Uni
(အပိုင်း - ၂၅)
ခင်သိန်းကို အမ်ိန့်ချပြီးပြီးခြင်း အိုးဘိုထောင်ကိုပို့လိုက်ကြသည်။ အမေကတော့ ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေတာ ။ အစ်မလတ်ကတော့ အမေ့ကို စိတ်မပူဖို့နဲ့ အဆင်ပြေအောင်နေဖို့ပဲမှာခဲ့တယ်။ သူလည်း စိတ်ကောင်းမှာတော့ မဟုတ်ဘူး။
စန်းညွှန့်...စန်းညွှန့် ငါထွက်လာရင် နင့်သွေးနဲ့ ငါရေချိုးပြီး ထောင်ထဲပြန်၀င်ပြမယ် စောင့်ကြည့်။
ထောင်ကျပြီ ဆိုကတည်းက ခင်သိန်း သိပ်ပြီး တွေးမပူတော့ဘူး။ ဟိုးအနက်ဆုံးထိ ကျပြီးပြီပဲ စိတ်အေးအေးထားပြီး နေဖို့ပဲ ကျင့်ရတော့မယ်။ အမေ့ကိုလည်း စိတ်မပူတော့ဘူး အစ်မလတ်ရှိတယ် ။ သူလာပြီး ပြုစုပေးလိမ့်မယ် ။ အခုက ခင်သိန်းကို ခင်သိန်း စိတ်ပူဖို့ပဲ။ ပြင်ပလောကမှာတောင် ခင်သိန်းကို ဒီလိုဆက်ဆံခံနေရတာ ဟိုထဲမှာဆို ဒီထက်ပိုဆိုးမယ်ထင်တယ်။ ခင်သိန်း ပျော့ညံနေလို့မဖြစ်တော့ ပြောသင့်ရင် ပြောရမယ် ပြန်လုပ်သင့်ရင် လုပ်ရတော့မယ်။
ထောင်ထဲ၌.....
"ဟိုကောင် ထစမ်း "
ခင်သိန်း အိပ်ချင်လို့ အိပ်နေလိုက်တာ ဘယ်ကခေါ်သံမှန်းမသိဘူး။ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သန်သန်မာမာ လူကြီး။ ရုပ်ကလည်း မာထန်နေတာ။ဇာတ်ကားထဲကလို တန်းစည်းများလား ၊ ဇာတ်ကားထဲမှာတော့ အသေရွံ့ခဲ့တာ အခုတော့ လက်တွေ့ကြီးဖြစ်နေပါရောလား။ ဆက်အိပ်လို့မရတော့ ခင်သိန်း ထလာလိုက်သည်။
"ငါ့ကို နှိပ်ပေးစမ်း"
"ဟုတ်ကဲ့ "
ခင်သိန်း ပါးသွားပြီ။ လည်ဖို့လည်း လိုအပ်သည်။ ခင်သိန်း အနှိပ်ဆက်မခံရဖို့ အကောင်ကြီးကြီးကို ချည်းကပ်ဖို့လိုအပ်သည်။ ထောင်ထဲမှာက လူပေါင်းစုံ၊ အမှုပေါင်းစုံ၊ စရိုက်ပေါင်းစုံ။ တစ်ခုခုဆို အားကိုးရှာထားမှ တော်ရုံကျမယ်။
"မင်းက ဘာအမှုလဲကွ"
"ခင်သိန်းက လူရိုက်မှုနဲ့ပါ"
"ဘယ်လောက်လဲ"
"၁နှစ်
ခဗျားက တန်းစည်းလား"
"ဟားဟား မဟုတ်ပါဘူးကွာ ငါညောင်းလို့ မင်းကိုနှိပ်ခိုင်းတာပါ"
YOU ARE READING
လွတ်လပ်ခွင့် ( Uni + Zaw)
Non-Fictionမိန်းမလျာတစ်ယောက်ရဲ့ ဘ၀အခြေနေဖြတ်သန်းပုံ၊ ဖိနှိပ်ခံရပုံတွေကို ရသသဘော ရေးသားထားခြင်းဖြစ်ပါတယ်။
