Kwijt, voor altijd?

31. Achter gesloten deuren

Ondanks dat het al laat en donker is, is het nog warm buiten. De temperatuur is redelijk afgekoeld, maar het is nog lekker genoeg om buiten te zitten. Matthy reikt me een biertje aan, mijn zevende gok ik. Hij ploft weer naast me op het ligbed neer en gaat weer verder in ons gesprek. Geen koetjes en kalfjes gesprek, veel dieper. En eerlijk gezegd verlangde ik naar zo'n gesprek met hem. Ik weet dat Matthy altijd eerlijk is, maar ik weet ook dat hij soms niks kan zeggen. Ook omdat hij nou niet echt graag over zijn gevoelens praat. Ik denk dat de alcohol hem nu misschien wel een duwtje in zijn rug heeft gegeven.

''Mat?'' Ik onderbreek hem voor even. ''Heb je ooit..nee laat maar.'' Ik krijg meteen spijt van mijn vraag. Ik weet dat ik alles aan hem kan vragen, maar ik merk dat ik soms nogal onzeker kan zijn. Hij draait zijn hoofd naar me toe. ''Wat wilde je vragen?'' Ik draai mijn hoofd van hem weg en zucht even diep uit. ''Zie je het voor je om iets met een man te hebben?'' Ik hoor hem een flinke slok van zijn bier nemen. Om moet in te zamelen of gewoon dorst?

''Weet je wat het is Milo..'' Begint hij. Ik spits mijn oren, maar mijn ogen blijven gefixeerd op de sterren aan de hemel. ''Als ik aan het idee denk dat ik ooit met een man zou gaan trouwen geeft het me rillingen. Ik zie gewoon een mooie witte jurk voor me en dat italiaanse pak.'' Ik krijg spijt van mijn vraag. Ik zou kunnen weten dat hij zoiets zou zeggen. Toch doe ik het zelf.

''Maar weet je wat het ook is Milo..'' Zegt hij na een minuut stilte. Alsof hij in die minuut even goed kon nadenken. ''Als ik aan het idee denk dat ik met jou zou gaan trouwen, dan zou ik niets liever willen. Fuck die witte jurk.'' Zijn woorden zijn nu volledig omgedraait. ''Ik wil wel een witte jurk aan doen hoor.'' Oké, misschien was dit niet helemaal het juiste moment voor een grapje.

''Milo...'' Voor de derde keer begint hij een zin met mijn naam erin. Alsof ik extra goed moet luisteren. ''Wat vind jij dan?'' Hij vraagt het aan mij. Als ik nu zo even alles op tafel zou gooien, dan zou ik hem vertellen dat ik al tientallen keren onze toekomst samen in mijn hoofd heb voorspeld. Dat ik niets liever dan zijn man wil zijn. Dat ik zelfs een kind met hem zou willen. Papa Milo en papa Matthy. Ik wil gewoon voor de rest van mijn leven bij hem zijn. En ik zou willen dat we snel iets 'officieels' zijn. In plaats van dat allemaal zeg ik: ''Ik wil jou.'' Wat op verschillende manieren op kan worden gepakt. Aan zijn ogen te zien is het dat fysieke.

Hij zet zijn biertje aan de kant en staat op. Hij draait zich om en maakt zijn ogen groot als teken dat ik mee moet komen. Ik volg hem richting het huisje. De eerste beste slaapkamer wordt het slachtoffer, niet onze slaapkamer. Het is hier warm, bloedje heet zelfs. Hij duwt me op het bed en ik val vol achterover. Ik zie die grijns op zijn gezicht. Niet alleen die grijns op zijn gezicht laat me langer naar hem staren, maar die lustige ogen van hem laten mij alleen maar meer naar hem verlangen. Het idee dat hij mij zo graag wil en ik hem nog liever.

Hij trekt zijn shirt uit en gooit het in een hoekje. Ik volg zijn handelingen. Ik stap overeind en kom voor hem staan. Ik staar van zijn linker naar zijn rechter oog, vervolgens naar zijn lippen en weer terug naar zijn ogen. Ik druk mijn lippen op zijn wang, zet mijn hand in zij en druk vervolgens mijn lippen op zijn mond. Ik neem volledig de leiding in het zoenen. Ik voel hoe hij aan mijn shirt trekt, hij wil hem uit, net zoals de rest van mijn kleding.

Al zoenend duw ik hem zacht achteruit, zodat zijn lichaam tegen de muur aan zal drukken. Ik voel een hand naar mijn broekriem grijpen. Ik laat afdrukken achter in zijn nek en op zijn schouderblad. Ik hoor hoe zijn ademhaling stokt. Ik geniet ervan hoe ik degene ben die dominant is. Ik geniet nog meer van wat het met hem doet. ''Milo sluit de deur'' Fluistert hij in mijn oor. Ik heb geen idee waarom hij dit vraagt, maar ik doe wat hij zegt. Ik sluit de deur en draai het slot om. Het is nog steeds hij en ik, maar dit keer achter gesloten deuren.

Oké ik heb een vraag, de video van gister zou toch vandaag online komen of moet ik nog geduld hebben? Heel random dit, maar was nogal benieuwd. En ik had weer zin om te schrijven, ondanks dat ik morgen twee superbelangrijke toetsen heb, maar hé dit is ook belangrijk. (Dit zeg ik om het goed te praten)

Vergeet niet te stemmen xx