AN ve AN

AvA-18/1 "Lunapark"

Açıklama bölüm sonunda. Iyi okumalar...

BegumOzlu adlı kişiye ithafen ♡ Teşekkürler Begüm :)

....

You know what to do with that big fat but

Wiggle, wiggle, wiggle
Wiggle, wiggle, wiggle
Wiggle, wiggle, wiggle
Just a little bittle

....

Jason DeRulo - Wiggle müziği eşliğinde lunaparka girdik. Müziğinde verdiği coşkuyla sevinçle havaya zıpladım. Herhangi birimizin erkek arkadaşı olduğunda onunla birlikte lunaparka gelmek Yağmur ile oluşturduğumuz HayKo -Hayaller ve Korkular- Listesi'nde (Burdan Hayko Cepkin'e selamlar :)) vardı ve her ne kadar bunu ilk başaran Yağmur olsa da hayalimizi gerçekleştirdiğimiz için çok mutluyduk. Anıl bağırarak oyuncaklara koşmaya başladı.

"Eğlence başlasın!" Kızlarla birlikte heyecanla bizde peşinden koştuk.

"Ilk önce hangisine biniyoruz?" diyen Yağmur etrafı incelemeye başladı. Her türden oyuncak vardı. Bazıları gerçekten ürkütücü gözüküyordu. Özellikle -

"Korku tüneliyle başlamaya ne dersiniz?" diyip sırıtan Mert asıl korkumu dile getirmişti bile. Ama bir şey söylemedim. Klostrofobimin olması onların eğlenmesine engel olmamalıydı. Hem bu Yağmur ile benim için önemli bir andı. Ben kabul etmezsem Yağmur da etmezdi. Çünkü bu maddelerin hepsini birlikte gerçekleştirmek için birbirimize söz vermiştik. Sessizce Yağmur'a baktım. Tahmin ettiğim gibi o da bana bakıyordu. Şuan nasıl korktuğumu en iyi o bilirdi. Ama bu listedeki tüm maddelerin amacı da zaten buydu: Eğlenmek ve Korkularınla Yüzleşmek. Gülümsedim.

"O zaman ben biletleri almaya gidiyorum." Mert Yağmur'un yanından ayrılır ayrılmaz yanına gittim.

"Düşündüm de yapmak zorunda değilsin. " diyince şaşırarak kaşlarımı kaldırdım.

"Sözümüzü ne ara unuttun. Ne yani şimdi sen uçağa bineceğimiz zaman vazgeçip geri mi döneceksin? Nerede o kararlı Yağmur? "

"Ama benim korkum seninki kadar ciddi bir mesele değil. Trendeyken fenalaşırsan ne olacak? " Bunu bende bilmiyordum ama sözümü tutmak istiyordum.

"Bir şey olmayacak tamam mı? Sen Mert ile eğlenirken bende..." 'Ben kimle bineceğim ki?' Tek başıma başaramazdım.

"Olmaz! Seninle geleceğim ya da binmeyeceğiz." diyip kollarını birbirine bağladı.

"Elbette hayır! Mert ile bineceksin ve bende..." Etrafıma göz gezdirdim. Aras ile Derin zaten kesindi. Mert ile Yağmur'u da eleyince geriye iki kişi kalıyordu: Ulaç ve Anıl. "... Anıl ile bineceğim."

"Bu iyi bir fikir olmayabilir." diye araya giren Derin'e çevirdim bakışlarımı. Soran gözlerle bakınca gülümseyerek devam etti.

"Bekle ve gör." Tam konuşacakken Mert biletleri uzatarak

"Tren şu tarafta. Grupları belirleyip hemen gidelim." dedi. Yağmur'un konuşmasına izin vermeden öne atıldım.

"Ben Anıl ile binmek istiyorum. " Elbette Ulaç ile binmeyecektim. Bir kere onun yanında kriz geçirmiştim ve tekrar etmek gibi bir niyetim yoktu.

"Canına mı susadı?" Ulaç'ın mırıldandığını duydum ama umursamadım. Anlayabilecek durumda değildim. Çünkü hissettiğim korku algılarımı kapatmış gibiydi.

"Bu durumda Aras-Derin , Anıl-Çisil , Yağmur ve ben çift olarak biniyoruz. Ulaç tek başına olacak." 'Allah'ım delilik yaptığımı biliyorum ama ne olur yardım et!"