konuştu "normalde gelmezdim ama o sümüklü ağlamaların dursun diye geliyorum" bu sözüne kahkahalar atıyordum
jimin laf sokar gibi "unutun zaten beni" ona gülerek bakıyordum "hepiniz gelin böyle" hepsi elime dikkat ederek yanıma gelmişlerdi sıkıcana sarılmıştılar demek ki insanın arkadaşları olunca böyle güvenli ve huzurlu hissediyormuş bu duyguyu şimdi tatmıştım
"Tamam yeter bu kadar duygusallık herkes yerine lütfen" ben otururken yanımda yoongi oturmuştu namjoon suçlu bir çocuk gibi karşımda oturuyordu ona baktım "konuyu seçtin mi" şaşırmış gibiydi "ne".
Gülerek dalga geçtim "ya bir de bu çocuğa zeki diyorsunuz ama hiç bir şey hatırlamıyor matematik unuttun mu" birden gülmeye başlamıştı matematik diyince çocuğun gözleri parlamıştı unuttuğum bir şeyi hatırladığım için kaşlarımı çatıp jimine baktım gülümsemesi donmuş bir şekilde bana bakıyordu sesimi sabit tutmaya çalışıyordum "denemeye çalışman nasıl gidiyor jimin-a" gülmemek için kendimi zor tutuyordum jimin telaş yapmıştı "tabi deneme vardı.... Ever evet çalıştım" inanmış gibi yaparak namjoon a döndüm "seçtin mi" gamzesini göstere göstere gülerek cevap verdi "integral"
Yan tarafıma kaydım yoongiyi biraz ittirmiş olabilirim "bir konu için beni yere düşüreceksin eun" gülemeye devam ediyordum namjoonla konuşma devam ediyordum "ilerde hangi yönden ilerlemeyi düşünüyorsun"
"rap söylemek veya söz yazarlığı olabilir". Gözlerimi belerterek bakıyordum çok güzel bir seçimi vardı ama sinirlenmedim de değil kafasına vurup söylenmeye başladım "gerizekalı o zaman ne diye matematik konuşturuyorsun bana burada"
"hobilerimin arasında bu var" nefes alıp veriyordum sinirli bi şekilde "neyse bugün can sıkmak yok" gülümseyerek öbürlerine baktım "sizler peki"
"oyunculuk olabilir" seokjin demek oyuncu olmak istiyordu onda çok kendi cafe sini açmak isteyen bir tip vardı.
Taehyung "bir şirkette idol olabilir" ya bu çocuklar neden böyle şeyler seçiyordu "aslında maken olabilirsin yüz hatlrın buna müsait " kafasını sallayarak "olabilir" jimin ve hoseok dansçı, Jungkook ise idol u seçmişti bu çocuklar hakkında hiç de böyle meslekler tahmin etmiyordum yan tarafıma dönerek yoongiye baktım "rap ve söz yazarlığı" dedi biraz düşünüp konuştum "neden hepiniz aynı gurupta olup bir şirkete girmiyorsunuz"
ah bunlar şimdiye kadar bunları düşünmemişlerdir bile seokjin " oyunculuk istiyordum ama bu da olabilir evet çocuklar peki siz" hepsi bunu kabul etmişti yoongi bana doğru dönüp "peki sen ne olmak istiyorsun" buruk bir şekilde gülümseyerek "dansçı"
jimin bu işi çok sevinmişti ama hemen söze başladım "sonuçta bu bir hayal avukat olacağım" anlarlardıı onlar, kapının çalmasıyla oraya baktım "efendim eun hanımı ailesi çağırıyor" başımı sallayıp ayağa kalktım onlarda arkamdan geliyorlardı bayan min yanıma gelip "şimdi iyi misin eun nane limondan sonra" gülerek karşılık verdim "evet efendim her şey için teşekkürler" bizimkilerle vedalaşıp arabaya doğru gittim son kez arama dönüp bay ve bayan min in önümde eğilip arabaya bindim
tam kulaklığımı takıp şarkı dinliyordum ki babam konuştu "bak eun karşı gelinmeyince işler nasıl da istendiği gibi ilerliyormuş" cevap vermeden kulaklığımı taktım yol uzun sürecekti sonuçta.
Arkadaşlar desteğiniz benim için çok önemli oy vermeyi unutmayın lütfen
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURTAR BENİ -MYG
General Fiction"Ne oldu gerçekleri duymak yoksa seni üzdü mü ucube oysa ki sana daha hiçbir şey söylemedim". Gözlerim dolmaya başladı her şey tekrar olacaktı insanlar tekrar beni eziklemeye başlayacaktın.... *** "Anne sende şirket için evlendin eline ne geçti ki" ...