AN ve AN

AvA-17 "Yemek"

Iyi okumalar...

--------------------

"Baba gitme, bırakma beni!"

"Baba,babaa...!"

"Hayııır!" diye bağırarak uyandım. Gördüğüm kabusun etkisiyle şakaklarımdan akan terleri sildim. Yorganı sıkarak gördüğüm şeyleri unutmaya çalıştım. Dizlerimi karnıma doğru çektim ve dirseklerimi bacaklarıma dayayarak kafamı iki elimin arasına aldım. Gözlerimden yaşlar süzülürken kapı açıldı ve telaşlı adımlarla yanıma yaklaşan kişinin Ayşe Sultan olduğunu yanıma oturup ellerimi başımdan çektiğinde yüzünü görmemle anladım.

"Sakin ol kuzum geçti. Bak ben yanındayım. "

"Babam.. Babam evde mi? " diyip zorla da olsa yutkundum.

"Az önce çıktılar." Saçımı okşayıp anlatmamı bekliyormuş gibi yüzüme baktı.

"Babamı gördüm." Devam edecektim ki sözümü keserek

"Nasıl gördün? " diye sordu telaşla.

"Karanlık bir yerdi yüzünü göremedim. Arkası dönüktü gidiyordu, beni bırakıp gidiyordu. Arkasından seslendim ama sesimi duyuramadım. Koşmaya çalıştım ama yetişemedim." Kafamı tekrar ellerimin arasına alarak "Anlamıyorum Ayşe Sultan! Habire kabuslar görüyorum. Nerede olduğumu bilmediğim yerler, sesini daha önce duyduğumdan emin olduğum halde bana yabancı gelen birileri ve sürekli karanlık... Sürekli ailemi görüyorum. Hep onlara yalvarıyorum ama onlar her zaman bana arkalarını dönüyorlar. Tıpkı gerçekte olduğu gibi." diye devam ettim. Ayşe Sultan bir şey demeyerek başımı göğsüne yasladı. Birkaç dakika öyle kaldıktan sonra zilin çalmasıyla gözyaşlarımı silerek Ayşe Sultan'dan ayrıldım.

"Ben aşağı iniyorum. Sende kendini toparla gel. Kızımı böyle görmek istemiyorum. " diyip güldü ve odadan çıktı. Üzerimdeki yorganı geri ittim; ayaklarımı yataktan sarkıtarak oturmaya başladım. Pofuduk yastığımın kafama çarpmasından hemen önce Yağmur'un kapımı açıp odaya daldığını görmüştüm.

"Hey, ne yapıyorsun!"

"Oooo, sen hazırlanmadın mı kızım! Yerçekimine meydan okuyup şu koca popunu artık kaldırsan diyorum? " Yüzüne aval aval bakınca kafama bir yastık daha yedim.

"Bak hala oturuyor! Kime diyorum ben?" Kolumdan tutarak ayağa kaldırıp banyoya doğru sürükledi. "Güzelce hazırlan ve hemen aşağı in. 10 dakikan var ..." Saatini göstererek "...ve başladı. " diyip odadan çıktı. Hala aynı yerde dururken kapı tekrar açıldı ve Yağmur kafasını uzatıp "9 dakikan kaldı!" diye bağırdı. Hemen banyoya girip kapıyı kapattım. Yüzümü yıkayıp banyodan çıktım. Dolabımı açarak içine bakmaya başladım. Içinden bir jean ile beyaz bir polo t-shirt çıkarttım.

"Sanki ne diye güzel olacakmışım?" diye mırıldanıp hızlıca üzerimi giyindim.

"Al işte! Bir jean bir t-shirt ile gayet cool oldum." Aynada kendime dil uzatarak saçlarımı tarayıp serbest bıraktım. Saçlarımın doğal hali düz olduğu için uğraşmama gerek kalmamıştı. Gözlerime ince bir eyeliner çekip dudaklarıma canlılık katmak için çilekli parlatıcımdan sürdüm. Son olarak kot ceketimi üstüme geçirdim ve aceleyle telefonumu cebime tıkıştırarak aşağı indim. Ayşe Sultan'ın hazırladığı kahvaltılıklardan hızlıca ağzına atan Yağmur beni önce bir süzüp sonra

"Hmmm...Sıradan ama şık. Çuval giyse yakışır benim mavişime " diyip göz kırptı ve onaylarcasına baş parmağını kaldırıp gülümsedi. Bende ona aynı şekilde karşılık verdim ve kol kola girerek evden çıktık.