Blood Thirst (Noble Trilogy #1)

Chapter 13: Vampires and Bloods

NANGHIHINANG bumagsak ang katawan ni Mira matapos niyang gumalaw sa ibabaw ng asawa. Nanginginig ang kaniyang mga tuhod at namamanhid ang kaniyang mga paa. Sa kabila ng panghihinang naramdaman ay may ngiti siyang humiga sa dibdib ni Vein.

Pawis na pawis ang kanilang katawan at namumula ang kanilang balat. Tila kakatapos lamang nila mula sa isang matinding ehersisyo. Nag-iinit pa rin ang kanilang katawan at tila hindi madaling humupa ang nararamdaman.

Ilang ulit na siyang inangkin ng asawa mapaharap man o talikod, nakatayo o nakahiga, nagawa na nila ang anumang posisyon na kanilang naisipan.

"Are you tired Cara mia?"

Malambing na tanong ni Vein na nagpangiti sa kaniya. Kahit na pagod na pagod ang kaniyang katawan ay ipinagpasalamat niya pa din na walang mahapding nararamdaman.

"Just let me rest for awhile. Kahit limang minuto lang."

"Do you want to go back inside the chateau? In our bed?"

Nag-angat kaagad siya ng mukha at hindi nagdalawang isip na tumango sa asawa. Gusto niya na talagang mahiga sa malambot na kama.

"Yes please... In our bed moonlight."

"Stay still and let me dress you."

"Okay,"

Tumayo si Vein at pinulot ang kanilang damit. Pinanood niya lang naman ang asawa na kumilos, hinarap siya nitong muli at dahan-dahang ibinihis ang kaniyang damit.

Ibinalot sa kaniya ni Vein ang sarili nitong mga damit, tanging ang suot lamang nito na pang-ibaba ang isinuot ng asawa. Binuhat siya ng mga bisig nito at napakapit na lamang siya sa leeg ng asawa.

Yumakap siya ng husto dito nang maramdaman ang malamig na simoy ng hangin sa kanilang paglabas. Tila nakaramdam siya ng init nang halikan ni Vein ang kaniyang noo, kahit papano'y nabawasan ang lamig na kaniyang naramdaman.

"Hold tight Cara mia, I'm going to jump."

"H-huh? Anong tatal-ahh!" Napakapit siya ng husto kay Vein nang maramdaman niya ang puwersang nagpalutang sa kanila sa ere. Napakabilis ng pangyayari at tila nahiwalay ang kaniyang kaluluwa sa isang sandali.

Gulat at tulala pa din siya kahit na narating na nila ang balkonahe ng bago nilang silid. Natauhan na lamang siya dahil sa mahinang pagtawa ni Vein. Sinamaan niya ng tingin ang binata subalit muli siya nitong hinalikan sa noo at labi na nagpalambot sa kaniyang puso.

"B-bakit ba kasi ang h-hilig mong tumalon sa balkonahe?"

"It's easier than doors." Naging sagot naman nito sa kaniya nang maibaba siya sa kama at muling hinubaran ng damit.

"Tinatamad ka din pala?" Huminto sa pagtatanggal ng damit si Vein at nag-angat ng tingin sa kaniya.

"Minsan... Tinatamad din akong maglakad."

Umawang naman ang kaniyang labi at tila maraming katanungan ang nabuo sa kaniyang isipan. May kapilyuhan pala ang asawa hindi lamang sa salita maging sa gawa.

"Can you fly? Turn yourself into bat like in the movies?"

"Can you read my mind?"

Sumilay ang pilyong ngiti sa labi ni Vein nang marinig ang kaniyang katanungan. Tumayo siya at iginiya ang asawa paupo sa kama. Kumandong siya sa mga hita nito at ipinulupot ang kaniyang mga kamay sa leeg nito.

"That's peculiar Cara mia... I haven't seen a vampire transformed into bat."

"Can you stop the time in just a snap of your fingers? Can you control someone's mind?"