ငှက်ကလေးကိုချစ်မိရင်(ငွက္ကေလးကိုခ်စ္မိရင္)

3(U/Z)

U

ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်တာကြောင့် တစ်ပတ်စာသင်ခဲ့သမျှစာတွေကို တစ်ခေါက်ပြန်ဖတ်လိုက်သည်တစ်နေ့စာတစ်နေ့ ပုံမှန်လုပ်တတ်တဲ့သူဖြစ်လို့ စာအကြွေးမတင်ပါ။စာမလိုက်နိုင်လို့ ဆရာမတွေဆူပူကြတဲ့ကျောင်းသားတွေကို ဘာလို့စာမလိုက်နိုင်တာလဲလို့ ကျွန်တော်မေးကြည့်ချင်သည်။

တစ်နေ့စာတစ်နေ့ပုံမှန်လုပ်သွားရင် စာမလိုက်နိုင်စရာအကြောင်းမှမရှိပဲလေ။ခုဆို မင်းမြတ်စောဟန်က  ရှစ်တန်းကျောင်းသားကြီးပင်ဖြစ်လို့နေသည်။စာတော်တယ်ဆိုတဲ့ ချီးကျူးစကားတွေက လူတိုင်းနှုတ်ဖျားက ပြောတတ်လွန်းတာကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ် စာတော်တယ်လားဆိုပြီးတော့ ပြန်မေးရတာလဲ အကြိမ်ကြိမ်ပင်။

"သား..စောဟန်..."

"ဗျာ.မေမေ."

"ဗျာ..ကိုခနထား။ဒီကိုအရင်လာသားရဲ့..စာကျက်တာခနနားအုံး။.တစ်မနက်လုံးကျက်နေရတာ ဦးနှောက်တွေလဲ ပူနေရောပေါ့။မေမေ့ဆီလာပြီးကူပါအုံး.."

မြန်မာစာဖတ်စာအုပ်လေးကို စားပွဲပေါ်တင်ရင်း မေမေ့ဆီသွားလိုက်ပါသည်။မနက်တည်းက မီးဖိုချောင်ထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့မေမေက ခုအထိမနားသေး။ချွေးတလုံးလုံးနဲ့ ချက်ပြုတ်နေတုန်းပင်။

"မေမေ..ဘာခိုင်းစရာရှိလို့လဲ။ဖေဖေရော.."

"သား.အဖေက ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားတယ်လေသားရဲ့။ခုနှစ် တန်ခူးလမှာ သားရှင်ပြုပွဲလုပ်ဖို့ လိုအပ်တာတွေ ဆရာတော်ဆီသွားလျှောက်နေတာ.."

သားရှင်ပြုဆိုတဲ့အလှူက အလှူ့တကာအလှူမှာ အထူးမြတ်ဆုံးဖြစ်သည်။သားယောက်ျားလေးကို ရှစ်ပါးပရိက္ခာတွေနဲ့ ရှင်သာမဏေအဖြစ်နဲ့ သာသနာ့ဘောင်သွတ်သွင်းခြင်းအလှူဖြစ်သလို၊ရွာလူကြီးရဲ့သားကလေးက အရွယ်ရောက်လာတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီဆိုတာလဲ တစ်ခါတည်းကြေငြာထားသလိုဖြစ်ရသည်။

အချိန်တန်အရွယ်ရောက်လို့ အိမ်ထောင်ရက်သားပြုကြတော့မယ်ဆိုရင်လဲ သင့်တော်ရာလေးတွေကိုတီးခေါက်စပ်ဟပ်ပြီး ပေးစားလိုက်ကြတာကြီးပင်ဖြစ်သည်။သို့သော် တိုးတက်လာတဲ့ခေတ်ရေစီးကြောင်းမှာ လူကြီးချင်းပေးစားတဲ့လက်ထပ်ပွဲဆိုတာ အင်မတန်ပင်ရှားလှပြီ။ချစ်ကြ၊ကြိုက်ကြနဲ့သာ လက်ထပ်လိုက်ကြသလို၊လူကြီးချင်းသဘောမကျလို့ ခိုးရာလိုက်ကျတာတွေလဲ ဒုနဲ့ဒေးပင်။