ငှက်ကလေးကိုချစ်မိရင်(ငွက္ကေလးကိုခ်စ္မိရင္)

13(U/Z)

U.....

"ရွှတ်ရွှတ်..ဟေ့ညီမလေး.."

ကိုယ့်အသင်းက ကြာသပတေး(အနီသင်း)ဖြစ်ပေမယ့် မိန်းကလေးအတန်းခေါင်းဆောင်ဆိုတော့ သူ့အလုပ်ကိုယ့်အလုပ်သိပ်မခွဲတတ်ပါ။အမြင်မတော်ရင်မတော်လို ကူညီညာပြီးလုပ်ကိုင်ပေးတတ်လို့ အတန်းပိုင်ဆရာမဆို ခနခနချီးကျူးတတ်သည်။ကျောင်းမှာ လာတက်တဲ့သူအများစုက ရွာဘက်လူတွေများတော့ သူတို့ရောက်ခါမှ ဘုရားပန်းအိုးလဲတာ၊တံမြက်စည်းလှဲ၊သန့်ရှင်းရေးလုပ်တာတွေနဲ့ဆို ကသီလင်တနိုင်တတ်သည်။

သူတို့ရောက်တဲ့အချိန်မှအသင်းတာဝန်​တွေလုပ်ရင် ပထမစာသင်ချိန်ထဲကပါ အချိန်တွေယူရတာမို့ အသင်းထဲ တဲ့မိန်းကလေးတွေလိုတာကိုကူပေးရသည်။စာသင်ခန်းထဲမှာ ဘာသာကွဲခရစ်ယာန်မလေးတွေပါပေမယ့် သူတို့ကမခိုမကပ်ကြပါ။သူများဘာသာမို့ ဘုရားပန်းလဲမပေးဘူးဆိုတာမရှိကြ။သူတို့အသင်းလှည့်ရောက်တဲ့နေ့ဆို Churchကျောင်းထဲက နှင်းဆီပန်း၊ဇီဇဝါ၊ရွက်လှတစ်မျိုးမဟုတ်တစ်မျိုး ယူလာပေးကာ ကုသိုလ်ယူတတ်ကြသည်။

အတန်းထဲမှာဆို ကျွန်မနဲ့မျက်နှာကြောမတည့်လှတဲ့မိန်းကလေးတွေရဲ့အသင်းဆို ကူမလုပ်ပေးအထိ ကျွန်မကအကြောတင်းတတ်တယ်။အထူးသဖြင့် ခရစ်ယာန်မလေးတွေရဲ့အသင်းလှည့်ဆို တကက််တက်ကြွကြွကူလုပ်ပေးမြဲပါ။

"မနေ့က Sundayဆိုတော့ တို့ကျောင်းထဲပန်းတွေအကုန်ခူးလိုက်ရလို့ ဘုရားပန်းဖိုးတို့ပေးပါရစေ"
လို့ဆိုလာတဲ့ကရင်မလေးတွေကြောင့် ကျောင်းနဲ့မဝေးလှတဲ့စျေးကိုပြေးပြီး နှင်းဆီပန်းတစ်ခေါက်ပြေးဝယ်ရသေး၏။
စျေးထဲကဝယ်တာတဲ့ နှင်းဆီပန်းဖြူဖြူတွေကို အရိုးတွေညှပ်၊အရွက်တွေခြွေနေရင်း အခန်းဝကခေါ်သံကြောင့် ထားထားငယ်လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။ထိုသူကအဖြူရောင်လည်ကတုံးလက်ရှည်ကို တံတောင်ဆစ်ထိရောက်အောင်ခေါက်တင်ထားပြီး မထူမပါးဆံပင်ကို ဘေးခွဲထားတယ်။

"ညီမလေး..ငှက်ခါးရောက်ပြီလား.."

ထိုသူက ငှက်ခါးကျောင်းပျက်တိုင်းအတန်းပိုင်ဆရာမကို ခွင့်လာတိုင်ပေးတတ်သူဆိုတော့ မမှတ်မိစရာအကြောင်းမရှိပါ။ရှစ်နာရီဆယ့်ငါးမိနစ်ဆို လူစုံနေကျမို့ ဒီအချိန်ထက်နောက်ကျပြီးမှ ဘယ်သူမှမလာတတ်။ကျွန်မတို့ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီးက မနက်ရှစ်ခွဲဆိုတာနဲ့ တံခါးကိုပိတ်ပြီးသားဖြစ်သည်။စည်းကမ်းတင်းကျပ်လို့လဲ အထက်တန်းတွေအောင်ချက်ကောင်းသည်။