Kwijt, voor altijd?

41. Zin

"Hey" Ik zet mijn beide handen op zijn kaak en druk mijn lippen op de zijne. Ik vind hem altijd zo aantrekkelijk, maar als hij zo bezweet, met een geopend knoopje van zijn blouse en met verwarde haren binnenkomt is hij dat tien keer zo erg. Ik wil hem loslaten, maar hij pakt mijn lichaam stevig vast en druk die tegen de zijne aan. Die heeft er zin in. Ik wil zeggen dat het eten klaar is, maar ik heb nog zoveel meer zin in dit voorgerecht. Het liefst is hij ook mijn hoofdgerecht en toetje, maar ik moet zo vertrekken. En dat weet hij ook. Hij kust me in mijn nek en op mijn sleutelbeen. Het verveelt nooit. Hij drukt zijn voorhoofd tegen de mijne aan. "Werk was oké" antwoordt hij nu nog op mijn vraag. Ik geef een kus op zijn wang en loop daarna terug de keuken in.

"Groentes en vis" Ik stel het eten aan hem voor. Hij schept voor zowel mij als zichzelf op en ik haal twee vorken en messen uit het bestekla. We nemen plaats aan tafel. "Roel hield toch altijd zo van Rave parties?" Na een tijdje verbreekt hij de stilte. Ik prik met mijn vork in de laatste stukken groentes. "Mmh" mompel ik.

Ik zet mijn bord in de vaatwasser en loop naar boven. Ik open de nog gesloten verhuisdozen met kleding. Die moeten nog in zijn kast worden gehangen, maar ik geef echt nul om kleding, dus dit zal waarschijnlijk nog wel een tijdje zo blijven staan. Ik herken een lichtroze t-shirt en haal het eruit. Een jeans en een petje is wel genoeg. Ik ben dan ook degene achter de camera, niet ervoor. Het doet er niet toe hoe ík eruit zie.

"Ik ga hoor" Ik kus hem gedag. "Stuur nog ff je livelocatie door" hoor ik hem naroepen. Altijd er zeker van willen zijn dat ik veilig ben. Als er iets gebeurd dan zou hij meteen naar me toe kunnen komen. Ik kon meerijden met een collega van me. Ik had alleen zijn Whatsapp foto gezien, dus het enige van wat ik weet is dat hij blonde haren en een snorretje heeft. Door de zonnebril op zijn hoofd waren zijn ogen niet zichtbaar.

Na zo'n uurtje te hebben gereden zijn we aangekomen op locatie. Speciaal voor dit feest was er een hele locatie gebouwd. "Thanks!" Ik bedank Cas, dat is zijn naam, en loop door naar de backstage ruimte. Hij zou nog een vriend meeten ofzo, dus ik besloot maar om door te lopen.

"Hoi!" Ik stel mezelf voor en maak het camera apparatuur gereed. Ik loop door de backstage ruimte richting het podium om daar mijn eerste shots op te nemen. Het feest is al zo'n dikke twee uur bezig, maar er werd me verteld dat het het mooiste en gaafste is als het feest al een tijdje aan de gang is.

Bezweet en zonder shirt loop ik terug naar de backstage ruimte. Vraag me niet waarom m'n shirt uit is, het werd me gedwongen. Ik kijk op m'n horloge. Drie uur. Hij slaapt al ben ik bang. Ik had gezegd dat het vast geen latertje zou worden, maar wel dus. Het werk zit er in ieder geval op. "Jo man, ging alles lekker?" Cas, die ook geen shirt draagt, is zo te zien ook klaar. "Ja, lekker man" Ik tik hem aan. Mijn ogen glijden over zijn bovenlichaam heen. Hij is gespierd en zijn v-lijn is duidelijk zichtbaar. "Ga je mee?" Ik schud snel mijn hoofd en mijn ogen schieten weer omhoog, van zijn lichaam af. "Waar naartoe?" Vraag ik een beetje geschrokken. "Nog ff feesten joh. Je bent hier nu toch." Hij heeft gelijk.

De laatste keer dat ik uitging en een beetje alcohol dronk voelde ik het al snel inkicken. Dit keer gaat het precies zo. Die drie Limoncello, het pure bacardi shotje en een flinke hoeveelheid bier laat mijn nuchterheid verdwijnen. Alhoewel we officieel nog steeds achter de schermen staan hebben we flinke lol. Ik heb al zo'n drie keer de tijd op mijn horloge proberen te checken, maar de wijzers lijken te verdwijnen. "Hoelaat is het?" Vraag ik al schreeuwend aan Cas. "Half vijf" schreeuwt hij terug. Shit, straks is hij ongerust.

Ik knal er nog een aantal shotjes in. Cas kan niet meer rijden, dus ik heb besloten om de eerstvolgende trein te pakken, die pas om 6:00 rijdt. Ik loop even weg van de rest om een wc op te zoeken. Ik heb het al zo'n langere tijd proberen in te houden, maar nu staat mijn blaas pas echt op knappen.

Het felle tl-licht in de toiletten doet pijn aan mijn ogen. Na een tijdje wen ik eraan. Ik trek mijn broek een stukje naar beneden en ga voor de urinoir staan. Ik spoel netjes door en knoop mijn broek weer dicht. Ik zoek naar mijn telefoon in mijn broekzak. Eenmaal gevonden druk ik op de whatsapp chat met zijn naam. Drie gemiste oproepen en vijf chats.

Matthy<3
1:00 Hoe is werk?
1:35 Schat?

Gemiste oproep

2:30 Alles goed daar?

Gemiste oproep

4:00 Drie uur toch?

Gemiste oproep
4:20 Ik kom je halen

Zacht lach ik om zijn berichten. Het is niet grappig, hij is ongerust. Maar ik heb zin in hem. Meer dan.
Ik kijk naar de cijfers linksboven in het scherm. Als hij me echt komt ophalen, dan zou dat betekenen dat hij er binnen nu en tien minuten is. Dat ik hem binnen nu en tien minuten in handen kan hebben en maar kan aanraken waar ik wil. Ik kan niet wachten.