AN ve AN

AvA-21 "Özür Dilemek"

Bol keyifli okumalar...

-Hangimiz-Grup 84-

~~~~~~

Ulaç'tan

"Gel bakalım Ulaç Efendi." Yavaş adımlarla ilerleyerek masanın birkaç adım gerisinde durdum. Bir süre sessiz bekleyişin ardından kapı sertçe açılarak Kaya içeri girdi. Kaya'nın kanamaya devam eden burnunu gören müdür ayağa kalkıp kapıyı işaret etti.

"Hemen temizlenip odama dönün." dedi. Kafamı hafifçe çevirip Kaya'ya baktım. Arkasını dönmüş kapıya yönelmişti. Müdüre bakmadan peşinden gittim. Açtığı kapıdan geçeceğim sırada kapıyı hızlıca yüzüme kapattı. Oflayarak kulpu çevirdim ve dışarı çıktım.

"Sen alt kattaki lavaboya git!" diye bağırdı önümden yürürken. Itiraz etmedim.

"Öyle olsun..." diye mırıldanarak merdivenlerden inmeye başladım. Ama daha sonra vazgeçtim ve tekrar yukarı çıkarak lavaboya doğru ilerledim. Kapı açık bırakılmıştı. Içeri girip ardımdan kapıyı kapattım. Kaya şaşkınca bana bakarken gözlerimi ona diktim. Daha sonra bakışlarımı üzerinden çekerek içerinin boş olup olmadığına bakmak için kapıları açıp tek tek kontrol ettim.

"Sana gelme demiştim." diye tısladı. Gerinerek yanına gittim ve ellerimi mermere dayayarak aynadan ona baktım.

"Bende benden ve çevremden uzak durmanı söylemiştim. " dedim bastırarak. Onunla eskisi gibi iyi geçinmeyi çok istiyordum ama o böyle devam ettikçe bende karşısında durmak zorunda kalıyordum.

"Çisil'in senin çevren olduğunu düşünmüyorum. " Istemsizce gülümsedim. Dudaklarım gerildiği için sızlamıştı.

"Öyle ise ne olacak?" Aynadan bakarken düşünüyormuş gibi yaptı.

"Bunu yaşayıp göreceksin. " dedi en sonunda. Kafamı salladım.

"Merakla bekliyor olacağım." Musluğu çevirerek suyun akmasına izin verdim. Ellerimi yıkadıktan sonra yüzüme su serptim. Dudağımın kenarına dikkat etmeye çalışırken bir yandan da aynadan ona bakıyordum. Burnunun kanaması durmuştu. Yüzüne su serperken göz göze geldik.

"Neden yırttın resmi? " Asıl nedeni öğrenme zamanı gelmişti. Kavganın büyük sebebi buydu ki bunu Mert sayesinde öğrenmiştim. Kaya'nın sınıfa girdiğini ve resmin bir parçasını yırtıp aldıktan sonra gittiğini görmüştü.

"Şöyle söyleyeyim, Çisil'in resimde bile olsa yanında olmasınına dayanamadım." Ağzımdan bir 'hah' sesi kaçtı. Yüzüne bakmak için kafamı çevirdim.

"Ondan hoşlanmıyorsun. Kendini kandırma. "

"Buna karar verecek son kişi bile değilsin." diyerek o da bana döndü. Çenem seğirince başımı yana doğru çevirdim.

"Ondan uzak dur Kaya. Seni istemiyor." Aynadan yüzüme baktı.

"Çisil'in isteyip istememesi sorun değil. Ne olsa sonunda kararını değiştirecek ve beni isteyecek."

"O istemiyor diye değil ben istemiyorum diye uzak duracaksın. Seni onun yanında görmekten hoşlanmıyorum. Haa, eğer onu o kadar düşünüyorsan o zaten seni hiç istemeyecek." Musluğu sertçe döndürüp suyun akışını engelledim.

"Asıl sen kendini kandırıyorsun Ulaç..." gülümsedi, "...cık!"

Yandaki kurutucuyu çalıştırıp ses çıkmasını sağladım.

"Sen öyle san." Kendi kendime konuşarak lavabodan çıktım. Değişmek için çaba harcamaması sinirlerimi bozuyordu. Eski Kaya olmalıydı, eski arkadaş- Hayır! Olmayacaktı.