Ik schop de badslippers net voordat ik de voordeur betreed uit en loop op mijn sokken over het laatste stukje buitengrond. Met alle haast leg ik de boodschappen op tafel en loop door naar de slaapkamer. Daar waar Matthy voor het laatst was. Het bed is leeg, maar ik zie een paar donkerblonde lokken boven het ligbed uitkomen. Ik loop door de schuifdeuren van de slaapkamer die grenst aan de tuin, wat je een tuin kan noemen dan. ''Mat!'' Ik zie een paar heldere ogen mijn kant op kijken. ''Wat is er met jou gebeurd?'' ''Heb je gevochten met een slang, een hagedis die in je teen beet of is er een vleermuis in je gezicht gevlogen?'' Grapt hij. ''Nee, nog veel erger.'' Zeg ik zo serieus mogelijk. ''Nou, vertel'' Hij houdt de grappige toon erin.
''Je raad nooit wie ik tegen kwam.'' ''Nou?'' Hij doet echt alsof ik gek ben. ''Ik ben serieus Matthyas!'' Ik erger me er een beetje aan. ''Koen was.. is hier'' Ik kijk hem vol verwachting aan. ''Hou je bek?'' ''Koen?'' Zijn mond staat open. ''Wat.. tof?'' Hij weet niet wat hij ervan moet vinden, net zoals ik. ''Ik heb met hem gepraat.'' ''En?'' ''Ja, goed.'' Is het enige wat ik uit kan brengen. Misschien omdat ik het zelf ook nog maar net besef.
We praten over Koen. Niet alleen over Koen trouwens, ook over Rob en Raoul. Ik merk dat dit onderwerp hem wel een beetje moeilijk ligt. We hebben er nog nooit zo open met elkaar over gesproken. Wel eens dat het een mooie tijd was of dat iets ons deed herinneren aan één van de boys, maar verder eigenlijk niet.
''En Robbie..?'' ''Mis je Rob?'' Vraag ik hem. Hij trekt een scheef mondje. Ik blijf hem aanstaren zonder iets te zeggen. In de hoop dat hij de druk voelt om meer of duidelijker antwoord te geven. Iets wat mijn psycholoog ook vaak deed. En ik moet zeggen dat het negen van de tien keer werkte. ''Tuurlijk'' Ik zie aan hem dat het hem wat doet. ''Hij was..'' ''Ik kon gewoon altijd zo van die brabander genieten.'' Maakt hij z'n zin af. ''Smurfje'' Ik moet zacht lachen.
''Koen vroeg trouwens of we bij hem wilden komen eten vanavond?'' Ik stel het hem als een vraag. Als hij het niet wil, dan gaan we niet. ''Ja leuk!'' Hij klinkt heel enthousiast. ''Maar?'' Ik check hem nog even. Ik ken hem langer dan vandaag, langer dan één tiende eeuw inmiddels. ''Geen maar.. ik vind het heel leuk.'' Hij legt zijn hand op mijn been als teken dat hij er echt zeker van is. Ik merk dat hierbij dit gesprek tot een einde loopt. Het zal vast vanzelf weer eens een keer ter sprake komen, net zoals alles altijd vanzelf gaat bij ons de laatste tijd. Iets wat ik heel prettig vind.
''Milo?'' ''Mhja?'' Mompel ik. ''Dit is jouw vakantie, dus wat wil je doen?'' Hij kijkt me schattig aan, een geile blik bijna, waardoor mijn antwoord ook al vanzelfsprekend is. ''Jou'' Ik glijd met mijn tong over mijn tanden heen. Ik meen het echt, maar Matthy is er niet van gediend zo te zien. Hij negeert mijn antwoord compleet. ''Strand, stad?'' Hij noemt een paar voorbeelden op. ''Strand en bier, en deze man is tevreden!'' ''Wat dacht je van een echte cocktail?''Hij houdt zijn hand in zo'n positie dat het lijkt alsof hij een cocktailglas vasthoudt. ''Elke alcoholische versnapering glijdt heerlijk door mijn keel.'' ''Met ijs dan, dat is wel een must met deze temperaturen.''
Het zand dat veel te warm is om met blote voeten overheen te lopen, glipt onze badslippers binnen. Ik negeer het brandende gevoel en geniet even van het mooie uitzicht. En van het strand en de zee. We kiezen de bedjes die het dichtst tegen de zee aan staan. Het rieten dakje beschermt ons tegen het felle zonlicht en geeft ons enigzins een beetje privacy. Ik gooi mijn handdoek over het bedje heen en ga erop liggen. Zwembroekje aan en zonnebril op. Matthy komt terug van de bar. Twee zomersgekleurde cocktails met jawel, ijsblokjes en een vers stukje passievrucht. Een overheerlijke pornstar Martini. Ik kan volop genieten hier. Niet alleen van het strand en de alcoholische versnaperingen, maar ook van hem. Nog meer van hem eigenlijk. Dit bewijst wel echt dat ik een simp ben, hé?
Ik had ff zin om te schrijven, dus hier een hoofdstukje voor jullie <3
JE LEEST
Kwijt, voor altijd?
FanfictionHet is zeven jaar later. De bankzitters bestaan niet meer. Als vriendengroep en als bedrijf niet meer dan. Ze zijn namelijk nog wel relevant. Milo focust zich nu op het zijn van een kunstenaar. Hij is de artistieke kant opgetrokken. Alleen zijn zijn...