KURTAR BENİ -MYG

-Evlilik-

Belki aptalız,ahmağız hepimiz

Bir ihtimal olur diye biten bir aşka tutunduk

İstediğimden değil

Devam edemeyeceğimi de biliyorum

Fakat bazen anlam veremiyorum neden?

Anlayamıyorum yine

İçimdeki duygular patlayıp ortaya çıkacak ve kusacakmışım gibi

Hayallerimde kavga ediyoruz, barışıyoruz ve anlıyorum seni

Dokunuşların ve bakışların solduKaybolmuyorlar neden?

-Let Me Know-

Kapıyı çalıp içeri girdim içeri biraz dağılmıştı içeri girmemle ateş saçan gözleri beni buldu.

"yarın benimle geliyorsun davayla ilgili bir şeyler buldun mu?"

"hayır" demem onu sinirlendirmişti daha da yakınlaşıp yanıma geldi

"nasıl bir şeyler bulamazsın akşama kadar ne yaptın" ona baktım iyice çökmüştü elini hızlıca çeneme getirip sıkmaya başlamıştı canım acıyordu ancak ona karşılık vermiyordum.

"sana bir şeyler bulman için vakit vermiştim eun"

"bu benim işim değil" artık gözüm dönmüştü yetmez miydi onun için yeteri kadar şeyler bulmuştum ancak o bununla yetinmiyordu sabrım kalmamıştı gözlerine diklenerek bakmıştım.

"sana verdiğim emirleri yapmak zorundasın"

"değilim ben sadece senin kızınım kim kızına bu işleri zorla yaptırır ki" çenemi bırakmıştı sinirli bir şekilde bana bakmaya devam ediyordu.

"şimdi bana söyle eun sen bir şeyler buldun ve bunu söylemiyorsun işimi zorlaştırma"

"annem neden söylemiyor..." gözlerimi ondan çekip anneme bakarak devam ettim "eminim ki ona güvenmediğin için bu konuyu söylememişsindir bile senin son çıkış yolun bendim."

Yanıma hızlıca gelerek tokat atarak yere savurdu beni ne olduğunu anlamadan karnıma sert bir tekme atmıştı nefesim kesik bir şekilde bağırarak söylemeye çalışıyordum. "anne yardım et"  ondan ilk defa böyle bir şey istemiştim artık dayanamıyordum ona bakarak yalvarıyordum ama o elini bile oynatmıyordu sadece gözlerime kilitlenerek bana bakmaya devam ediyordu siniden ellerimle yerlere vuruyor sesli bir şekilde ağlıyordum.

"hayatım tamam bırak kızı işine odaklan" demesiyle babam bana bakıp odadan çıktı annem yanı başıma gelerek "bu sana ilk ve son yardımım ne olduğu hakkımda bir fikrim yok ancak bu olanlardan sonra bana anlatacaksın" dedi derin nefes alarak devam ettim

"bunu kocana sormalısın bana değil sana güvenmeyen kocana"

Odadan çıkmasıyla yerde biraz beklemeye başladım kendime gelmemi bekliyordum telefondan art art mesaj geliyordu ama bakmadım gözlerimden yaşlar akıyordu.

Ben bunu neden hak etmiştim ki benim bir suçum yoktu onların çocuğu olmak istemiyordum ben ölmek istiyordum belki bir nebze ruhum rahatlardı değil mi yoksa sonsuza kadar bu acıyı çekecektim arkamda bırakacağım kimsem yoktu ki benim için ağlayacak buralardan gittiğimde benim için endişelenecek hiçbir kimse yoktu.